een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 12 van 18

25 oktober: ‘Aaltje, de volmaakte en zuinige keukenmeid’.

Vandaag ben ik jarig. Feest; geniet ik van! Hééél veel waarde op één dag.
Kaartjes van familie en vrienden, appjes, telefoontjes, cadeautjes en bezoek.
Maar wel druk: geen tijd voor een zeer uitgebreid blog.

Vorige week lag er op mijn bureau een ingepakt cadeautje met een briefje erbij.
Het briefje was geschreven door mijn duo-baan-collega Jacquelien:
“Beste Ada. Een verjaardagscadeautje van Ria (één van de managers voor wie wij werken, zij had vorige week vakantie), of ik wou zorgen dat je ‘m kreeg, bij deze. Heeft ze gevonden bij het opruimen van 

..... uit 1891 ....

….. uit 1891 ….

haar schoonmoeders huis en dacht: deze is voor Aaltje.
Er is 1 voorwaarde aan deze gift verbonden, Ria wil wel een keer iets uit het boek bij je komen eten. “

Vanmorgen pakte ik het uit: ik was was inmiddels wel erg nieuwsgierig wat er nou in zou zitten!
Het is de zeventiende geheel opnieuw bewerkte druk van “Aaltje” (Nieuw Nederlandsch kookboek)
Ondertitel: Aaltje, de volmaakte en zuinige keukenmeid.
Elke huishoudschool had in de negentiende eeuw haar eigen kookboek. Dit ‘Aaltje’ van Odilia Corver, 1e druk 1891,  is het eerste moderne kookboek dat in Nederland verscheen.
Odilia was de directrice van tijdelijke kookschool in Amsterdam in 1887.

Geschiedenis, Lezen & Koken; drie thema’s van mijn website verenigd in één boek. Deze Aaltje is er erg blij mee! Nu maar eens kijken wat ik voor de manager ga koken als ‘volmaakte en zuinige keukenmeid’……

Reageren

15 oktober: Géén pakjes hoor!

Na mijn blog over de aalscholver op 21 september kwam ik twee dagen daarna de bewuste mevrouw van de Molenweg tegen bij de Jumbo: mevrouw Wagena. Zij leest mijn blog en had Cees Koelewijn op mijn spoor gezet.
“Wat een commotie met dat beest, niet?”
We praatten er nog even over door en kwamen via de aalscholver op heel veel andere onderwerpen (met mevrouw Wagena ben ik niet gauw uitgepraat, we kunnen allebei ‘goed van het woord af’….) Ze besloot ons gesprek met de opmerking dat ze binnenkort weer een ovenschotel met spruiten ging maken. Ik spitste m’n oren. “Hoe doe je dat dan?”
“Och, heel simpel eigenlijk”
Zij vertelde wat er in moest en wat je moest doen en ik maggelde snel even de belangrijkste dingen op mijn boodschappenbriefje.
Dit zijn de ingrediënten voor 2 personen:

spruiten-2600 gram kruimige aardappelen
500 gram spruiten
125 gram spekjes
200 cc melk
Een klontje boter
Beetje nootmuskaat.
50 -100 gram geraspte kaas

Aardappels schillen en koken.
Spruiten schoonmaken en koken.
Spekjes uitbakken.
Melk koken met het klontje boter.
Aardappels mixen met de melk en de nootmuskaat.

Bodem van een ovenschoteltje bedekken met een derde van de puree. De spruiten boven spruiten-1op de puree, daarbovenop de spekjes en dan de rest van de puree verdelen over de schotel. Bestrooien met de geraspte kaas. 30 minuten in de oven op 180 graden.

P.S. 1: mevrouw Wagena drukte me op het hart zelf aardappelpuree te maken. “Geen pakjes hoor!” Tuurlijk niet.

P.S. 2: Vrieswijken lusten bijna overal wel gebakken uien bij. Dus in mijn ovenschotel zat tussen de puree en de spruiten nog een laagje gebakken ui. Lekker man!

Reageren

1 oktober: Hartige taart voor de kerk.

Morgen is de ‘Startzondag’  van het kerkelijk seizoen.
Een feestelijke dienst met medewerking van de beide cantorijen, drie predikanten die alledrie een stukje van de viering voor hun rekening  nemen en voor en na de kerkdienst koffie/theedrinken.
Na de viering is er een activiteitenmarkt. Gemeenteleden bieden op die markt een activiteit aan waar andere gemeenteleden zich voor kunnen inschrijven.  Achterliggende gedachte is dat er onderlinge ontmoetingen plaats vinden. De bijdrage die voor de activiteiten wordt gevraagd is voor het goede doel: ouderenzorg in Moldavië.
Benieuwd waar we uit kunnen kiezen? Hierbij een link >>> naar een overzichtje op de PKN-website.

Na de koffie is er een hapjes-buffet. Daar ben ik vandaag  heel druk voor bezig geweest: onze gespreksgroep ’93 had aangeboden dingen voor dat buffet te maken en ik zou zorgen voor twee hartige taarten.
Ik kook zoals ik ben: groot, blond ‘en veul ruumte neudig’.
Toen de taarten in de oven stonden was mijn aanrecht een slagveld.
taart
Voor de aardigheid heb ik foto’s gemaakt van mijn keuken voor de bereiding van de taarten en van de ravage nadien. Benieuwd naar het recept van de hartige taart én mijn keuken-foto’s? Klik hier hartige-taart voor een Pdf met die informatie.

Reageren

29 september: Sudder-speklapjes.

Vandaag sluit ik de (na)zomer af met het eten van echte winterkost: stamppot zuurkool.
Dat maak ik nog steeds klaar zoals mijn moeder het maakte: zo puur mogelijk. Dus geen gerookte spekjes, geen appel, ananas of rozijnen en geen melk.
Aardappels en zuurkool. Mixen met een klein beetje jus.
Voor die jus kun  je er een verse worst bij bakken, maar het allerliefst heb ik er ‘zachte speklappen’ bij.
Af en toe trakteer ik mezelf hierop, maar de hele zomer stonden ze niet op ons menu. Nu is het herfst, dus stamppot.

Speklapjes worden normaal gesproken gebakken. Dan doe je er geen water bij en ontstaat er spekvet. Ook lekker hoor, maar voor de zachte variant moet je er wel water bij doen. Zo heb ik het van mijn moeder geleerd:
Speklappen aan de ene kant kruiden met zout en vleeskruiden en aan de andere kant zout, kerrie en peper.
100 gram margarine op hoog vuur smelten in een braadpan, scheutje ketchup er door zacht-spekroeren en als het schuim wegtrekt de speklappen aan weerskanten er in aanbakken, mooi bruin laten worden. Dan al snel ‘blussen’ met een klein  beetje water. Daarna het gas op klein zetten en heel zachtjes door laten sudderen. Af en toe een beetje water erbij, zodat de speklappen in de jus gaar sudderen. Ga maar uit van een uur ongeveer.

Mijn vader at  vroeger zijn vingers er zowat bij op.
“Speklappen zo zacht da’j ze wel kunt zoeg’n” zei hij daar ooit eens over.
Er zijn gezondere dingen die je kunt eten.
Maar die zijn vast niet zo lekker als de stamppot zuurkool met zachte speklappen van mijn moeder.

Reageren

23 augustus: Ovenschotel met courgette, zalm, geitenkaas en tagliatelle

Vorige week kregen we een courgette van een bevriend stel dat we kennen van de kerk.
Wij stelden onszelf de vraag: “Wat gaan we daarmee doen?”
Wij eten namelijk niet zo vaak courgette.
Sinds een paar jaar zoek ik het antwoord op deze vraag op Google.
Dat bracht mij bij een website van de Lidl, waarop een recept stond voor een ovenschotel met courgette, zalm, geitenkaas en tagliatelle.

Het was heerlijk, er bleef niets over.
Zo zag het er uit:

courgette zalm pasta\

Wil je dit ook maken? Klik hier Ovenschotel courgette-zalm-geitenkaas voor het recept in PDF-vorm, uitgeschreven en met foto’s.

Reageren

28 juli: Rijst met hachee

Gisteren schreef ik het al: het was mijn laatste werkdag voor de vakantie.
Om dat te vieren aten we rijst met hachee, één van de lekkerste maaltijden uit mijn jeugd.
Mijn moeder kookte dat wel eens op zaterdag.
Wij aten ook wel eens hachee met aardappels, maar deze variant was nóg lekkerder.

Hierbij het recept zoals ik het van mijn moeder kreeg: het is voor twee personen.
– 200 gram rundvlees kruiden met zout en vleeskruiden.
– Vlees ongeveer een half uur braden, zodat je een bodempje jus hebt.
Dan haal je het vlees uit de jus, dat snij je vervolgens in kleine stukjes en dat doe je weer terug in de jus.
– 4 uien in stukjes snijden, die doe je ook in de jus.
Verder voeg je toe:
– 2 a 3 kruidnagelen of kruidnagelpoeder
– 2 laurierbladeren
– 2 eetlepels azijn
Dan breng je de massa weer aan de kook en laat je het een half uur tot drie kwartier lekker pruttelen.
Je kunt natuurlijk allerlei soorten groente aan deze hachee toevoegen: boontjes, rode kool, paprika, bedenk het maar. Maar voor mij is deze met alleen uien het allerlekkerst.

Servatiusstraat 13

Servatiusstraat 13

Omdat het net zo smaakt als vroeger bij ons thuis. ( zie foto uit 1979. Detail: de oranje gordijnen boven zijn van mijn kamer)

-150 gram rijst koken zoals op de verpakking staat aangegeven.
De rijst en de hachee door elkaar mengen: serveren als één-pans-gerecht.
Dit vroeg ik vroeger altijd als eten voor mijn verjaardag, dan mocht je namelijk kiezen wat er op tafel kwam. YUM!

Reageren

22 juli: Buurtspeeltuintje en onfatsoenlijk eten.

Vanmiddag was er een officiële opening van het nieuwe buurtspeeltuintje bij ons in de straat. Er hingen slingers en ballonnen en de hele buurt, jong en oud, had zich verzameld rondom de speelattributen op het grasveld onder de bomen. De wijkbelangenvereniging van ‘Middenveld’ in Roden had zich hiervoor ingespannen.  Er was drinken, er waren toespraken en de plaatselijke pers was aanwezig om foto’s te maken. Die zien we volgende week in het Roder Journaal. Of in De Krant.

Wij wonen in deze buurt vanaf 1989. De buurjongetjes, die destijds nog door hun moeder naar school gebracht werden (ze wonen allebei even verderop in straat), stonden nu zelf als trotse vaders met hun zoontjes bij een beweeg-apparaat. En het puber-overbuurmeisje van toen heeft een mooie dochter van 7 en een stoere zoon van vijf. Die heel lief een bekertje drinken voor mama en oma haalde. Oma had ik al een tijdje niet gesproken omdat ze zeven jaar geleden al is verhuisd, dus we hebben de schade even weer ingehaald.

Ik ga graag naar zulke bijeenkomsten. Ongedwongen  babbelen met Jan en Alleman. “Weet je al dat Jolanda dat huis op de hoek heeft gekocht?”
“Hoe ist met de wichter? Gien iene meer thuus dunkt mij”.
“Geesje gung ok wel hard achteruut de leste tied.”
“Heb ie nou ok al zu’n e-bike jong?”
Zomaar wat flarden van de gesprekken; het was mooi weer, dus menigeen zat wat later aan tafel dan anders.

broccoli tonijnWij aten vanavond tagliatelle met tonijn, broccoli en gorgonzola. Over het algemeen heb ik mijzelf aardig in de hand als het om eten gaat. Eén  bord vol schep ik op en daar laat ik het bij. Vanavond heb ik twee keer opgeschept. Het bord helemaal leeggeschraapt. De pan uitgeslikt. En de opscheplepel….is ’t niet verschrikkelijk?
Verschrikkelijk lekker dan hè?

Wil je dit ook eens eten? Klik dan hier  Recept tagliatelle met tonijn & gorgonzola voor een PDF met het recept.

Reageren

15 juli: Mon chou taart ‘uut Peize’

mon chouVrienden van ons wonen in Peize. Als we in de gelegenheid zijn bezoeken we hun verjaardagen. Vriendin bakt heerlijke appeltaarten, maar op de laatste verjaardag had ze iets anders: ze had een Mon Chou-taart gemaakt. Verrukkelijk. En niet zo moeilijk om te maken volgens haar.

Hierbij het recept:
Als je biscuit gebruikt als bodem heb je dit nodig :
– 200 gr boter smelten
– 1 rol volkorenbiscuit/ 200 tot 250 gr in stukjes breken en door de gesmolten boter scheppen. Hiermee de bodem van de springvorm bedekken.
– In de koelkast laten opstijven.

Je kunt ook een bodem maken van plakjes cake.

Voor de vulling heb je nodig:klop
– 1 pakje Mon Chou
– 125 gr witte basterdsuiker
– Pakje Klop klop, 2 zakjes
– blikje kersenvlaai vulling van Hak

Klop de KlopKlop volgens aanwijzingen op het pak stevig.
De Mon Chou in een andere kom met de suiker loskloppen.
Dan de Mon Chou voorzichtig door de KlopKlop tot het een mooi mengsel is.
Over de biscuit strijken en langs de rand iets hoger.

In de koelkast laten opstijven.
De kersen kunnen er later op.

Er zijn vast mensen die nu zeggen: Klop Klop!?!? Moet met slagroom!
Ja, zo had ik het ook geleerd. Maar dit is ook heel lekker.
Doe eens gek…….

Reageren

8 juli: Gewoon bijzonder & kipsaté.

Sommige gewone dagen kunnen bijzonder worden door gewone dingen.
Gisteren was zo’n dag.
– ’s Morgens koffie met Gerard in de zon achter ons huis met een vers kapje brood, nog een beetje warm van de oven van bakker Jumbo.
–  ’s Middags fietste ik naar DaCapo in Leek voor een nieuwe D-snaar voor mijn gitaar.
“Hoef je maar één snaar?” Ja, als er maar één stuk is dan hoef ik maar één nieuwe.
Er volgde een heel verhaal van de expert achter de toonbank die zei dat ik ieder half jaar alle snaren moest vervangen.
Want één zo’n nieuwe snaar klinkt dan helder en die andere vijf dof en dat kan niet.

D-snaar45 jaar speel ik nu gitaar. En natuurlijk heeft de man gelijk, maar dat advies ga ik niet opvolgen. Ik speel niet in de band van Marco Borsato.
Dus ik zei: “Goed idee. Maar ik heb nog een heleboel andere snaren in voorraad, dus doe me toch maar alleen een D-snaar”.
In een kast vol vakjes met allemaal soorten losse snaren vond de man géén D-snaar.
Allemaal op. Dat is altijd zo, want de die knapt het snelst.
Dat weet ik, want ik speel al 45 jaar gitaar.
De baas van de zaak werd er bij gehaald.
“Hebben we geen losse D-snaren meer?”
“Nee, die zijn altijd het eerste op, haal maar één uit een vol pakje met zes snaren, weet je wat, geef die mevrouw het hele pakje maar mee voor de prijs van die ene snaar, ik zal wel even weer nieuwe bestellen.”
Misschien moet ik ze toch maar eens allemaal vervangen…..

– Churandy Martina won goud op de 100 meter. ‘k Ben blij man! ( zie 21 juni >>>)

– ’s Avonds zaten we in onze nieuwe kapschuur met vrienden (die met de helpende handen) te barbecuen. Mooi rustig weer, lekker eten en aangenaam gezelschap.
Deze keer had ik o.a. zelf kip-saté gemaakt.
– 1 teentje knoflook uitpersen
– kipfilet in blokjes snijden, mengen met de knoflook.
– flinke scheut ketjap manis er door en even laten intrekken
– stukjes aan een saté prikker rijgen.
10 minuten op de bbq: lekker!

Een gewone, bijzondere dag.

Reageren

30 juni: Pompoen-risotto

Oudste dochter Frea en haar vriend zijn overgekomen uit Engeland en logeren een weekje bij ons. Zij bereiden in zo’n week minstens één maaltijd voor ons; vaste lezers weten dat zo’n maaltijd geen enkel dierlijk bestanddeel bevat, zij eten namelijk veganistisch.
Ook deze keer was het weer verrassend lekker!
We aten Pompoenrisotto.

Hierbij het recept zoals Frea het heeft gemaakt (voor 4 personen):
Dit heb je nodig
1 flespompoen van ongeveer 1 kilo.
1 lepel olijfolie
Salie blad
1500 cc groentebouillon
50 gram boter of olie
1 ui in kleine stukjes
300 gram risottorijst.
Edelgistvlokken of parmezaanse kaas.
optie: klein glaasje witte wijn.

De oven verwarm je voor op 200 graden.
Pompoen schillen, doormidden snijden en pitten eruit halen en in blokjes van 1 cm snijden. Alle blokjes in een kom, 1 eetlepel olie en salie er doorheen roeren, dan de blokjes op een bakplaat een half uur in de oven roosteren.
De helft van de boter in pan en de ui daarin fruiten.
Nu de rijst erbij in de pan doen en roeren tot de rijst goed is vermengd met de olie.
(Frea zei: “tot de rijst shiny is”, maar zij woont dan ook al vijf jaar in Engeland).
Wil je het glaasje wijn erdoor? Dat giet je er dan nu door en je roert totdat ook de wijn is opgenomen.

Nu een soeplepel bouillon er bij in, roeren totdat die is opgenomen.
Deze stap blijven herhalen totdat alle bouillon is opgenomen of  totdat de rijst gaar is.
(Hierover zei Frea: “Kiek maor eem”, ze heeft tenslotte ook heel lang in Drenthe gewoond).

Pompoenrisotto

Pompoenrisotto

Het moet er in ieder geval een beetje romig uitzien.
De pompoen-blokjes uit de oven halen en de helft daarvan fijn stampen tot pompoenpuree en  door de risotto roeren,
De rest van de boter toevoegen en en de Parmezaanse kaas of de Edelgistvlokken en daarna nog even goed roeren.

De risotto serveren op vier borden en garneren met de overgebleven helft van de geroosterde pompoenblokjes.
Gerard en ik vonden het heerlijk!

Reageren

Pagina 12 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén