5 mei viel dit jaar op een woensdag: anders een lange werkdag voor mij, nu lekker vrij.
Op de donderdag in de even weken werk ik ook niet, dus deze week riep ik maandag aan het einde van de werkdag: “Goed weekend!”
Gerard was wel gewoon aan het werk, dus zo’n week rommel ik lekker wat aan.

Dinsdagavond de vlag half stok, woensdag de vlag uit.
Vrij.
We zien beelden uit de Tweede Wereldoorlog en er worden paralellen getrokken met de onvrijheid die we tijdens deze pandemie ervaren.
Mijn vader zou zeggen: “Ik mag d’r met ’t gat niet naor luusteren!” en daar wou ik het maar bij laten.

Van te voren vroeg ik me af hoe het zijn: André van Duin die de 4 mei-toespraak houdt.
Wie mijn blog al een tijdje leest weet dat hij mijn eerste idool was en dat ik altijd een zwak voor hem heb gehad.
(onderaan dit blog een aantal links naar voorgaande verhalen over hem.)
Wat het voor mij bijzonder maakte was dat hij voor het eerst een statement maakte van het feit dat hij homo is.
Hij wou het er eigenlijk nooit over hebben; het was zo, hij stak het niet onder stoelen of banken, maar hij stond ook niet op de barricades.
Houdt zich sowieso altijd wat op de vlakte over politieke voorkeuren en ventileert nooit keiharde standpunten.
Mede daarom staat hij boven de partijen en kan (bijna) iedere Nederlander met hem uit de voeten.
Zijn verhaal raakte menigeen.
Net als in het lied ‘Mijn allergrootste fan’ bracht hij door zijn eigen woorden en zijn eigen ervaringen emotie teweeg.
Het handkusje op het laatst benadrukte nog even weer wat hij de laatste jaren heeft meegemaakt op persoonlijk gebied.
En dan voor de ganse natie zo’n verhaal houden: chapeau.

Terug naar mijn vrije dagen: op 5 mei liep ik na een meer dan een jaar weer binnen bij Het Goed.
Een boek, een dvd én een puzzel van 1000 stukjes met Disneyfiguren; ik legde hem gelijk op tafel.
Vanmiddag reed ik naar Zuidhorn voor een bezoek aan een handwerkwinkel.
Vorige week was ik al in Leek, maar daar kon ik niet vinden wat ik zocht.
“Dan most naor Zuudhörn!” zei een andere klant.
Dat klonk mij in de oren als ‘heel ver weg’ maar het is nog geen 25 minuten rijden.
In Zuidhorn wachtte mij een aangename verrassing: ‘Sparkelz Creatief’.
Zo’n winkeltje waar van allerlei voorbeeldjes hangen van verschillende materialen in verschillende steken en uitvoeringen.
Borduurgaren. Sokkenwol. Knopen. Fournituren. Borduurpakketten. Patronen en voorbeelden.
Kijk zelf maar eens: hierbij een link naar hun website. 

Fijne, waardevolle dag.
Maar wat was het leukst?
Ouderwets puzzelen!

Eerdere blogs over mijn eerste idool:
7 januari 2015 :  13 en verliefd
2 januari 2017 : Van Duin met Kees Hulst in de ‘The Sunshine Boys’
4 juni 2017 : een ontroerend lied van Van Duin over zijn vader.
22 november 2017: Hendrik & Evert uit ‘Hendrik Groen’.