12 december, 13 dagen voor kerst; tijd om de kerstboom op te tuigen.
Leuke klus, maar wel tijdrovend.
Ieder jaar haal ik de oude kerstspullendoos weer tevoorschijn waar inmiddels 37 jaar verzamelde kerstboomversiering in zit.
En aan bijna ieder ding dat ik in de boom hang zit een herinnering vast.
Bij ons hangen nog handwerkjes in de boom die we vroeger ooit eens kregen van juf Renny van basisschool  ‘de Haven’ waar onze kinderen op zaten.  (zie afbeelding),
Een bal, gekocht op de kerstmarkt in Bremen.
Een klein gekleurd balletje uit de erfenis van mijn ouders.
Een kaboutertje op een blaadje van vilt, gekregen van een creatieve ouderling in de jaren ’90 die zo’n poppetje bij wijze van kerstgroet maakte.
Een bal met Mickey’s eerste kerstfeest, door de zusjes gekocht voor ‘ukkie’ in mijn buik, die later Carlijn werd.
Het is maar goed dat er zo af en toe wat kapot valt, want ik kan moeilijk iets weggooien.
Op het Instagram-account van deze website vind je een foto van de jaren ’60 kerstbal.

Heel langzamerhand kruipen we dichter naar de kerstdagen toe.
En ook al zal het heel anders zijn dan andere jaren, we proberen er het beste van te maken.
We hebben de muziekpapieren van de Christmas-carols weer opgezocht en hopen die binnenkort met ons gezin te zingen.
Buiten wel te verstaan; Waninge Plaza wordt daarvoor geschikt gemaakt met afdekkleden en een infraroodlamp.
Een mens bedenkt wat…..

Al twee keer heb ik de kerst-afspeellijst van Spotify helemaal beluisterd, dat kan in mijn beleving alleen maar tussen 5 en 27 december.
Deze week hoorde ik op de radio het lied ‘Mary’s boychild’ van Boney M, dat later overgaat in ‘Oh my Lord’, uitgebracht in 1978.
De nostalgie golfde door me heen en ik zag mezelf als 18-jarige met mijn moeder en mijn broertje aan de afwas staan.
Van voor tot achter kon ik het lied meezingen, inclusief de tegenstem van Bobby Farell, die later Frank Farian bleek te heten.
Vanmorgen zocht ik het nummer op na de Zumba-sessie.
Ooooo, hier kun je ook heel fijn op bewegen!

“Oh my Lord, you sent your son to save us,
oh my Lord, your very self you gave us,
oh my Lord, that sin may not enslave us
And love may reign once more…..”
Met het liedje nog in mijn hoofd kwam ik zingend naar beneden.
Later aan de koffie begon Gerard te hummen: “Oh my Lord….”
“Dat komt door jou!” zei hij licht verwijtend “Nou heb ik dat in mijn hoofd!”
Krijg het er dan maar weer eens uit…..

Ook even terug naar 1978? Hierbij een link naar het nummer.