Een boek lezen. De weken rijgen zich aaneen en er gaan dagen voorbij dat ik mijn ‘hobby-targets’ niet haal. Dat zijn er drie: stukje schrijven voor  de website,  accordeonnen en lezen. Ik hoor je denken: en handwerken dan? Dat doe ik sowieso iedere dag, tijdens de koffie- en theepauzes en tv kijken. Maar dit terzijde.
Soms heb ik een boek ‘dat je zelfs meeneemt naar de WC’.
De afgelopen week was dat ‘Het huis van de zusters’.
Ik kocht het in een opwelling bij ‘het Goed’; het verhaaltje op de achterflap intrigeerde me.

Barbara en Ralph Amberg gaan voor de kerstdagen naar het Noord-Engelse Westhill House om nog een poging te doen hun huwelijk te redden. Maar vanaf de dag van aankomst verloopt alles rampzalig. De eerste nacht worden ze door een sneeuwstorm afgesloten van de buitenwereld. Wanneer Barbara de kamers doorzoekt vindt ze bij toeval een manuscript. Het bevat de levensgeschiedenis van Frances Gray. Hoe meer Barbara leest, hoe meer ze zich begint te identificeren met Frances wat een drastische beslissing tot gevolg heeft. ‘Het huis van de zusters’ is een geraffineerde psychologische thriller die de lezer van de eerste tot de laatste bladzijde in spanning houdt.

Het was weer zo’n mooie combi van een familie-geheim dat zich heel langzaam ontvouwt  en een stuk geschiedenis, in dit geval over het Engeland in het begin van de 20e eeuw.
De strijd voor het vrouwenkiesrecht, de standsverschillen en de Eerste en de Tweede wereldoorlog: er komt van alles aan de orde.

Het boek las als een trein, maar sommige passages waren onnodig lang uitgesponnen.
Soms werden er in drie zinnen tien jaren behandeld en soms ging het pagina’s lang over één gebeurtenis, de verhouding was daarin soms een beetje zoek.
Maar ondanks dat boeide de schrijfster me genoeg om de laatste honderd pagina’s in één ruk uit te lezen.

Nu is het tijd voor het lezen van ‘something completely different’: op mijn verjaardag kreeg ik het boek van Anne Doornbos, ‘De Paddenvanger’;  een Drentse thriller die zich afspeelt in Rolde.