een alternatief voor 'de waan van de dag'

17 februari: Wát voor groet?

Vrijdagmiddag 13.30 uur yoga & pilates: het zit al in mijn systeem (lees hierbij Yoga met een verhaaltje).
Geen les-uur is hetzelfde. Balans oefeningen, spieroefeningen, op de grond, tegen de muur, met een bal of een stok: de keuze is kennelijk reuze, want we doen steeds iets anders.

Sinds vorige week bestaat het lesuur voor de helft uit yoga-pilates en voor de andere helft uit val-training. Het heet ‘Veilig in Beweging’; deze cursus voor volwassenen is ontwikkeld door fysiotherapeute Trijntje Hagenauw van ‘Mens in Beweging’ en judo leraar Michel Nijenhuis van Jiritsu>>>. Tijdens deze lessen (6) gaan de deelnemers aan de slag met spierversterkende en bewegingsvergrotende oefeningen, veilig leren vallen en opstaan.
Dat klinkt spectaculair en in mijn beleving is dat ook zo.

Wat we nu leren is bewustwording: hoe val je? Wat doe je in je eerste reflex?
Vorige week gingen we leren hoe je het beste kunt opstaan als je ruggelings op de grond ligt. En daarna hoe je dat doet als je geblesseerd bent, dus als je één arm of been niet kunt gebruiken. Hééél leerzaam!  De moeilijkheidsgraad wordt langzaam opgebouwd. Op je hurken zitten en achterwaarts op een dikke mat vallen. Je val een beetje breken door met je onderarmen hard op de grond te slaan, net als bij judo ‘afslaan’.

Michel is een hele grote man en toen hij de eerste keer hard afsloeg wipten de dames die het dichtste bij hem zaten van schrik een stukje omhoog van hun matje. BAM!
Wij zijn ook niks gewend…..

Gistermiddag gingen we een stapje verder: we liepen achterwaarts naar een dikke mat toe en bij het kussentje moest je achterwaarts vallen. Tijdens de oefeningen merk ik dat ik ‘een schieterd’ ben. Ik durf me niet gemakkelijk te laten vallen, maai gelijk met m’n armen naar achteren en krijg vervolgens te horen dat je dat juist niet moet doen, omdat de kans op breken dan veel groter is. De val moet je breken met je lichaam en niet met je armen of benen.  (op de foto Trijntje en Michel die een oefening voordoen).

De laatste oefening was zijwaarts vallen. We moesten de arm omhoogsteken van de kant die we opvielen, met de billen naast de voeten gaan zitten en zijwaarts omrollen. Een vreemd gezicht; in mijn ogen leek het of iedereen spontaan de Hitlergroet bracht. Maar dat zag ik verkeerd, het was de beweging die Superman maakt! Dat associeert ook een stuk lekkerder moet ik zeggen.

We lachen wat af met elkaar, want het gaat natuurlijk niet allemaal goed.
Er zijn maar enkele natuur-val-talenten, alle anderen (inclusief ik) moeten heel erg nadenken over de volgorde van wat we moeten doen en als we het ene wel doen, vergeten we het andere. Maar wat is het goed dat we dit doen.
Want vallen valt niet mee. Valt eigenlijk altijd tegen. We leren het nu met vallen en opstaan, want er is zoveel waar je over kunt vallen!
En wat je niet wilt worden: een gevallen vrouw…… Michel en Trijntje behoeden ons er voor.

Vorige

16 februari: 1976

Volgende

18 februari: Rommel-zaterdag en ‘rustige’ zondag.

  1. Wat ontzettend mooi verwoord! En erg leuk om te lezen.

Laat een antwoord achter aan Michel Nijenhuis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén