In de afgelopen week verschenen er geen blogs van mijn hand op deze website. Dat is voor mij op z’n minst onwennig; ik mis het en ik mis het niet. Op eerste kerstdag bijvoorbeeld schoot ik vol tijdens de preek van dominee Sijbrand van Dijk. Daar had ik anders een blog over geschreven; nu hoefde ik mijn emotie niet onder woorden te brengen. Na afloop had ik het er nog even over met een sopraan van de cantorij die ook ontroerd was en bij de uitgang deelde ik het met de voorganger. Niet ‘met de rest van de wereld’, zoals Fiona het zo mooi omschreef.
Ook al schrijf ik er niet over, iedere dag sta ik toch wel even stil bij de waarde er van. En over sommige dingen van de afgelopen week heb ik wel een blog geschreven, die staan als ‘reserve voorraad’ klaar voor drukke tijden als ik geen tijd heb om te schrijven. Tussen Kerst en Oud&Nieuw had ik geen vakantie; na de kerst heb ik woensdag en donderdag gewerkt. Gerard had die week vakantie en als ik ’s avond thuis kwam had Gerard gekookt: over de waarde van de dag gesproken!
Zelf bakte ik op een avond meer dan 100 knieperties en nam een deel mee naar mijn werk.
De oudere collega’s hoef ik niks uit te leggen, maar de generatie onder ons en collega’s die niet uit het noorden komen kenden dit fenomeen* niet.
Het werkte in ieder geval populariteit-verhogend.
Dit jaar was er voor het eerst in de week tussen Kerst en Ou&Nieuw weer een Roder Boekenmarkt.
Leuk!
Maar.
De beroemde markt was open op woensdag 28 en donderdag 29 december van 09.00 – 16.00 uur, beide werkdagen voor mij.
“Zal ik dan voor je gaan?” vroeg Gerard.
Maar dat kan helemaal niet. Iemand anders kan niet iets voor jou ‘beleven’.
En hij weet trouwens ook niet welke boeken van Peter Robinson ik al wel of niet gelezen heb.
Gelukkig kon ik iets regelen met een collega. Woensdag werkte ik wat langer door, zodat ik donderdagmorgen eerst ‘boeken kon snuffelen’.
Maar toch was het anders; ik had ‘geen tijd genoeg’ zoals anders, dus ja, ik vond een aantal fijne boeken, maar het kwam niet van de randverschijnselen, zoals daar zijn
– bijkletsen met deze en gene
– rommelen in de handwerkboeken
– zwelgen in nostalgie bij oude kinderboeken
– kopje koffie met iets lekkers, gebakken door het leger van vrijwilligers die actief zijn
– kijken naar een mooi Royalty-fotoboek
Om 09.45 uur was ik op kantoor.
Waar collega Fred trakteerde op warme oliebollen en we met collega’s even een half uurtje gezamenlijk koffiedronken.
Dat maakte het gemis van de randverschijnselen ruimschoots goed.
We beleefden een fijne oudejaarsavond met ons gezin en begonnen het nieuwe jaar met een uitgebreide brunch met z’n achten.
Nu is het al weer de eerste dag van 2023; ik pak de blog-draad weer op, evenals het werk en alle andere dingen waar ik mijn dagen mee vul.
Fijn dat je weer meeleest!
*Weet jij ook niet wat knieperties zijn? Hierbij een link naar een blog met een omschrijving én het recept.