Toen Gerard en ik in maart 1983 trouwden namen we allebei onze eigen LP’s en cassettebandjes mee.
Eén van de eerste LP’s die we samen kochten was een kerst-LP van BZN, ‘We wish you a merry Christmas’.
Iedere kerst kwam de plaat op de draaitafel van de platenspeler te liggen en hoorden we Jan & Annie zingen over Mary’s boychild en de Jingle bells.
Jarenlang schalden de kerstklanken van BZN door ons huis; we tuigden de kerstboom er bij op, knipten er met de kinderen papieren sterren bij met een tafel vol lijm en zilverglitters en dronken er op 1e kerstdag met mijn ouders de toen heel hippe Irish Coffee bij.
“We zetten nog even een kerstmuziekje op.”
We zongen alle teksten blijmoedig mee.

Totdat de CD-speler zijn intrede deed.
De LP’s stonden eerst nog in de kamer maar kwamen ten langen leste in een koffer op zolder te staan en we vergaten de kerstmuziek van BZN.
We kochten andere kerstmuziek en de kinderen brachten hun eigen kerstliedjes mee.
Pentatonix  bijvoorbeeld gaf aan het begrip ‘kerstlied’ een geheel nieuwe invulling.
Ik ontdekte de klassieke muziek en we luisterden graag naar Christmascarols.

‘Sleep my little angel…’ hoorde ik jaren niet meer, totdat ik vorig jaar toegang kreeg tot Spotify.
Daar kun je alles op vinden, zelfs ‘We wish you a merry Christmas’ van BZN.
Mmmmmmm.
Deze LP zou ik nu niet meer kopen.
Maar hoe fout deze jaren ’80 muziek me nu ook in de oren klinkt: ik smelt er nog steeds helemaal bij weg.
Dus als er niemand in de buurt is zet ik de Volendammers even op.
Geen idee hoe het klinkt? Klik hier voor een video van ‘The sleighing song’.

Kerst-kitsch.
Sweet memories.