Deze week kwam op een Spotify-afspeellijst een nummer van Joe Cocker voorbij: ’n Oubliez jamais’.
Het nummer heeft in ons land nooit in de hitparades gestaan; ik ken het van de Top2000 op Radio 2  en de Evergreen Top1000, daar staat hij ieder jaar in.
Als je de tekst beluistert wordt er een gesprek gevoerd tussen een jongere en zijn ouders.
“Papa, waarom speel je allemaal dezelfde oude liedjes? Want op straat is er iets gaande: een spinternieuwe beat en een splinternieuwe hit!”
De vader in kwestie zegt dat hij vroeger ook zo’n woedende rebel was, maar dat hij toch geen spijt heeft.
Hij besluit het gesprek met: “Dus dans je eigen dans en vergeet deze tijd niet.”
In het refrein horen we steeds: Nooit vergeten. Elke generatie heeft zijn eigen manier van doen en heeft de behoefte om ongehoorzaam te zijn.
Het is je lot om het er niet mee eens te zijn en dat regels in de weg gaan staan.

In het tweede couplet volgt het gesprek met de moeder.
“Mama, waarom dans je steeds op dezelfde oude liedjes?”
Ook nu is er weer een nieuw ritme en een nieuwe song.
Moeder zegt: “In mijn hart zit nog de passie van het jonge meisje dat ik was, een passie voor een levenslang duet.
Binnenkort zal iemands glimlach je betoveren, dus zing je eigen lied en vergeet deze tijd  nooit.”

In het laatste couplet horen we de jongeman nog twijfelen.
Wat is dit voor spel?
Liefde is de remedie?
Ik weet het nog niet zo zeker….

Hierbij een link naar een video-clip van dit lied.
We zien Joe Cocker en Catharine Deneuve als ouderen en we zien een jong stel verliefd worden.
Er is een foto-album en er worden herinneringen opgehaald.

Wat een mooi lied en wat een goed verhaal.
Iedere generatie heeft zijn eigen manier van doen.
Dus dans je eigen dans en zing je eigen lied.

Bovenstaand blog schreef ik op vrijdag 6 mei; ’s avonds las ik dat Sis van Rossem is overleden.
Op ‘Maarten online’  staat een In Memoriam;  daar kun je ook een interview met haar uit 2019 lezen.
In het licht van ‘Elke generatie heeft zijn eigen manier van doen’ geef ik hierbij een link naar één van haar laatste columns ‘Helemaal goed’.