een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 17 van 22

17 januari: Combi van oud (1969) en nieuw (2014)

Vande week, op 13 januari, vertelde ik van de Lagere School borduurwerkjes die ik terugvond.
In mijn boekenkast bewaarde ik nog mijn eerste bladwijzertje dat ik heel veel heb gebruikt maar nu als een verfrommeld vodje achterin de kast lag.
Inmiddels heb ik bedacht wat ik er mee gaan doen, sterker nog: ik heb het al gedaan.
Op 30 augustus schreef ik over de ‘regenboogtas’ waar ik een groot borduurwerk op had gemaakt. De achterkant van die tas was nog helemaal leeg, daar heb ik nu alle werkjes die ik had opgeborduurd.

Het blauwe werkje met de zwarte giraf heb ik met een randje oranje kruissteekjes op de tas vastgemaakt. Bij het witte lapje heb ik van de halve kruissteekjes hele gemaakt door met dezelfde kleur (nog restjes zat…) het steekje af te maken. Daarbij prik je dan steeds door de tas heen. Bij het bladwijzertje was het buitenste zwarte stekenrandje al zo getormenteerd door het jarenlange gebruik dat een stiksteekje daarover helemaal niet opvalt.

Wat deze tas voor mij zo bijzonder maakt is de combinatie van mijn eerste gepruts op borduurgebied aan de ene kant van de tas en aan de andere kant van diezelfde tas een ingewikkeld, zelf bedacht en ontworpen borduurpatroon met de in elkaar overlopende kleuren van de regenboog. Het is dus wel wat geworden met de ‘Nuttige handwerken’ en de gefrustreerde ‘Ada 1969′.

Reageren

13 januari: Jaren ’60 frustraties

Toen ik mijn oude agenda’s zocht voor de plaatjes van André van Duin, vond ik in de doos ‘Ada tot 1983′ ook mijn oude borduurwerkjes terug die ik op de lagere school had gemaakt.

De zwarte giraf op het blauwe stramien kwam tevoorschijn en in gedachten stond ik weer bij de juf De Vink. Het zoompje was namelijk vastgezet met een hele stomme steek. Dat vond ik toen al in 1969. Aan de juf vroeg ik of ik het zoompje met gelijke steekjes vast mocht zetten en niet met een hele en een halve naast elkaar. Het was immers mijn borduurwerkje. Maar dat was niet geheel bedoeling (lees: in het geheel niet). Het ging om het leren van de steek en niet om hoe het er uit zag.
De frustratie hierover heeft zich kennelijk vastgezet in mijn brein, want op het moment dat ik het uit de doos haalde dacht ik: “O ja, met die achterlijke steekjes aan de zijkant…..!”

Er zat nog een merklapje in de doos, met huisjes. Ik hoorde juf De Vink weer zeggen: “Denk ook om de achterkant, meisjes! Die moet net zo netjes zijn als de voorkant.”
De werkjes zagen er niet uit. Onder het stof, met vlekken er op en een beetje verschenen. Ik heb ze met de hand uitgewassen, de vlekken er uit gepoetst met een tandenborstel en een beetje wasmiddel, gedroogd en gestreken. Eigenlijk zou ik er iets mee moeten doen, maar ik weet nog niet wat. Het is in ieder geval wel een mooi tijdsbeeld. De tijd dat ‘nuttige handwerken’ nog op ons rapport stond.

Reageren

8 januari: Coltruitje voor een kruikezak

Vlak voor de jaarwisseling was ik een dag in Klazienaveen en liep ik met mijn tante een soort Winkel van Sinkel binnen. Zo’n winkel waar ze van alles verkopen wat je eigenlijk niet nodig hebt maar dat je wel graag zou willen hebben. Daar vond ik een soort grote handschoen voor een warmwaterzak. Zo’n platte gummi kruik met een schroefdopje erop. Waar je altijd een handdoek omheen moet wikkelen omdat het anders net te warm is aan je vel. Ik had hem al in mijn handen, bekeek hem nog eens goed en dacht: “Dat kan ik zelf ook wel maken”.

Als basis nam ik het patroon voor het tablet-hoessie (zie 5 november).

Het ligt een beetje aan het soort garen dat je gebruikt hoeveel steken je moet opzetten. In mijn geval was dat een ketting van 35 lossen. De ketting moet net zo breed zijn als je kruik. Op de ene lus van de lossen haak je op de heenweg 35 vasten en op de andere lus van de ketting van lossen haak je op de terugweg ook 35 vasten. Je haakt zo een langwerpig rondje van 35 x 35 = 70 vasten. Zo maak je dus de hoes aan één stuk. Op deze manier hoef je geen naden te sluiten omdat je almaar rond kunt blijven haken. De ketting van 40 lossen is dan gelijk de onderkant van je hoesje. Na twee toeren vasten ga je over op stokjes.

Toen ik de hoes zo hoog had dat ik moest minderen voor de hals heb ik mijn rondbreinaald opgeduikeld en alle stokjes opgenomen als breisteken. Toen heb ik 6 toeren 2 recht 2 averecht gebreid en na die 6 toeren van alle 2 rechten 1 rechte gemaakt en van alle averechten 1 averechte. Daarna heb ik nog 8 cm boordsteek gebreid en alle steken in één keer afgekant. Let er bij het afkanten op dat je dat heeeel los doet, anders wordt de ingang te smal en past je kruik er niet doorheen. Deze hoes is dus deels gehaakt, deels gebreid.

Op ‘Drops’ vond ik nog een ander patroon voor een
kruikenzak >>>. Deze is helemaal gebreid en je kunt hem breien met een ‘gerstekorrel’-steek of met een kabelpatroon.

Reageren

5 januari: Muts & colsjaal

Op 6 November vertelde ik van de kolossale bol wol die ik kreeg van twee vriendinnen. Daar heb ik een enorme colsjaal met een bijbehorende muts van gemaakt.
Colsjaal en muts

Toen ik mijn weblog van die 6e november nog eens doorlas, trof me de zin: ‘ik durf alweer alleen naar de Jumbo ‘. Het infarct is nu 10 weken geleden. Als ik nu de bijdragen lees van begin november, dan ben ik alweer behoorlijk opgeknapt. Dinsdag ben ik alleen op en neer gereden naar Klazienaveen. Alles heb ik weer opgepakt en volgende week begin ik weer volledig met m’n werk.

Afgelopen week had ik een afspraak bij een Gz – psycholoog in het Martiniziekenhuis. Ik verwachtte dat het bij 1 afspraak zou blijven; ik ben er immers al weer! Maar dat was toch wat te kort door de bocht. 5 x had ik een infarct en vier keer heb ik het onderschat en weggedrukt. Dat ik deze 5e keer in zo’n diep dal zat, komt omdat ik er steeds weer ‘overheen leef’. Nu krijg ik begeleiding bij het omgaan met de angst die altijd in mijn achterhoofd zit en mijn denken soms blokkeert. Volgens de psycholoog werd dat na tien jaar ook wel eens tijd. Ik hoef niet altijd dapper te zijn.

Voor de liefhebbers van sjalen en mutsen breien:

Het was wat krinkelige wol, waardoor patronen en verschillende steken helemaal niet tot hun recht komen, recht toe recht aan rechte toeren breien gaf het mooiste effect.
Voor de colsjaal heb ik 65 steken opgezet en 135 cm ribbels gebreid. Daarna aan elkaar zetten.
Voor de muts zette ik 60 steken op en breide 35 cm ribbels. Dan 1 toer steeds 2 steken samenbreien (je houdt 30 steken over) en dat in de volgende toer herhalen (nu hou je nog 15 steken over). Dan een draad door de overgebleven steken halen en aantrekken. Zijnaad sluiten.

Het breien, haken en borduren hebben mij de afgelopen maanden erg geholpen bij het vinden van de rust voor het verwerken van het infarct en de nasleep ervan. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Reageren

20 december: Kinderwagendekentje

Op 3 december schreef ik over het nichtje dat vroeg of ik een dekentje voor haar wilde haken voor in de kinderwagen. Ze was op 17 december uitgeteld, dus ik had er krap aan 14 dagen voor om het te haken. Ik had een aantal voorbeelden van internet opgezocht voor haar en ze koos er één met Granny Squares. Samen gingen we naar het ’t Spinnewiel en ze kocht 10 bollen mooi garen in vier kleuren: lichtblauw, donkerblauw, lichtgrijs en antracietgrijs.
Dit is hem geworden.
Kinderwagen-dekentje

De granny squares van dit patroon beginnen niet met een plusje, maar met een sterretje in het midden. Je begint met 4 lossen. Ring sluiten. Voor de 1e toer haak je dan zes groepjes van 3 samen afgehaakte stokjes met twee lossen er tussen in de ring. Voor de 2e toer haak je op de twee ‘tussenlossen’ van de vorige toer een groepje – 3 samen afgehaakte stokjes, 2 lossen, 3 samen afgehaakte stokjes – met twee lossen ertussen. Je hebt nu een rondje met twaalf groepjes van drie samen afgehaakte stokjes met steeds 2 lossen ertussen. Nu ga je beginnen met het vormen van een vierkantje: 3 stokjes op de 2 lossen van de vorige toer, steeds 1 losse tussen de groepjes en op de vier hoeken niet één groepje maar twee groepjes van drie stokjes.

Lijkt je dit nou leuk om te doen maar heb je aan mijn summiere beschrijving niet genoeg: klik dan op deze link >>>. Dan kom je op een you-tube filmpje waarin een granny square wordt gehaakt. Kun je gewoon met je haakwerkje voor het beeldscherm gaan zitten.

Het kindje is gistermorgen rond 11.00 uur geboren. Wij waren donderdag nog even op bezoek geweest (om te vragen hoe het randje van het dekentje er uit moest zien), toen hoopten ze heel erg dat het niet lang meer zou duren…..’liever niet met Kerst’! Het is dus de 19e geworden.

Dan nog even een gevalletje ‘mosterd na de maaltijd’: toen ik het filmpje afspeelde ontdekte ik een heel handige manier om al hakend alle draadjes weg te werken als je met meer kleuren werkt. Bij bovenstaand dekentje heb ik alle draadjes apart met een stopnaald weggewerkt……

Reageren

11 december: Uiltje ‘from England’

Dochter Frea is weer vertrokken naar Engeland. Gisteravond vertrok ze om 21.00 uur vanaf Schiphol. Gemengde gevoelens. Het laatste jaar gaat nu voor haar beginnen, we hopen dat ze kerst 2015 in Nederland kan vieren. Ze geeft aan dat ze daar aan de ene kant heel erg naar uitkijkt, maar dat ze aan de andere kant Engeland heel erg zal missen. Als je vier jaar ergens woont ben je natuurlijk al helemaal gesetteld en wie Frea een beetje kent weet dat ze zelfs de stamgasten (locals) uit de kroeg waar ze werkt zal gaan missen….
We zien haar nu een tijdje niet meer, maar gelukkig is er skype.

In de kerstboom zit een klein aandenken aan haar. Ze heeft een jaar geleden een heleboel ‘baby-uiltjes’ gehaakt en daar hebben wij er één van gekregen. Opdat wij haar niet vergeten.

Uiltje from England

Het uiltje staat het hele jaar door in de kast bij de wijnglazen door het ruitje te staren. Maar met kerst mag ze er even uit. Dan krijgt ze een mooi plekje in de kerstboom.

Hierbij een link naar een vermakelijk you -tube filmpje >>> waarop wordt getoond hoe je zo’n uiltje maakt. Het duurt ongeveer een kwartier en als je met je haaknaald en je garen voor het beeldscherm gaat zitten heb je in een uurtje zo’n uiltje klaar.

Reageren

9 december: geborduurde stamboom met 5 generaties

Op 16 augustus schreef ik dat ik een familiestamboom heb geborduurd. Op die stamboom stonden 4 generatie’s: Gerard en ik stonden in het midden, onze kinderen boven ons en onze ouders en grootouders onder ons. Die stamboom had ik geborduurd met fruit-patroontjes.

Daarna maakte ik een stamboom voor mijn ouders. Die besloeg 5 generaties. Deze keer gebruikte ik geen fruit maar bloemen en ging ik net zo te werk als met de fruit-stamboom.

5 generaties

Ik begon in het midden met de fuchsia’s, daarbij staan de namen van mijn ouders met hun trouwdatum. Daarboven borduurde ik bloemen voor mijn broer en mij en daarboven weer de kleinkinderen van mijn ouders. Onder de fuchsia’s staan ook twee generaties: hun ouders en hun grootouders.

Mijn stambomen hebben dit voorjaar op een kleine tentoonstelling gehangen in ‘Op de Helte’.

Merklappen tentoonstelling

De tentoonstelling was georganiseerd door de vrouwenvereniging “Passage” in Roden en had als onderwerp Merklappen. Het was heel bijzonder om zoveel merklappen bij elkaar te zien en ik was dan ook erg trots dat mijn werk daarbij hing!

Reageren

6 december: “Wat ben je nou aan het breien?!?”

Halverwege dit jaar werd ik benaderd door iemand die sliep met een C-pap. Dat is een apparaat dat apneu-patiënten ondersteunt bij hun ademhaling ’s nachts. Zij had er last van dat de lange slang die er aanzat vochtig werd van binnen. Het zou helpen als er een soort hoesje omheen zou zitten. Kon ik daar niet iets omheen breien voor haar?
Toen ik er mee bezig was ontlokte dat iemand de uitspraak: “Wat ben je nou aan het breien?!?! Beenwarmers voor een ooievaar…?”

Ja hoor, ja. Maar het helpt wel. De slang blijft warmer en er ontstaat minder vocht. Goed bezig.

Reageren

3 december: Franse les met ‘Frangiflutti’.

Gisteravond hadden we de 10e en laatste franse les van dit jaar. Het is nu eerst kerstvakantie, half januari beginnen we weer. Iedereen nam iets lekkers mee en na het nakijken van het huiswerk dronken we een glaasje wijn en hadden het nog even heel gezellig.
Tijdens zo’n les vertellen we allemaal een kort verhaal in het frans (petite histoire) om de spreek- en luistervaardigheid te oefenen en heel verrassend had één van de andere ‘studenten’ een bol wol meegenomen en een patroon. Ze had het uitgeprint en liet zien wat ze ging breien. Het was een heel bijzondere sjaal met de naam ‘Frangiflutti’. Je vindt hem op de website van Wolwollewool >>>> een handwerkwinkel in Maastricht.

Mijn schoonzus mailde deze week dat ze tijdens een workshop van haar werk had geleerd dat een half uur breien of haken hetzelfde effect heeft als een half uur ‘mindfulness’. Wist ik al lang. Gisteren had ik om 11.15 uur een afspraak met de cardioloog in het ziekenhuis. Ik kom al tien jaar bij die man, dus ik weet inmiddels dat zijn spreekuur altijd erg uitloopt. Wat heerlijk dat je dan je breiwerkje bij je hebt……. om 11.55 uur was ik aan de beurt. Toen had ik dus al een half uur gebreid. Het ontlokte een medewachtende de opmerking: “Wat gezellig, een breiwerkje!” Ja man, gezellig. In de wachtkamer bij de cardioloog. Ik heb andere associaties bij gezellig. Het was trouwens allemaal goed, ik mag alles weer, dus ook zwemmen! Maandag ga ik naar de bedrijfsarts en ik denk dat ik volgende week weer ga beginnen met werken. En maandagavond zwemmen.

Vandaag gebeurde er iets waar ik helemaal van opkikkerde: een nichtje dat al acht maanden zwanger is vroeg mij of ik een dekentje voor haar kinderwagen wilde haken. Helemaal blij wordt ik van zo’n opdracht. We zijn gelijk naar ’t Spinnewiel gegaan en we hebben garen uitgezocht. Ze moet nog even bedenken wat voor dekentje ze wil, maar veel bedenktijd heeft ze niet want ze is op 17 december uitgeteld. Ik ben benieuwd wat ze kiest. Wordt vervolgd.

Reageren

1 december: Winter

Vandaag begint de meteorologische winter. Vanmiddag was het koud, ik wandelde naar Tuincentrum Roden voor een potje vogelpindakaas van de Vogelbescherming. Vorig jaar hadden we een potje gewone pindakaas onder ons vogelhuisje geplaatst, maar ik hoorde dat ‘mensenpindakaas’ te zout is voor vogeltjes.
Winter is beEngel in het roodslist niet mijn favoriete seizoen, dat is de herfst. Maar van de winter is december wel de meest leuke maand. Eerst heb je alle spatzen rond Sinterklaas en daarna leven we toe naar Kerst.

Vorige week kwam mijn collega op bezoek, zij nam een engeltje voor me mee. Ze vond dat ik wel een engeltje op mijn schouder kon gebruiken. Het is gemaakt door haar zus en het past precies bij ons interieur. Het gebruikte materiaal is o.a. heel dun, buigzaam ijzerdraad, vilt en een stukje boomstam.
Prachtig vind ik zoiets, ik hou gewoon erg van zelfgemaakte dingen.

Zelf heb ik me de afgelopen dagen gewaagd aan een gehaakt engeltje dKerstengeltje voor in de boomat ik vond op internet, op de website ‘handwerkles’ >>> . Daar vond ik een patroon en Mirte (van de website) maakt er hele duidelijke filmpjes bij. Wel een gepruts hoor, je kunt er niet ontspannen mee op de bank zitten naar Downton Abbey kijken. Het engeltje heb ik gemaakt achter het beeldscherm van de computer met het patroon en de bijbehorende filmpjes bij de hand.
Als de kerstboom in huis komt krijgt ze een ereplaats. Maar eerst Sinterklaas.

Reageren

Pagina 17 van 22

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén