Het was maandagavond één van de laatste try-outs in Diever; we konden met onze vriendengroep met z’n achten geen kaarten meer krijgen voor een ‘gewone’ voorstelling. We woonden de uitvoering bij van ‘de getemde feeks’ in het Shakespeare-theater in de bossen bij Diever. (klik hier >>> voor een link naar de website)
We hebben er van genoten.
Van het stuk en van de randverschijnselen in Diever.
Het is een bijzondere ervaring om een voorstelling in het openluchttheater bij te wonen.
Rond 20.00 uur zie je grote groepen mensen bepakt en bezakt richting het theater lopen.
Met kussens (voor op de houten bankjes) jassen en truien (tegen de avondkou) en dekens/slaapzakken (voor over de benen) en tassen met proviand (voor onder de voorstelling).
En regenkleding. En ‘muggen-spul’.
Maandagavond hebben we alleen de kussens gebruikt; wat een prachtige avond hadden we. Om 23.30 uur was het nog 20 graden.
Omdat je al een uur van te voren in het theater zit (anders heb je geen goede plek) is er alle tijd voor geouwehoer onder elkaar.
Daar zijn wij als vriendenclub erg goed in. (zie 28 mei.>>> Zelfs het washandje kwam nog weer voorbij, dit keer in stoffelijke vorm….)
Met de mensen in de rijen voor en achter ons hadden we leuk contact; voor ons zaten drie jongedames waarvan er één binnenkort ging trouwen.
Ze hadden ‘probeer-cup-cakes’ gebakken om te oefenen voor de trouwdag en we mochten allemaal proeven.
Ze waren heerlijk. Sommigen van ons nodigden zichzelf al uit voor de bruiloft.
Om 21.00 uur begon de voorstelling en meteen werden we meegenomen het verhaal in.
‘De getemde feeks’ is een toneelstuk in een toneelstuk, een raamvertelling en het is een ontzettend vrouw-onvriendelijk stuk.
De regisseur heeft bedacht om als tegenhanger van dit gegeven de hoofdrolspelers ‘genderneutraal’ te maken: de hoofdrollen Katharina en Petruchio kunnen door zowel actrice Inge Wijers als acteur Tim van der Molen gespeeld worden.
Dat wordt bepaald door het lot. Daarvoor wordt aan het begin een draai-constructie het toneel opgereden waar een mannetjes-kant en een vrouwtjes-kant aan zit.
Iemand uit het publiek mag een enorme draai aan het ding geven en zo wordt bepaald wie welke rol speelt die avond. (klik hier >>> voor een reportage van RTV Drenthe hierover)
Maandagavond was dat de traditionele rolverdeling; dat was prima, maar halverwege, tijdens een scene waarin Petruchio vreselijk tekeergaat tegen Katharina, bedacht ik dat het best wel gek zou zijn als zij in mannenkleren zo zou staan te schreeuwen tegen hem met een pruik op en een jurk aan.
Wat mij betreft had de regisseur hier voor mogen kiezen.
Ondanks de anti-feministische thematiek van de voorstelling hebben we ontzettend 
gelachen. Prachtige vondsten zaten er in. Zoals het steeds even terug laten komen van Sly, de verklede zwerver, voor wie het toneelstuk eigenlijk wordt opgevoerd. Regelmatig bemoeit hij zich met het stuk, omdat hij absoluut niet wil dat er in gezongen wordt.
Verder vond ik de groep huisbedienden van Petruchio erg vermakelijk.
Ze maakten er een prachtig ‘slapstick’-nummer van met veel mimiek en gekke geluiden. Meer ga ik over de inhoud ook niet zeggen: je moet het gewoon gezien hebben!
A.s. vrijdag is de première van het stuk, zaterdag komt er vast een recensie in het Dagblad van het Noorden.
Tegen die tijd zal ik een link naar de tekst van die recensie op dit blog zetten.
Na zoveel ‘macho-mannen-retoriek’ zou ik, als ik het meisje op de rij voor ons was, nog even een gesprekje voeren met mijn aanstaande echtgenoot.
Al waren er ook mannen die na afloop opmerkten dat het stuk zoveel wijsheden bevatte. Zucht.
Eén van onze mannen vond het een geslaagd concept: wij als vrienden gezamenlijk naar iets cultureels. Hij stelde voor om een volgende keer naar een orgelconcert in de Koepelkerk te gaan. Daar denken we nog even over 😉
Ik kieperde de doos op de kop om de kleuren bij elkaar te zoeken. Blauw zat er niet meer in……gek he? Heeft denk ik alles met dat ‘RM-virus’ te maken!
al.
averecht. Een soort boordsteek zeg maar.
