Vorige week kreeg ik een app van Frea met een link naar een nummer op Spotify.
Het heette ‘Veronica’ en het werd uitgevoerd door My Bubba >>>, een Scandinavisch folk-duo.

Toen ik het beluisterde bleek het een Engelse versie te zijn van ‘Veronica’, in de jaren ’70 een nummer van Cornelis Vreeswijk. Dat lied kon Frea niet kennen, want die is  geboren in 1986, maar het bleek dat ze het kende uit mijn muziekmap met liedjes (mét gitaargrepen er bij) die ik vroeger zong.

Toen Vreeswijk bekendheid kreeg in die tijd gaf dat nog wel even wat reuring in mijn omgeving. Mijn vader heette namelijk Cornelis Vrieswijk.
“Is dat familie van jullie, die Cornelis Vrieswijk van ‘de nozem en de non’?”
“Nee, want die zanger heet Vreeswijk.
“Die Vreeswijk die ‘Veronica zingt hè, is die…..?”
“Nee, wij heten VRIESwijk!”

De eerste Franse les op de HAVO in Assen vergeet ik om die reden ook nooit.
Bij het rondje voorstellen vroeg de leraar (meneer Wight) aan mij: 
“Ada Vrieswijk? Ken jij Cornelis Vrieswijk?”
“Ja, dat is mijn vader.”
“Oh ja!?!? Die zanger?!?”
“Nee, die heet Vreeswijk…”
Grote hilariteit in de klas.
Ik zat met het schaamrood op de kaken, terwijl die leraar het niet goed zei.
Vanaf die eerste les vergat niemand mijn achternaam.

Bovenstaand verhaal flitst dan in drie seconden door mijn brein als ik het liedje afluister dat Frea mij stuurde.
Ik stuurde haar de versie van Vreeswijk.
“Vond opa ook mooi…..”

Even een muziekmomentje met één van de dochters.
Vinnikleuk.

Luister hier naar de uitvoering van My Bubba >>>.
Vreeswijk ook nog even horen? Klik hier: Cornelis Vrieswijk eeeh… VREESwijk>>>