Het was al vol in de Catharinakerk toen wij gistermorgen binnenkwamen. Er was nog plaats in ‘het Herengestoelte’: de zogenaamde Kymmelbank waar de bewoners van Mensinge altijd zaten. Bert (die er al zat) en ik waren het er roerend over eens dat het volkomen terecht was dat wij in deze bank zaten.
Voelde goed. Zat wat minder trouwens. ……
Hinsz-orgel in de Catharinakerk Roden
Het dreigde even een ‘z.o.z.-dienst’* te worden.
Er was bij het orgel iets met de toevoer van lucht; zonder lucht geen adem, zonder adem geen orgelmuziek. Vlak voor we de aanvangspsalm zouden inzetten hoorden we een klein riedeltje noten. Opluchting alom.
In de viering stond de gelijkenis centraal van de vader die aan zijn twee zonen vraagt om in zijn wijngaard te gaan werken. De ene zoon zegt “Nee!” maar krijgt achteraf spijt en gaat toch. De andere zoon zegt “Ja, dat is goed, vader” maar gaat bij nader inzien toch maar niet. Jezus vraagt aan de Farizeeën en schriftgeleerden welke van de twee zonen de wil van de vader heeft gedaan.
Jezus vertelt deze gelijkenis tijdens een discussie met de Farizeeërs. Zij hebben de macht over het volk maar Jezus heeft autoriteit, hij wint steeds meer terrein en de schriftgeleerden zien hem als een bedreiging. De predikant zei hierover: “Macht is gebaseerd op angst, autoriteit op respect. En in sommige gevallen liefde.”
Zeg je wat je doet?
Doe je wat je zegt?
Sta je voor je eigen normen en waarden en draag/straal je dat uit?
Wat mij is bijgebleven uit het verhaal van de voorganger is de opmerking dat je altijd op je schreden kunt terugkeren. Dat je niet meer alles in orde kunt maken, maar dat je wel andere keuze’s kunt maken.
In het gebed vroeg hij aandacht voor de toestand in de wereld.
“Dat de milde mensen mogen winnen van de harde koppen.”
Met afgrijzen zie ik dan ‘de harde koppen’ van Trump en Kim Jung Un in mijn hoofd, maar die harde koppen zijn alom vertegenwoordigd, ook in Roden en Groningen.
Na de preek waren we blij dat het orgel het weer deed, want Arjan Schippers speelde een prachtige versie van het lied Shaloom Chaweriem in het kader van ‘Israëlzondag’.
Na afloop wensten we de mensen om ons heen een fijne zondag en wandelenden naar huis. Een beetje stram van het deftige zitten. Volgende keer weer op een gewone stoel.
*z.o.z. = zonder orgel zingen.
