Zundag schreef ik over een ‘Harm en Roelof-moment.
Dat hef eigenlijk wat uutleg neudig veur wie niet wet wie dat bint. Op het blog ‘Gedienegies’ >>> heb ik al ies een liedtie van heur op dizze website zet.
Veur wat betreft Drentse muziek giet het bij mij hiel vaak over Daniël Lohues, maor Gerard en ik bint ok arg gecharmeerd van Roelof Klinkhamer en Harm Dijkstra, beter bekend as Harm &  Roelof>>>. Ze brengt Drents cabaret en wij lacht oons de buuze d’r um uut. Redelijk vrog in heur carrière verzörgden zij al ies een personeelsaomnd veur Warkveurzieningsschap Noordenveld; Gerard was daor penningmeester van de personeelsvereniging en zij brachten een aomnd met muziek en cabaret, deurspect met toespeulingen op mensen en situaties van de werkvloer van het warkveurzieningsschap.

Wij bint ze deur de jaoren hen blieven volgen, zagen veurstellingen en kochten CD’s.
Ok met oonze vriendengroep zaten wij al ies in het theater in Slien; dat was bedacht deur uutgerekend de ienigste van oons die niet uut Drenthe komt.
Zij komp oorspronkelijk uut Rotterdam, ze prat gien Drents, maor ze kan het prima verstaon. Zo af en toe gooit ze dr ies een quote van Roelof & Harm tussendeur.
“Kaort of gien kaort: wij gaot d’r hen!”
“Spruuten van moe of van de thuuszorg.”
Het ‘Harm & Roelof-moment’ van afgelopen weekend gung over het liftien in het gemientehoes in Slien (rosmanties gelegen an de Brink alhier), hilarisch beschreven deur Harm in de conference ‘de bode’.
Hij vertelt over het gesleep met gasten die vanof de trouwzaal op de 1e verdieping hen de wc moet, zodat ze aal met het liftien (….hhngngng…) hen en weer moet.

Vriendin vertelde dat heur partner eem tiedelijk in een rolstoel zat, ze mussen met ’n beiden hen ’t ziekenhuus ofgelopen week. Zij mus met hum in een lift (….hhngngng…) naor een volgende verdieping. Daor ankommen, mus e geliek naor de wc…..
Dan pis ik bijna in de broek van ’t lachen. Ze kan zelf het verhaal bijna niet ofmaken um dat ze haost niet verder kan praoten van ’t lachen. Heerlijk.

Harm en Roelof bint hiel bekend worden met het liedtie ‘De mooiste meid van Slien’, dat stun al op het ‘Gedienegies-blog’. Vandaag daorum een lied over ‘mien dörp’; hiel aans as ‘het dorp’ van Wim Sonneveld.

Het begunt en eindigt met dizze tekst:

Daor in de verte ligt mien darp
Men zut de meul’, men zöt de toren,
en laangs het gruune ekkelholt
het daok van ’t hoes, waor ‘k sin geboren.

In Roden hebt wij de toren van de Cathariakerk op de Brink.
In Hoogersmilde was de karktoren aordig kleiner as in Roden; maor ‘de toren’ uut mien jeugd is natuurlijk de tillevisietoren!

Luuster naor mooie lied van Roelof en Harm, hierbij een link >>>.