een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 13 van 18

18 juni: Pizza Quatro Stapeloni.

Vandaag hadden we ‘eters’: twee dochters en één aanhang.
Wat ze wilden eten, vroeg ik halverwege de week.
De dames wilden wel weer eens ouderwets zelf een pizza maken.
Dat deden we vroeger wel eens op een zaterdag: bakplaat vol pizzadeeg en opvullen met alles wat er maar op kon. Goede herinneringen.
Het recept voor deze zelf-maak-pizza heb ik van mijn vriendin uit Peize.
Het leuke is dat iedereen zelf het beleg van zijn eigen stukje kan verzorgen.

De bodem maak je met een pak broodmix voor witbrood van Koopmans.

Bakplaat bedekken met pizzadeeg

Bakplaat bedekken met pizzadeeg

Vandaag maakte ik een heel pak klaar, maar ben je met z’n tweeën, dan volstaat een half pak: 1 pak broodmix in een kom, 250 cc warm water, 100 cc olie en een theelepel oregano.
Dit allemaal goed door elkaar mixen met deeghaken tot een mooi samenhangend deeg ontstaat.
Dan ga je het deeg bewerken met een deegrol: uitrollen op een met bloem bestoven aanrecht.

Wel vlees? Geen vlees?

Wel vlees? Geen vlees?

In ons geval beleg ik er een heel bakblik mee én een springvorm. Het blik en de springvorm bedekken met bakpapier en bedekken met het uitgerolde pizzadeeg.
Niet moeilijk doen: soms heb je aan de ene kant een stukje bodem over, dat snij je eraf om het vervolgens op een plek waar je niet genoeg hebt neer te leggen.

Nu kun je de pizza naar je eigen smaak beleggen.
Bij ons gaat dit er allemaal op:
– tomatenpuree (klein blikje, eventueel een beetje verdunnen met water)
– geraspte kaas.

Ieder belegt zijn eigen stukje.

Ieder belegt zijn eigen stukje.

– uiringen
– champignons
– paprika
– ham
– salami
– spek
– ananas
– brie
– blauwschimmelkaas

Klaar!

Klaar!

– mozzerella
– pesto
ook lekker: een plakje ontbijtspek met daarop een rauw ei.
Dan bestrooien met geraspte parmezaanse kaas en oregano.

Dan gaan de pizza’s in een voorverwarmde oven van 180 graden.
25 minuten is voldoende. Op de laatste foto zie je hoe onze pizza op de bakplaat er vanmiddag uit zag: 5 repen, ieder met z’n favoriete ingrediënten.

Onze dochters over deze lekkernij: “Vroeger vrouwden we de plakjes vleeswaren altijd in kwarten op, dan konden we meer beleg op één pizza stapelen.”
Een echte Waninge-pizza dus: Quatro Stapeloni!

Reageren

10 juni: Vis-curry

Gisteravond kwam de ZWO (meer info zie >>>)  bij elkaar voor de afsluiting van het seizoen. Die club is normaal gesproken Gerards ding, maar één keer per jaar mag de aanhang ook mee. Dat is in Gerards geval wel fijn, omdat zijn aanhang ook het voedsel (dat die avond door de leden zelf wordt meegenomen) voor haar rekening neemt.
We begonnen de avond bij een ZWO-lid in de tuin met het zingen van lied 309a: Gloria a Dios. Dat had de ZWO ook gezongen op de afscheidsavond van Theo van Beijeren.

Het was de bedoeling dat we Aziatisch gingen eten.
Of wij een Thaise vis-curry wilden meenemen. Tuurlijk.
Dat had ik trouwens nog nooit gemaakt. Ik kreeg een recept, waarvoor ik nogal wat ingrediënten moest kopen die ik allemaal niet in huis had. Toen bedacht ik dat ik zelf nog een ander recept had voor een vis-curry. Stond in een ADA-kookboekje dat ik ooit kreeg van Sinterklaas (lees Frea). ADA staat voor ‘Anders Dan Anders’.

In dit ADA- kookboekje staan overigens teksten die in geen enkel ander kookboek staan.
– curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!
– Vis: het recept zegt pangasiusfilet, maar DUUR! Koolvisfilet kan ook.
– bij een recept met pesto en salami: geen aanradertje als je ’s avonds nog Franse les/cantorij hebt, je adem heeft dan een negatief effect op je sociale status.
Maar dit terzijde.

Dat recept voor een vis-curry was aanmerkelijk eenvoudiger en dat heb ik gemaakt.
Het was lekker. Gelukkig maar……
De andere gerechten waren ook heerlijk en we hadden een zeer genoeglijke avond.

Vis-curry met broccoli, ui en paprika.

Vis-curry met broccoli, ui en paprika.

Hierbij het recept voor de viscurry: (2 personen)
400 gram broccoli
200 gram vis (pangasius, koolvis, kabeljauw o.i.d.)
2 dikke uien
1 paprika
200 cc kokosmelk
Curry-pasta (ik nam de Thaise variant van Conimex. Dat was met een half pepertje. Er was ook een variatie met vier pepertjes….. te veel risico.)

Broccoli schoonmaken, roosjes 5 minuten voorkoken.
Uien en paprika in stukjes snijden en aanbakken in olie.
Kokos melk en curry pasta door elkaar roeren en dit sausje door de uien/paprika roeren. Als de massa bubbelt de vis (in stukjes gesneden) er door heen mengen en 7 minuten laten sudderen. Dan de broccoli erdoor heen roeren. Serveren met rijst.
Curry niet door de rijst mengen! Als je de curry toch door de rijst mengt: FOEI!

Reageren

20 mei: Een A.G.V.-tje met een vla-flip

Gerard en ik zitten voor de dagelijkse warme maaltijd aan tafel.
We koken bijna iedere dag en nemen de tijd voor het eten: door de week zo rond een uur of half zes, in het weekend iets onregelmatiger.
Wij eten gevarieerd, maar ook nog wel redelijk traditioneel.

Een ‘Aa-Gee-Vee-tje” ligt bij ons nog regelmatig op het bord.
(Aardappels, Groente, Vlees, uitdrukking van onze dochters).
Dat soort maaltijden zet ik nooit op mijn blog, want ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die niet weet hoe je dat moet klaarmaken en wat voor ingrediënten er in gaan.
Daarom vandaag eens aandacht voor het toetje.
Ook daarin doen we nooit heel gek. We kunnen erg genieten van een kommetje volle yoghurt met een halve banaan er door geroerd. Of een ananas ring in kleine stukjes gesneden. We doen al uitgebreid als we in de yoghurt een twee walnoten versnipperen en daar honing overheen doen.

Vanavond hadden we een vla-flip na. Bedacht in de jaren ’60 om het duffe imago van vanillevla wat op te krikken.

vla-flipEen longdrink-glas.
Een kleine bodempje roosvicee (of ranja).
Een laagje volle yoghurt.
Een laagje vanille-vla.
Vla en yoghurt moet officieel andersom, maar wij vinden het zo lekker.
Onze kinderen vonden het heerlijk.
Wij gebruikten hiervoor vroeger altijd lange dessertlepels in zes kleuren.
Onze dochters hebben tot in hun late puberteit ruzie gemaakt over wie welke kleur mocht.
Daarover hebben Gerard en ik nooit een meningsverschil.
Hij krijgt de blauwe.
Ik de rose.

Reageren

14 mei: Asperges

Er zijn weer asperge’s. Bij de Jumbo zijn ze deze week in de aanbieding.
Wij weten nog niet zo lang hoe lekker asperges zijn.
Het kwam vroeger bij ons thuis niet op tafel en ik kwam eenvoudigweg niet op het idee.

Tot mijn tante een aantal jaren geleden likkebaardend vertelde dat ze ‘binnenkort bij Van der Valk asperges ging eten’. “Is dat lekker dan?” vroeg ik. Tante houdt namelijk heel erg van lekker eten, net als ik, dus als zij iets lekker vindt durf ik het ook wel aan.
Er volgde een sappig verhaal over malse asperges, gebakken aardappelen, ham, eieren en botersaus. Het water liep me al om de mond. Toen had ik ze nog niet gegeten, hè; kun je nagaan hoe beeldend ze vertelt.

Wij gingen dat ook doen. Man wat lekker.
In de supermarkt staan er van die pakjes bij de asperges om de saus te maken, maar dat kan ik inmiddels zelf.
Hierbij het recept (hoeveelheden voor 4 personen) :

125 gram boter
35 gram bloem
0,5 liter bouillon

aspergesBoter zachtjes laten smelten, daarna de bloem er in kleine delen doorroeren, zodat een roux ontstaat. Dan in kleine beetjes de bouillon er bij schenken en blijven roeren totdat alle bouillon is opgenomen. 3 minuten heel zachtjes laten sudderen.

Zo zag het er bij ons uit.

Reageren

29 maart: Familie en Franse appeltaart.

Afgelopen zaterdag was er een familie-bijeenkomst van neven en nichten van mijn vader.
Vorig jaar schreef ik hier ook al over, zie 28 maart: Vrieswijken >>>.
Volgend jaar weer.
Dan mag ik hun foto’s zien. schreef ik toen aan het eind van het blog.

Cornelis en Trijntje met Andries en TrijntjeZij hadden nu boeken met oude foto’s bij zich.
Vorig jaar plaatste ik een foto van mijn vader, zijn twee broertjes en de oudste nicht op dit blog, vandaag een foto van het gezin waar mijn grootvader Andries Vrieswijk uit kwam. Een klein gezin. Op de foto zien we vader Cornelis Vrieswijk en zijn vrouw Trijntje Gringhuis (mijn overgrootouders).
Tussen hen in staan mijn opa Andries en zijn zusje Trijntje. Mijn opa is op deze foto ongeveer 15 jaar, zijn zus ongeveer 5 jaar.  Er zijn nog drie zusjes geweest die voor en na Trijntje zijn geboren, maar die zijn alle drie op jonge leeftijd overleden. Daar kwamen we achter toen we de archieven naplozen: opa en en zijn zus hebben het daar nooit over gehad.

De nichten hadden de fotoboeken eigenlijk voor mij meegenomen, maar ze zaten zelf ook te genieten van al het oude materiaal: ze hadden de foto’s ook al heel lang niet meer gezien.

Gastvrouw Mini had een heerlijke appeltaart gebakken: Franse appeltaart met frangipane. Anders dan anders.
Natuurlijk vroeg ik om het recept en dat kreeg ik via de mail. Eerst wilde ik het als een PDF op dit blog zetten, maar het staat op internet: hierbij een link naar het recept op de website van Rutger bakt: Franse appeltaart met frangipane. 

Reageren

26 maart: Vis, krieltjes en broccoli.

broccoli-vis-krieltjesVandaag een recept van een eenvoudige ovenschotel met vis. krieltjes en broccoli.
Geen pakjes, geen zakjes: je maakt eenvoudig een ‘gratineersausje’ van creme fraiche en mosterd.

Hierbij het recept:

Benodigdheden: (voor twee personen):
200 gram witte vis (kabeljauw o.i.d.)
1 zakje krieltjes (400-450 gram)
500 gram broccoli.
bekertje  creme fraiche (250 cc)
1 grote eetlepel mosterd
geraspte kaas (100 gram)
boter of olie om in te bakken.

– Vis kruiden met zout en peter en aanbakken en daarna in stukjes snijden
– krieltjes  bakken
– broccoli in kleine roosjes snijden en 10 minuten koken.
– Ovenschaal invetten: krieltjes op de bodem, vis in stukjes daar over heen, broccoli daar weer overheen.
– Een sausje maken van de creme fraiche en de mosterd, even goed roeren zodat het een mooie gladde saus is. Deze saus verdelen over de broccoli.
– geraspte kaas over de saus strooien.
– Dan 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

Reageren

19 maart: Boterkoek

“Je kunt niet overal goed in zijn” is een gevleugelde uitdrukking van ‘mijn’ manager.
Die gebruikt ze vooral als er eens iets is misgegaan. Niet te zwaar aan tillen, uithuilen en opnieuw beginnen is haar devies.

Mislukt....

Mislukt….

Ik dacht het toen ik vorige week een boterkoek uit de oven haalde.
De foto links is gemaakt door Carlijn, die vond het hilarisch.
Hij werd gelijk aan de zussen verstuurd.
Harriët appte: “Waar is die boterkoek dan, ik zie hem niet.”
Het zwarte rondje voor mijn buik is de boterkoek.

Gelukkig hadden we nog stroopwafels in huis. En paaseitjes.

Gelukt!

Gelukt!

Gisteren heb ik weer een poging gedaan.
Deze keer is hij gelukt. En lekker!
Vanmorgen hadden we drie neven aan de koffie die Gerard hielpen met een bouwklus.
Nu is de boterkoek dus al op…….Waninge’s hé?
Dat boterkoek zo’n beetje het simpelste is dat je kunt bakken bleek toen ‘neef aan de koffie’ vertelde dat zijn dochter (12) bij hem thuis altijd boterkoek bakt.
Dat het dan nog kan mislukken, zou je zeggen.

Hierbij het recept:

200 gram boter
200 gram suiker
250 gram bloem
(ipv bloem kun je ook zelfrijzend bakmeel doen, dan wordt de koek iets ‘losser’)
1 zakje vanillesuiker
1 ei
beetje zout.

Springvorm invetten en oven voorverwarmen op 180 graden.
Boter en suiker en vanillesuiker tot een romige massa mixen.
Ei loskloppen en twee/derde daarvan toevoegen + een beetje zout.
Weer mixen. Dan de bloem toevoegen en weer mixen.
Als alle ingrediënten goed zijn opgenomen het beslag verdelen over de springvorm.
Dit gaat het best met de achterkant van een lepel die je een beetje vochtig maakt.
Daarna verdeel je de rest van het ei over het de vorm en trekt er strepen in met een vork.
25 minuten in de oven op 180 graden.
Niet kijken naar het aantal kaloriën. Gewoon genieten.

Reageren

23 februari: Goede ontwikkelingen & “Left-over”-tosti

kankerAfgelopen vrijdag kwam er een telefoontje van de hematoloog: de bloeduitslagen van de bloedafname van 12 februari waren goed, de eiwitwaarden waren (naar verwachting) nog weer gedaald.
Gisteren moest Gerard zich melden voor een intake op de afdeling Radiologie in het UMCG, voor de bestraling van het kleine plekje in de derde halswervel.
Even een korte uitleg: de ziekte van Kahler heeft daar een stukje bot beschadigd. Nu is de ziekte teruggedrongen, maar de beschadiging is daarmee niet verholpen. Die levert af en toe nog pijn in de nek op. Deze bestraling dient alleen om de pijn weg te nemen.
Het werd een intake, voorbereiden van de behandeling én de eenmalige bestraling in één keer! Dat was een meevaller, want we hadden gedacht dat we hiervoor ook nog weer een afsprakencircuit in moesten.
Vorige week heeft Gerard de intake gehad voor het revalidatie-traject bij Beatrixoord, daar gaat hij volgende week aan beginnen. Het gaat steeds meer de goede kant op: vanmiddag was hij alweer aan het werk in de tuin!

Vrijdag, na het bezoek aan het Fries Museum, nam ik Carlijn mee naar Roden voor een weekend aan de Boskamp. Ze had nog wat resten groente in haar koelkast liggen, die nam ze mee “want na het weekend hoef ik die niet meer’.
restjesHet leek mij een goed idee om alles door de spaghetti te snijden die we zaterdagavond aten. Daar was Carlijn het wel mee eens, maar volgens haar konden we er zaterdagmiddag  eerst nog wel een ‘Left-over’-tosti van maken.

Huh? Werkelijk, ik had geen idee wat ze bedoelde. Maar het was heerlijk, daarom deel ik vandaag het recept voor dit ‘studenten-broodje’ met mijn bloglezers.

Als basis gebruik je een gewone bruine of witte boterham.
Die bedek je met plakjes kaas.
Dan snij je restjes groenten die je hebt (champignon, ui, aubergine, courgette, paprika of iets anders) in piepkleine stukjes en daar maak je een mengsel van. Dat mengsel verdeel je over de kaas die op de boterham zit.
Daar strooi je er oregano/Italiaanse kruiden overheen en daarna nog wat geraspte kaas.
Dan leg je de boterhammen op een stukje bakpapier op een bakplaat in de oven.
Oven op 200-220 graden, de tosti’s er 10 minuten in.

Met dit idee kun je eindeloos variëren. Ananas met ham erop, of een plakje salami.
Of er een boterham bovenop leggen en bakken in het tosti-ijzer.
“Grote yum!”, om bij het studentenjargon te blijven…..

Reageren

1 februari: Veul wotter & aardappelomelet.

Rondje RivierGistermiddag fietsten Gerard en ik het ‘rondje rivier’.
Het had eergisteren meer dan 20 mm geregend en ik was benieuwd of het Lieverse diepje al buiten z’n oevers was getreden.

Het was weer fascinerend.
Het zag er net zo uit als vorig jaar, zie mijn verslaNAP paaltjeg van 16 januari >>>.

Het NAP paaltje stond tot aan z’n nek in het water, terwijl daarvan ’s zomers minstens een meter zichtbaar is.

Het eten was gisteren zeer eenvoudig: aardappelomelet.
Aardappels bakken en een uitje bakken.
4 eieren klutsen met peper en zout, dit mengsel verdelen over de aardappels/uitjes.
Gas op zacht zetten, deksel op de pan, omelet langzaam laten garen.
Dan de omelet omdraaien. Mijn trucje: een andere koekepan beetje invetten, op de andere pan leggen en omdraaien. Geraspte kaas er over strooien, deksel er weer op en de omelet afbakken. Wij serveren de omelet altijd met een afbakstokbroodje van de Jumbo.
Olivier B. Bommel (heer van stand) zou zeggen: “Een eenvoudige, doch voedzame maaltijd!”

Reageren

27 januari: ‘Frea’s-left-overs’-pasta met spekjes

Na een genoeglijk weekend met kinderen en aanhang is het weer rustig aan de Boskamp. In onze koelkast lagen gisteren nog de stille getuigen van hun bezoek. Restje champignons, 3 lenteuitjes, halve tomaat, 2 paprika’s, half potje rode pesto, 2 halve uien en een half flesje zongedroogde tomaatjes. Frea had voor haar veganistische maaltijden wat boodschappen opgehaald, maar had dat wat te royaal ingeschat.

Frea's left overs

Frea’s left overs

Het recept van het eten dat wij gisteren aten heet dan ook
‘Frea’s-left-overs’ met vlinderpasta en gerookte spekjes.
Het is erg simpel. Alle bovenstaande restjes in stukjes snijden en bakken/smoren in een beetje olijfolie en pesto erdoor roeren. Pasta koken, spekjes bakken, alles door elkaar roeren en bestrooien met geraspte kaas.

Niet veganistisch. Wel lekker.

Reageren

Pagina 13 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén