De afbeelding rechts heeft gisteren en vandaag de header van deze website gevuld: mijn bijdrage aan de oproep van Zelenski: “Protesteer tegen de oorlog!” De straat op is nog even niet aan de orde. Vandaag is er ook al brief aan Poetin op de bus gegaan. Ook een brief/kaart sturen? Mr. V. Poetin, 23 Ilyinkastreet 103132 Moskou-Russia.

Aan het einde van de morgen maakte ik even een ommetje om het huis in de warme najaarszon; wat heerlijk.
Nog wat bleek en trillerig, maar even buiten lopen behoorde weer tot de mogelijkheden.
In één week (die ik voornamelijk binnen had doorgebracht) leek de tuin ineens heel anders.
Voor ons huis staat een magnolia-struik, die plotseling helemaal in bloei staat.
Toen ik dichtbij kwam rook ik de bedwelmende geur die er vanaf komt.
Meeste jaren ruik je die geur niet: dan is het veel kouder, regent en waait het, zodat wat er aan geur is direct wegwaait.

Het mooie weer maakt ook dat de narcissen zich koninklijk manifesteren: fier rechtop staan ze in de zon te stralen in onze tuin.
De krokussen doen trouwens niet voor ze onder.
De skimmia die ik het hele jaar door ‘plunder’ voor opvul in bloemstukken staat ook in bloei en krijgt daardoor een heel ander uiterlijk.

De grootste verrassing was wat mij betreft de welkom-mand bij de voordeur.
Op 10 januari schreef ik in het blog ‘Tanze mit mir…’ dat ik de kerstattributen uit die mand had gehaald, maar dat het groen en de heide er nog zo mooi uitzagen dat ik het zonde vond om het al weg te gooien. Toen had ik daar twee potjes ’tête-à-’tête’-narcisjes ingezet. Op dat blog vind je een foto van hoe het er toen uitzag.
Vervolgens gebeurde er twee maanden niets.
Ik kon die narcisjes wel UIT die grond KIJKEN!
Regelmatig stond ik er bij te koekeloeren.
“Waarom gebeurt er nou niks?”
Gerard gaf nuttig advies.
“Misschien moet je ze water geven?”
Zucht.
Alsof ik dat al niet had gedaan.

Eind vorige week verschenen er zo ineens 3 petieterige narcisjes.
Als een kind zo blij sta ik dan te genieten van die drie kleine gele trompettertjes bij de voordeur.
Dat achter ons huis de hele tuin vol staat met diezelfde bloemetjes doet niks af aan mijn enthousiasme.
Toen ik zaterdagmiddag ziek thuis kwam had ik geen oog meer voor de bloemenmand: ik moest naar bed en wel direct.
Vanmorgen zag ik de mand weer.
Wat een mooi gezicht: alle bolletjes waren uitgekomen!

Veel afbeeldingen op het blog vandaag.
Als je op de foto’s klikt komen ze wat groter in beeld.
Wat ik wil zeggen is vast wel duidelijk: ik heb genoten van het uitbreken en het uitbundige begin van de lente dit jaar.