een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 4 van 17

29 oktober: Knapperige stokjes?

Toen onze dochters jaren geleden begonnen met vegetarisch eten was dat nog niet heel erg ingeburgerd in Nederland.
Het gaat heel langzaam, maar de vegetarische alternatieven krijgen steeds meer ruimte in de schappen van de supermarkt.
In de loop van de jaren zijn wij  in dit kader opgeschoven naar flexitariër: geen vegetariër die af en toe vlees eet, maar een vleeseter die af toe geen vlees eet.
We proberen soms iets nieuws uit de vega-schappen; gisteren nam ik een pakje ‘Crispy Sticks’ mee.
Aardappels, spitskooltje, gebakken uitje, restje jus, daar moesten de knapperige stokjes bij.

Dan hoop je maar dat het lekker is.
En het was lekker! Beetje pittig, want er zat een beetje chili in.
“Maar wat vervangt dit nou dan?” vroeg Gerard. “Vissticks of zo? Of kipfingers?”
Dat wist ik eigenlijk ook niet.
Het smaakt niet naar vlees en niet naar vis, het smaakt anders.
‘Vleesch noch visch’ dus.

Dat is een oud Nederlands spreekwoord; het wordt gezegd van iets of iemand die men niet tot een bepaalde groep of soort kan brengen.
Van iets halfslachtigs, tot geen partij behoren. Het kan ook betekenen: dubbelhartig zijn of een nietig mens zijn.
Die uitdrukking krijgt er door de vega-groei een geheel nieuwe dimensie bij: in Amsterdam is er zelfs een restaurant/foodtruck met de naam ‘Vleesch Noch Visch’, waar men alleen maar vegetarisch eten verkoopt.
Vleesch noch visch betekent dus inmiddels ook: een vleesvervanger.
Wat voor vlees het dan vervangt weten we dus bij de Crispy Sticks niet, maar dat zal ons ook een worst wezen……

Reageren

9 oktober: Mag ik het recept?

Vorige week kregen we bezoek van vrienden Hans en Bea uit Peize; “ik neem wat lekkers mee bij de koffie” had ze beloofd en zo kwam het dat wij zaterdagavond aan de chocoladetaart zaten.
Nou ben ik door ‘de grote suikerschrik‘ wel wat voorzichtiger geworden met het bakken van lekkere dingen met veel boter en suiker, maar deze was wel heel lekker, dus ik vroeg: “Mag ik het recept?” Het kwam per kerende post.

Dit heb je nodig:
– 1 eetlepel paneermeel
– 125 gr pecannoten
– 150 gr boter
– 150 gr chocolade/70% cacao
– 3 eieren
– 150 gr donkere basterdsuiker
– 2 eetlepels bloem
– Poedersuiker
– Bakvorm 24 cm/ingevet

Oven voorverwarmen 15 minuten, 25 minuten baktijd, oven op 200 graden.

Dit moet je doen:
– Paneermeel op de ingevette bodem strooien.
– Hak 75 gr van de noten fijn
– Smelt de boter in een pan op laag vuur
– Roer de chocolade erdoor en laat het al roerend smelten.
– Neem de pan van het vuur zodra de chocola gesmolten is
– Laat iets afkoelen
– Klop eerst de eieren en dan de basterdsuiker met een mespuntje zout door de chocola
– De fijngehakte noten erdoor scheppen en ook de gezeefde  bloem
– Schep het beslag in de vorm en garneer het met de overgebleven noten
– Bak de taart in het midden van de oven

Je kunt het met poedersuiker bestrooien/slagroom erbij en smullen maar!

Reageren

2 oktober: Poffert.

“Komen jullie een keer bij mij eten?” vroeg Alie, (die we kennen uit de kerkelijke gemeente) een paar weken geleden.
Wat een goed idee.
“Dan ga ik poffert voor jullie maken.”
Poffert? Daar had ik wel eens van gehoord, maar nog nooit gegeten.
Zou ik dat wel lusten?
Van te voren zocht ik het op internet. Dit vond ik:

Poffert (niet te verwarren met poffertjes) is een Gronings gerecht. Het is een broodachtig boerengerecht en werd vooral gegeten als hoofdgerecht en soms als toetje, meestal in de winter omdat het een nogal zwaar gerecht is. De poffert wordt au bain-marie in een speciale pofferttrommel gekookt. Poffert wordt traditioneel gegeten met gesmolten boter  en stroop suiker.

Woensdagavond zaten we aan een feestelijk gedekte tafel in Alie’s keuken.
De poffert zat nog in zijn trommel, en wij waren getuige van ‘het storten’ op een bord.
Het leek op een hoge tulband; we kregen allemaal twee plakjes op ons bord en we deden er gesmolten boter en stroop bij.
Het was heerlijk. Alie vertelde ons ondertussen van alles over de poffert: hoe dat vroeger bij haar thuis ging, dat je een speciale pan moest hebben, dat het best krek komt met het koken/bakken qua hoeveelheden en dat haar man Dirk er altijd rookvlees bij wilde. Hadden wij er ook bij.

Gisteravond kwam Gerard thuis van een avond bij de kerk, hij had een envelop gekregen van Alie met het recept.
Benodigdheden:
– pofferttrom
– grote pan (waar het water in kan)
– 250 gram bloem
– 250 gram zelfrijzend bakmeel
– 3 eieren (mag ook meer)
– 0.5 liter melk
– boter, stroop en/of suiker
– rozijnen
– 1 beschuit

Wat moet je doen?
– Zet water op in de grote pan.
– Vet de pofferttrom in, verkruimel de beschuit en bestrooi de binnenkant van de trom met beschuitkruim.
– Mix de bloem, het bakmeel, de eieren en de melk tot een stevig beslag en voeg de rozijnen toe.
– Stort het beslag in de trom en zet de trom in het kokende water. Zorg dat de trom voor 80% onder water staat.
– Laat de poffert ongeveer 2 uur koken.
Ben je met z’n tweeën, dan kun je de hoeveelheid ingrediënten halveren, dan is drie kwartier tot een uur koken genoeg.

Serveer met stroop, bruine suiker en gesmolten boter: om in te stippen of gewoon ernaast.
Op de foto zie je hoe dat er uitziet.
Eet smakelijk!

Reageren

7 september: Groentetaart met tonijn, tomaat & courgette

Het is echt courgette tijd!
Kreeg Gerard twee weken geleden nog een courgette van zijn collega, vorig weekend kregen we er twee van onze vrienden in Peize.
Van de ene maakte ik soep voor zondag, de andere ging in een groentetaart.
Daarvoor kreeg ik het recept van Bea er bij:

Dit heb je nodig:
– 2 of 3 blikjes tonijn 
– 2 uien
– 4 tomaten
– 1 courgette
– 6-8 plakjes bladerdeeg
– 2 teentjes knoflook
– 2 el Italiaanse kruiden
(eventueel geraspte Parmezaanse kaas)
– ovenbakplaat en bakpapier.

Dit moet je doen:
– Oven voorverwarmen op 220 graden, bladerdeeg ontdooien, bakplaat met bakpapier bekleden en daarop de plakjes bladerdeeg verdelen. Laat de tonijn uitlekken en vang de olijfolie op.
– Snipper de uien en snijd (of pers) de knoflook fijn; fruit vervolgens de uien in de helft van de uitgelekte olie van de tonijn.
– Na tien minuten de tonijn, de helft van de knoflook en helft van de kruiden bij de uien in roeren en 2 minuten  al omscheppend bakken. Dan dit mengsel verdelen over het bladerdeeg.
– Courgette en tomaat in plakjes snijden en  in lange rijen verdelen over de bakvorm  (in mijn geval 4 rijen courgette en 3 rijen tomaat). De bovenkant bestrijken met de rest van de uitgelekte tonijnolie en de rest van de knoflook en de Italiaanse kruiden erover verdelen.
(Ik strooide de eventuele Parmezaanse kaas er ook nog overheen, maar dat staat niet in het recept. Vonden wij wel lekker.)

Bak de taart onder in de oven 30 minuten goudbruin en gaar.
Op de afbeelding zie je de helft van de taart.
Eet smakelijk!

Reageren

22 augustus: Collega-courgette.

De courgette  uit de titel is niet een courgette die mijn collega is geworden, maar een courgette die Gerard heeft gekregen van een collega. Die had er heel veel.  Deed ik ook wel eens met rabarber of rode bieten: gewoon bij het koffiezetapparaat in het Heijmanscentrum:  neerleggen met een briefje ‘Neem mee,  gratis uit eigen tuin’.

Wat maken we er van?  Soep? Ovenschotel met rijst?  Gisteren koos ik voor tagliatelle met courgette, zalm en roomkaas.

Dit heb je nodig voor twee personen:
– 150-200 gram diepvrieszalm
– 1 dikke ui
– 1 middelgrote courgette
– 100 – 125 gram tagliatelle
– 1 kuipje roomkaas (boursin of menuet ofzo
–  peterselie en basilicum

Dit moet je doen:
– De zalm kruiden met viskruiden of zout en peper (mag best een beetje pittig, want de andere ingrediënten zijn een beetje flauw) en 10 minuten bakken.
– Tagliatelle koken zoals aangegeven op de verpakking
– Ui snipperen en fruiten
– courgette schillen,  pitten er uit snijden en in kleine blokjes snijden en toevoegen aan de ui.
– Roomkaas vermengen met de ui en de courgette en peterselie  en basilicum toevoegen.
– Nu de gebakken zalm in stukjes snijden en er ook aan toevoegen.
– Tagliatelle afgieten en vermengen met het courgette/ui/zalm-mengsel.

Eet smakelijk!

Reageren

28 juli: Pizza-breekbrood

In coronatijd her-ontdekte ik het bakken van cake, taart en koek.
Lekker.
Maar niet zo gezond.
Dus nu probeer ik af en toe iets te bakken zonder grote hoeveelheden suiker en boter.

1. Lap beleggen met pizzaspul

Bladerend in mijn receptenmap, eigenlijk op zoek naar een recept voor mini-quiches, vond ik het ooit bewaarde recept voor een pizza-breekbrood. Afgelopen zaterdag ging ik het uitproberen.

2. Rol verdelen in 16 stukjes.

Dit heb je nodig voor het brooddeeg:
– 500 gram bloem
– 300 ml handwarm water
– 20 gram boter of olie
– 2 theelepels suiker
– 8 gram gedroogde gist
– 10 gram zout
Alle ingrediënten door elkaar mixen en 10 minuten blijven kneden/mixen met deeghaken.
Dan het deeg 1 uur op een tochtvrije plek wegzetten om te rijzen.
Bekleed een  bakblik met bakpapier.

3. Rondjes naast elkaar in het bakblik.

Aanrecht met bloem bestuiven en dan van het deeg een vierkante lap maken met behulp van een deegroller.
Deze lap kun je beleggen met pizza-spul. Dit deed ik er op:
– dun laagje ketchup
– plakjes oude kaas
– plakjes ham
– gebakken uien
– Italiaanse kruiden
Maar je kunt er natuurlijk van alles anders op doen, bijvoorbeeld salami of fijngesneden gedroogde tomaatjes, ik noem maar wat.

4. Na 45 minuten rijzen ziet het er zo uit.

Dan rol je deeglap voorzichtig op.
De rol verdeel je vervolgens in 16 stukjes (rondjes), die je naast elkaar in het bakblik legt.
Dan het blik met de rondjes weer 45 minuten  op een tochtvrije plek wegzetten om te rijzen.

5. Repen snijden en serveren. Lekker bij soep!

Oven voorverwarmen op 220 graden, daarna het breekbrood in 25 minuten gaar bakken.

Van vrienden kregen we een courgette, daar maakte ik die avond courgettesoep van.

Samen met het pizza-breekbrood een heerlijke maaltijd!

Reageren

8 juni: Turks brood à la Roelof.

Vorige week bekeken we de livestream van de rouwdienst van Annie Hoogeveen bij zwager Roelof en schoonzus Ali.
Toen wij binnenkwamen was Roelof druk bezig om iets klaar te maken voor een feestelijke lunch, die ’s middags bij hen in de tuin zou plaatsvinden.
Met verbazing sloeg ik hem gade; Roelof staat in mijn beleving niet te boek als een ‘keukenprins’.
“Wat ben jij nou aan het maken?”
“Gevuld Turks brood” vertelde hij trots.

Hij legde uit wat dat was en hoe je het moest maken.

Dit heb je nodig:
– 1 rond Turks brood dat nog moet worden afgebakken.
– mayonaise
– oude kaas
– ham
– tomaat (2)
– hard gekookt ei (3)
– peper en zout.

Zo ga je te werk:
– Snij het brood overdwars middendoor en bak het brood af in de oven.
– Besmeer de twee helften dun met mayonaise.
– Beleg de onderste helft achtereenvolgens met kaas, ham, in plakjes gesneden tomaat en in plakjes gesneden ei.
– beetje peper en eventueel beetje zout erover, andere helft er bovenop leggen.
– Bij een lunch kun je dit gerecht in punten serveren.

Gisteren hebben wij dit gegeten.
Ik deed nog een kleine toevoeging: op het laagje tomaat strooide ik Italiaanse kruiden en Parmezaanse kaas.

Ali vertelde vorige week: “Dit gerecht kan Roelof beter maken dan ik, hij belegt nou eenmaal wat royaler. Dan is het ook lekkerder!”
Roelof: compimenten, het was TOP!
’s Middags een paar punten, ’s avonds een paar punten en toen was het op…..

Reageren

30 mei: Lekkere combi.

Af en toe neem ik zo’n glossy folder van de Jumbo mee.
Natuurlijk: het is gewoon een reclameblaadje dus ik kan heel snel.
Ik verbaas me over welke producten allemaal goed zijn voor het milieu, over hoe goed deze grootgrutter het voor heeft met mijn gezondheid en wat voor rare nieuwe eet-combi’s ze nu weer hebben bedacht.
Want ja, ik ben een vijftig-plusser en geen millennial; voor mij geen gojibessen en tarwegras, om maar iets  te noemen.

Uit zo’n folder van een jaar geleden bewaarde ik een receptenkaartje, dat inmiddels standaard in mijn receptenmap zit.

Het heet ‘Italiaanse bol met gerookte kipfilet en eiersalade’.
Niet moelijk, heel lekker als lichte lunch  op een luie zondag als je niet al te veel caloriën vebrandt.
Soepie d’r bij, klaar.

Wat heb je nodig?
– 4 Italiaanse bollen (ik koop voorverpakten die je nog moet afbakken)
– 100 gram gerookte kipfilet (vleeswaren)
– 2 eieren
– 2 tomaten
– 1 bosuitje of gewoon uitje
– beetje peterselie
– 100 gram halvanaise (mayonaise mag natuurlijk ook).

….anders dan in de folder….

Wat moet je doen?
– De eieren hard koken, af laten koelen, afpellen en in kleine stukjes snijden.
– Tomaten en (bos)ui ook in kleine stukjes snijden.
– Eieren, tomaten, ui, peterselie en halvanaise door elkaar mengen.
– Breng op smaak met peper, zout en eventueel een beetje kerrie.

– Snij de (afgebakken) Italiaanse bollen open en schep de eiersalade op de onderste helften.
Leg daar bovenop de plakjes kipfilet en dek het geheel af met de bovenste helft van de bollen.

De laatste keer dat we dit aten had ik nog wat eiersalade over van een gezellige barbecue.
(zie afbeelding. Bij ons ziet het er altijd heel anders uit als in de folder….)
Zat van alles anders in, maar was ook erg lekker.

Reageren

18 april: Apfelstrudel. Selbst gemacht.

In deze lastige coronatijd bak ik ieder weekend iets lekkers om te vieren dat het weekend is. Boterkoek. Of cake. Met Pasen bakte ik een advocaat-cakerol.
Dit weekend maakte ik een apfelstrudel.
Daarvoor keek ik eerst wat Robèrt van Beckhoven adviseerde.
Tot mijn stomme verbazing stond er bij de reacties onder zijn recept een reactie van een mevrouw die vond dat zijn apfelstrudel niet zo goed was. Dit schreef ze o.a.:

Beste Robert, wat een origineel deeg recept voor apfelstrudel! In Oostenrijk wordt het deeg echter heel anders gemaakt, niet om u te beledigen maar het lijkt mij erg dik… en verhouding appels/deeg is normaliter heel anders nl. 125 gram meel op 1kg appels voor 1 strudel.

Trekdeeg: heel dun uitrollen op een theedoek.

Als u wilt weten hoe een Oostenrijker een apfelstrudel maakt kijk dan in het spiksplinternieuwe Oostenrijk magazine, daar laat ik step-by-step zien hoe je een mooie soepel trekdeeg (ziehteig) voor een echte apfelstrudel maakt ?
Herzliche Grüße,
Elisabeth Willemars
http://www.apfelstrudels.nl

Zo!
Wat een lef zeg.
Ik zocht die website op en bij ‘video’s’ vond ik een filmpje hoe je een originele Oostenrijkse apfelstrudel maakt.
Dat heb ik dus gistermiddag gedaan.
Het was heel bijzonder en heel leerzaam.

Als je op Wikipedia bij ‘Apfelstrudel’ kijkt, dan lees je daar waar het gerecht vandaan komt.
In de laatste zin staat:  In Oostenrijk wordt dit gezogen Strudel, oftewel ‘getrokken strudel’ genoemd. Het is echter eenvoudiger om een strudel te maken van bladerdeeg.
Dat zogenaamde ’trekdeeg’ is inderdaad een heel werk, maar heel erg leuk om een keer te doen als je genoeg tijd hebt. Nu dus.
Hierbij een link naar de video met het recept en de werkwijze.

Die link stuurde ik gistermiddag  ook naar de leden van onze Gespreksgroep ’93.
Iemand reageerde: “Zo Ada, heb jij ook zo met het deeg zitten gooien? Het zal vast heerlijk zijn.”
Nou en of.
Heeeel lekker.
We hebben nog een aantal stukken voor vandaag en morgen.
Er komt nu toch geen visite!

Reageren

8 april: Vegetarische tagliatelle én iedereen heeft het.

Gisteren probeerde ik een nieuw recept  uit, vegetarisch deze keer.
Het heet ‘Tagliatelle  met spinazie en gorgonzola.’

Dit heb je nodig voor 2 personen:
– 125 gram tagliatelle
– 400 gram spinazie
– 1 teentje knoflook
– scheutje olijfolie
– 1 ui
– 150 gram milde gorgonzola

Dit moet je doen.
– Tagliatelle in water koken zoals op het pak staat.

Sausje van knoflook,ui en gorgonzola.

– Knoflook persen en in de olijfolie fruiten
– Ui in smalle ringen snijden en met de knoflook meebakken.
– Als de uien zacht worden de gorgonzola er in brokjes doorroeren en langzaam laten smelten zodat het een sausje wordt.
– Spinazie wassen en blancheren, daarna afgieten en grof snijden.
– de gesneden spinazie vervolgens voorzichtig door de ui/kaassaus roeren.
– Tenslotte alles door de afgegoten tagliatelle roeren.

Lekker met een beetje Parmezaanse strooikaas erover.

Nog even wat anders.
Krijgen jullie ook veel dingen doorgestuurd op je telefoon?
Filmpjes, gedichten, goede raad en humordingen?
Meestal wordt ik er door opgebeurd, soms is het flauw en soms denk ik: dit moeten meer mensen lezen.

Onderstaande tekst kreeg ik van iemand van de Gespreksgroep ’93.
Heeft niks te maken met spinazie en gorgonzola, maar alles met ‘het’ soms even niet zien zitten tussen al het dapper doen in.  Iedereen heeft het. Wat een troostrijke gedachte.

Breekpunt

Iedereen heeft het
een moment in de tijd
dat het op is
dat je vrolijkheid
je optimisme
je kracht
wegvloeit
en er een stemmetje in je venijnig begint te praten.

Het moment in de tijd
dat irritatie bovenborrelt
over beren voor ramen
die mensen naar buiten lokken
en het stemmetje zegt:
“we moesten toch thuisblijven?”

Over kaarsen die aangestoken worden
voor mensen die nu overlijden
en het stemmetje zegt:
“er overlijden altijd mensen alleen,
maar nu het dichtbij komt
steken we kaarsen aan?”

Iedereen heeft het
dat breekpunt
waardoor je niet meer helder na kunt denken.

Als het er is…..
leg je telefoon dan weg
zodat je geen domme opmerkingen gaat maken
blijf even uit de buurt van je huisgenoten
zodat zij niet de volle laag krijgen

zet muziek op
ga in het veld wandelen
ren de trap 10 keer op en neer
kruip in bed

en weet dit:
het gaat weer over.
Giftige stemmetjes blijven alleen spreken
als je er naar blijft luisteren.

Het gaat over
want God heeft jou gemaakt om te leven
en Hij liet zien:
na elk giftig moment van duisternis
wordt het licht.
Altijd.

(deze week gedeeld op Facebook door Walter Meijles)

Reageren

Pagina 4 van 17

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén