Het is zondagmorgen en ik zit op de tweede rij in Op de Helte naast nicht Lianne en haar twee zoontjes van 5 en 6.
Voor de preek komt voorganger Sijbrand  van Dijk bij ons zitten en vertelt dat het vanmorgen in de kerk gaat over Jezus die tegen een rijke jonge man zegt dat hij alles weg zou moeten geven. Sijbrand vroeg aan de kinderen: “Zouden jullie wel heel rijk willen zijn?” 5-jarige zat al driftig te knikken; rijk zijn, dat leek hem wel wat!
6-jarige reageerde iets bedachtzamer.  “Nee,  want dan hebben anderen niet genoeg.”
Toen de dominee vervolgens vroeg of hij dan alles wat hij had wel wilde weggeven,  zei hij: “Nee,  want dan word ik zelf arm!”
Conclusie : we moeten eerlijk delen.
Na de viering hoorde ik Sijbrand zeggen dat het kind het  beste aandeel van de overdenking had geleverd.

Voor mij was het beste deel een confronterende vergelijking.
Wanneer leg je al je spullen weg?  Voor de paspoortcontrole op het vliegveld. Of als je in het ziekenhuis een operatie moet ondergaan.  Schoenen en kleren in de kast,  sieraden met familie mee,  telefoon etc. in het nachtkastje.  In je blootje met alleen het ziekenhuishemd aan geef je je over aan de artsen. Je vertrouwt jezelf aan hen toe en je weet dat het voor een goede zaak is, namelijk je gezondheid.
Het moment waarop dit mij overkwam staat in mijn geheugen gegrift: mijn hartoperatie in maart 2018.*
Het beeld dat Sijbrand opriep veroorzaakte emotie, maar ook inzicht in het ingewikkelde verhaal van de rijke jongeling.
Op het vliegveld en in het ziekenhuis weet je waar je het voor doet.

Als je weet waar je het voor doet ben je eerder geneigd afstand te doen van geld en goed.
En dan komen we weer bij het begin van dit blog: eerlijk delen.
Minder voor jezelf is meer voor de ander.

* Lees je nog niet zolang mijn blog en weet je niks van die operatie?
Lees dan het blog ‘Martien en vele anderen‘ over de eerste dag na de ingreep.