drentse-vlag10 december schreef ik dat ik haost nooit wat neis koop veur in de karstboom. “Ja, lampies, want die gaot wel ies kapot” markte ik daor toen over op.

Aan het einde van die zaoterdagmiddag wol ik nog een kerststukkie maken, dus ik dacht: “Ik knip eem wat underste takkies van de kerstboom snoeischaarin de kamer, dan heb ik nog wat gruun ‘opvul’.
Daarveur gebruukte ik een snuischeere.  Op het moment dat ik de underste takke d’r of knipte, gungen ok de lampies uut.

Wat een rund vin ik mezölf dan. Knip ik de snoer van de lampies deurmidden……
Opiens is de term ‘dom blondje’ dan op mij van toepassing.
Het domme blondje gung naor Gerard die bij de kapschure stun iespegel-regen-lochies op te hangen. Hoon was mien deel. Gut gut, wat mus e lachen. “Ik knöp ze wal eem weer ammekaar” zee e, maor ik mus ’t nog zien.
Ik zag mezölf de hiele boom alweer oftuugen, lampies d’r uut, neie lampies kopen en de boom weer optuugen….
Maor het knöppen gung hiel vlot; hij legde de draodties tegen mekaar, stukkie tape d’r um, klaor. Wat möt een dom blondje zunder een handige man begunnen.

Zundagmorgen bij ’t koffiedrinken met de cantorij in Roderwolde vertelde ik van mien blamage. Toen kwamen de verhalen. Van iene die an ’t verhuuzen was en die heur stofzuuger antröf met nog een klein stukkie snoer d’r an. Verbijsterd heurde ze heur man zeggen: “Ja, de rest waren wij eem neudig!”
Of van die vrouw die vol overgave de hegge an ’t knippen was met een elektrische heggeschere. Die deu ’t iniens niet meer. Ze kwam naor heur partner toelopen met het apparaat waor nog vieftig centimeter snoer an zat. “Waorum dut e ’t nou niet meer?”
Ik ken die vrouw. Dus ik weet dat het allemaol niks met de haorkleur te maken hef……