een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 6 van 18

1 oktober: Als je ziek of zielig bent

Toen Gerard in het ziekenhuis lag werd ik uitgenodigd om een avond te komen eten bij Nettie Kramer en Harm Holman. Dat aanbod sloeg ik niet af dus op een dinsdagavond schoof ik aan aan hun dis.

Nettie had een lasagneschotel gemaakt. Het was een recept dat ooit in Trouw had gestaan; het heette Carmela’s lasagne. “Je weet wel. Carmela van de Soprano’s.”
Wist ik niet.
Die serie heb ik nooit gezien.
Nettie vertelde dat het een Amerikaanse TV-serie was over een Italiaans-Amerikaanse maffia-familie in New Jersey. Carmela, de vrouw van hoofdpersoon Tony Soprano, maakte deze lasagne voor iedereen in de familie die ziek of zielig is.

Ik was niet ziek, maar misschien wel een beetje zielig, dus ik kreeg die heerlijke lasagne die vergezeld ging van een frisse tomatensalade.
Mensen, wat lekker. Het smaakte heel anders dan mijn eigen lasagne, één van de weinige gerechten die ik nog met een pakje van Honig maak. Van Nettie kreeg ik het recept van Carmela’s lasagne om het zelf ook eens te maken. Dat wil zeggen: ik maakte een foto van het uitgeknipte recept in de krant.

Een soort van hachee en bechamelsaus.

Vorige week was het dan zo ver.
De ingrediënten had ik allemaal in huis en ik begon maar gewoon bij het begin: rundergehakt rul bakken.
Voor je kunt beginnen met het opbouwen van de lagen in de ovenschotel maak je in een grote braadpan een soort van hachee, die je een half uur moet laten sudderen.
De bechamelsaus moet je maken van boter, bloem, melk en kruiden.

Ik volgde het recept nauwgezet en het resultaat was dat deze lasagneschotel net zo lekker smaakte als die van Nettie.
Wil je deze schotel ook eens maken?
Van de foto van het recept maakte ik een PDF-bestand dat je hier >>> kunt downloaden.
Eet smakelijk.
En niet alleen als je ziek of zielig bent. 

Reageren

24 september: Tagliatelle à la Ada

Vorige week kwamen de achterbuurtjes eens even kijken hoe met Gerard was.
We gingen genoeglijk op Waninge Plaza zitten theedrinken en daar lieten ze zien wat ze hadden meegebracht. “Om aan te sterken!” zei buurman.

Uit een wit papieren puutje kwam een stukje grillworst met kaas én een onbereid stuk vlees. ‘Beenham’ stond op het zakje. Het leek wel wat op een varkenshaasje.
Hadden wij nog nooit gehad.
De grillworst was na het weekend op. Lekker.
“Wat zullen we met die beenham doen?” vroegen we ons af.
Gerard had in het ziekenhuis een keer pasta gehad met stukjes vlees. Of ik iets kon met dat idee?

Het stukje beenham was bijna 400 gram, dus het eerste was ik deed was het doormidden snijden en de helft in de diepvries doen.
We aten die zondag Tagliatelle a la Ada.
Dit heb je nodig voor 2 personen:
– bakje champignons van 250 gram
– 2 uien
– 100 gram tagliatelle
– Voor de kaassaus: 50 gram boter, 50 gram bloem, 250 cc melk, 75 gram geraspte kaas
(boter smelten, bloem erbij roeren, melk er bij doen, kaas er doorroeren).
– een stukje vlees.
Dit moet je doen:
– vlees kruiden met zout, vleeskruiden en Italiaanse kruiden. Vlees lekker gaar braden in een beetje boter of braadvet.
– tagliatelle koken zoals op het pak staat
– champignons en uien bakken.
– tagliatelle afgieten en vermengen met de champignons/uien en kaassaus.
– Stukje vlees in mooie dunne plakjes snijden en over de pasta heen op de borden serveren.

Bij ons zag het er zo uit.

Voor herhaling vatbaar.
We hebben nog een helft in de diepvries!

Reageren

6 augustus: Courgettecake.

Als er bezoek komt neemt men vaak iets mee: een bloemetje, of een tijdschrift, of chocola.
Voor Pinksteren kwam Renny langs voor een kop koffie: Gerard en zij zitten samen in de kerkenraad en wij kennen elkaar al heel lang, omdat zij de kleuterjuf was van Frea en Harriët. Zij nam iets heel anders mee: een zelfgebakken courgette-cake.
Maar dat kwam goed uit: in dat pinksterweekend zouden de kinderen langs komen.

We hebben gesmuld van de courgette-cake.
Ik vergat een foto te maken van de hele cake, maar van een stukje daarvan heb ik wel afbeeldingen, zie links en rechts van dit blog. Het was een ronde cake van ongeveer 8 cm hoog met een heerlijke witte topping.
Naderhand vroeg ik om het recept, dat kreeg ik per kerende post.

COURGETTECAKE van RENNY

Ingrediënten:
* 2 eieren
* 125 ml (zonnebloem)olie
250 ml (riet)suiker = 240 gram
250 ml met schil geraspte courgette.
( ik doe er vaak meer in, bijvoorbeeld  een (kleine) courgette in z’n geheel.)
500 ml bloem = 300 gram
5 ml bakpoeder = 3 flinke theelepels (baking soda kan ook)
5 ml kaneel of meer, afhankelijk van eigen voorkeur
2 ml zout
5 ml vanillesuiker
rozijnen en gehakte walnoten

Klop de eieren tot ze schuimen, doe de courgette erbij en roer de vanille er door.
Doe de overgebleven droge ingrediënten in een aparte kom, goed roeren en bij het courgettemengsel voegen.
Tenslotte de olie toevoegen en flink doorroeren.
Doe in een ingevette vorm (broodvorm, appeltaartvorm of cakevorm).
50-60 minuten bakken in een oven van 180 graden.
met een prikker checken of hij gaar is.

Het is een Amerikaans recept, vandaar de ml.

Voor de topping:
* 25 gram gesmolten roomboter
* 100 gram mon chou
* 100 gram poedersuiker
1 zakje vanillesuiker
 Alles mixen en over de cake verdelen.

Ook namens Renny: eet smakelijk!

Reageren

23 juli: Stamppot spinazie?

Als we iemand hebben te logeren koken we natuurlijk iets wat de gast graag lust.
Coby wilde graag spinaziestamppot.
Pardon?
Dat hadden wij nog nooit gehad.

“Hoe maak je dat?” appte ik mijn schoonzus.
Het was heel simpel eigenlijk. Dit was haar antwoord:
“Ik kook de aardappels en op het allerlaatst doe ik er verse, rauwe spinazie op.
Die laat ik heel even zacht worden; daarna stamp ik het door elkaar.”
We aten er een een rundervink bij.
Gerard wilde er graag een ei bij, ik deed er kleine blokjes kaas door.
Coby wilde het ‘net als thuis’.
Tuurlijk.
Wou ik vroeger ook.

Als je op internet kijkt vind je allerlei variaties op het thema ‘spinaziestamppot’, dus leef je uit.

Wat wij er van vonden?
Wij hebben de spinazie liever apart bij de aardappels, aangemaakt met een gemalen beschuit, met nootmuskaat er op en met een gekookt ei erbij.
Het liefst met een zelfgemaakte gehaktbal met uien er bij of een slavink.
Net als vroeger bij mij thuis……

Reageren

14 juli: Gruuntesoep met worst.

Veurige weke zundag maakte ik gruuntesoep; ik haar allent gien gehakt meer in de diepvries veur ballegies, dus ik zol een vegetarische gruuntesoep maken.
“Ik zal zien dat ik eem wat verse worsten in de diepvries krieg, dan maak ik weer ies gruuntesoep met worst.” zee ik tegen Gerard.
Wat ja een goed idee. Dat bracht hum op een aander idee.
“Is de Jumbo vandaag ok niet lös? Dan haal nou toch nog eem een zu’n worst op.”
Vegetarisch is prima, maor het huuft niet zo vake.

Daniël Lohues zingt over dizze typisch Drentse soep in zien lied  ‘Hier kom ik weg”.

Ruumte smoort de drokte, stilte gef rust
ik ben me d’r niet alle dagen hielmaol van bewust
hoe graag ik hier mag wezen: gruuntesoep met worst,
leem hier helpt net zo goed as drinken tegen de dörst……

Toen ik drie weken leden op vesite was bij mien tante op Klazienaveen belde heur schoondochter.
“Is Paul bij joe? Mag ik die wel eem?”
D’r weur wat hen en weer overlegd over het eten.
“Wo’j gruuntesoep eten vandage? Ja? Dan haal ik eem een worst uut de diepvries.”
Nou bin ik d’r niet hielmaol zeker van of het nou allent een Drentse gewoonte is om verse worst in de gruuntesoep te koken; misschien in Grunn’n ok wel? Of in Overiessel?
Of allent in het Noorden van oons laand?
Wie ’t wet mag het zeggen.

Ok gruuntesoep met worst maken? Zo doe’j dat:

– Anderhalve liter water
– Gatties prikken in de worst en koken in het water.

– Ien grote siepel/ui of twee kleinties snipperen en in het water doen.
– zakkie soepgruunte van 200 gram d’r bij in.
– 1 of 2 bouillonblokkies naor eigen smaak (tuunkruden-, gruunte-of rundvleesbouillon)
– halve streng krulvermicelli (middel)
– maggiplant. Wee’j niet wat dat is? Klik hier veur een blog daorover uut 2015 >>>

As de worst gaar is uut de soep halen en in kleine schijfies snieden.

Maor ie kunt ok, net as bij opa en oma vrogger, iederiene een stuk worst in de soep geven.
Eet smakelijk.

Reageren

24 mei: We moeten wel spinazie eten!

Spinazie: zie rechts achterin.

‘De tuin’ is regelmatig onderwerp van gesprek bij ons.
Dat de aardbeienplantjes het zo mooi doen.
Dat de aardappels er al boven staan.
Dat de bonen er al in zitten.
‘De tuin’ is over het algemeen Gerards ding, maar af en toe moet ik er wat mee.
Deze week kwam de mededeling: “We moeten spinazie eten”.

Dus aten we dinsdag braaf spinazie, maar toen was het nog lang niet op.
“Doe dan ook maar spinazie als de kinderen komen eten, er is nog genoeg.”
Dan wil ik niet weer spinazie met een gekookt ei, maar dan zoek ik naar iets anders.
Met de zoekterm ‘ovenschotel spinazie’ vond ik op internet op de website van A. Heijn een recept: ovenschotel met spinazie, aardappelpuree, kaas en eieren.
In het recept ging men uit van diepvriesspinazie, maar A. Heijn heeft geen Gerard op de achtergrond met dwingende adviezen, dus er kwam verse spinazie in.

Je moest beginnen met knoflook en ui bakken.
Huh? Vond ik een rare combinatie met spinazie, maar wat was het heerlijk.
De ovenschaal ging schoon leeg.

Hierbij een link >>> naar het recept voor de schotel.

Tip van Aaltje: laat de laag ‘spinazie-ei-kaas etc’ even goed uitlekken voordat je het op de aardappelpuree schept.

Reageren

16 mei: Vegetarische aardappeltortilla

Vorige week viel mijn map met verzamelde recepten uit mijn handen; toen er van alles uit waaierde en wapperde vond ik het tijd om die map eens op te schonen.
Bij de keukentafel liep ik de plastic hoesjes bij langs; er kon nogal wat uit en ik heb heel veel bij het oud papier gedaan. Het ruimde lekker op.
Er was één recept waarvan ik dacht: ‘Waarom heb ik dit nog nooit gemaakt?”
‘Spaanse spinazietortilla’ stond er boven en het voldeed aan mijn criteria: niet te moeilijk, geen rare ingrediënten en niet heel veel werk.

De volgende dag aten we deze ovenschotel en het was heerlijk.
Vandaag op mijn blog het recept voor een spinazatortilla voor 2 personen:

Wat heb je nodig?
400 – 500 gram krieltjes
400 gram (diepvries)spinazie, ontdooid en goed uitgelekt
100 gram geraspte belegen kaas
3 eieren
25o ml melk
ovenschaaltje.

Wat moet je doen?
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Verdeel de krieltjes over de bodem van de ovenschool, eventueel nog zout, peper of patatkruiden overheen strooien.
Spinazie er overheen verdelen.
Eieren loskloppen met de melk de helft van de kaas.
Eimengsel over de spinazie schenken en bestrooien met de rest van de kaas.
Tortilla in 15-20 minuten goudbruin en gaar bakken.

Eet smakelijk!

Reageren

31 maart: Tagliatelle met prei, ui en zelfgemaakte kaassaus.

Vaker geen vlees eten.
Man, wat vind ik dat soms lastig.
Want geen vlees = geen jus.
En vlees is gewoon heel erg lekker.

Vorige week bedacht ik zelf een vegetarische pasta-schotel, omdat ik een recept vond voor kaassaus.
Het is een heel eenvoudig gerecht geworden.
Dit heb je nodig voor 2 personen.
– 125 gram tagliatelle
– 1 forse prei
– 2 uien
Voor de saus:
– 50 gram boter
– 50 gram bloem
– 250 cc melk
– 75 gram geraspte kaas.
(Ik had Milner 30+, maar een volgende keer zal ik wat pittiger, oude kaas nemen.)

Tagliatelle koken volgens de aanwijzingen op het pak.
Uien snipperen en fruiten.
Prei in ringen snijden en met de uien meebakken.
Beetje zout en peper toevoegen en wat Italiaanse kruiden.
Qua kruiden kun je het net zo pittig maken als je zelf wilt.

Kaassaus maken:
– boter smelten
– bloem in kleine delen toevoegen: blijven roeren!
– als alle bloem is opgelost heel voorzichtig de melk toevoegen: blijven roeren!
– als je alle melk hebt toegevoegd ontstaat er een gladde saus, waar je nu de geraspte kaas aan kunt toevoegen.

Tagliatelle afgieten, en bij de uien/prei doen en daarna de kaassaus toevoegen.

We hebben er heerlijk van gegeten; geen vlees, toch lekker!

Reageren

16 maart: Hervormde mosterdsoep.

Op  het blog dat ik schreef over de mosterdsoep van Kor en mijn poging om die ook te maken kreeg ik een reactie van Gretha en Cees.
Zij houden ook van mosterdsoep en Gretha vertelde dat zij een bijzonder recept had.

Slagerij H. Postema, Schoolstraat 18 (bron: boek ‘Jan en Elsien’)

Ze wist nog dat vroeger in de Schoolstraat in Roden slagerij Postema zat, gerund door Harrie en Alje Postma.
Die verkochten natuurlijk allerlei soorten vlees, maar ook zelfgemaakte soepen.
Bonensoep, snert, maar ook  mosterdsoep.
Heerlijke mosterdsoep, volgens Gretha.
Maar Harrie en Alje stopten met de slagerij.
De (overwegend oudere) Rodense cliëntele had gehoopt dat de mensen die het bedrijf overnamen op dezelfde voet zouden doorgaan, maar dat was helaas niet het geval.
Ze sloten de deuren van de slagerij voor één maand, toverden met een verbouwing de slagerij om tot een moderne winkel en sloegen daarmee in hun ijver de plank volledig mis.
Want daar zat de (overwegend oudere) Rodense cliëntele niet op te wachten; die hadden inmiddels het pad naar andere slagerijen al gevonden.
Ze hebben het dan ook niet gered.

Maar de mosterdsoep is wel gered.
Gretha heeft het recept persoonlijk gekregen van de broers, die zij vroeger gekend heeft.
Zij wist zelfs waar ze altijd zaten in de Catharinakerk.
“O? Waren ze hervormd? En mochten jullie dan als gereformeerden wel naar hun slagerij?”
Daar had ik namelijk hele andere verhalen over gehoord; al speelden die verhalen zich wel af in andere dorpen, dat moet ik toegeven.
Maar dat was hier in Roden dus niet aan de orde.

Op vrijdagmiddag twee weken geleden kregen Gerard en ik een ‘proef’-pakketje van Gretha en Cees: een bakje  zelfgemaakte mosterdsoep met daarbij een boek over het leven van Jan Postema en Elsien Thie. Als wij de soep lekker vonden zouden we het originele recept krijgen.
Het boek “Jan en Elsien” gaat over de ouders van de slager.
Een boek met het familieverhaal van de familie Postema en prachtige foto’s van vroeger.
Wát een cadeautje om dat te mogen inzien.

De soep was heerlijk!
Maar wel anders dan andere mosterdsoepen: er zaten geen spekjes in maar gehakt.
We noemden het schertsend ‘Hervormde mosterdsoep’ naar aanleiding van Gretha’s verhaal.
Later kreeg ik het recept van Gretha: hieronder vind je het zoals ik het van haar kreeg:

Ada,

Bij dezen het recept zoals ik het ooit gekregen heb.

Nodig:
– 250 gram half om half gehakt
– 8 eetlepels mosterd: 4 Milde Franse en 4 grove Groninger
– 1 liter melk
– 1 eetlepel bloem
– 1 dl slagroom
– 2 kippenbouillontabletten
– 20 gram boter
– zout /peper

Doen:
– gehakt braden
– mosterd losroeren met wat melk, door het gehakt roeren
– dan rest van de melk en de bouillontabletten toevoegen
– laatste minuut slagroom en bloem erbij om te binden.

Zelf varieer ik wel eens stiekem:  geen boter voor het braden van het gehakt, heel bescheiden met zout en peper ( sowieso bij gekruid gehakt natuurlijk ) en ik vind maizena gemakkelijker bindmiddel dan bloem: even aangemengd met lepel afgekoelde soep kan het nagenoeg niet klonteren. Echt in mum van tijd klaar; smakelijk eten!
Gretha

Reageren

10 maart: Zondag, soepdag.

Vroeger bij ons thuis aten we op zondag altijd soep.
Groentesoep.
Iedere zondag.
Met gebakken aardappels en pudding toe.
Afgelopen week hoorde ik op de radio de stem van Meester G.B.J. Hilterman in het kader van ‘100 jaar radio’ en dan zie ik ons weer zitten aan de keukentafel bij mijn ouders en kan ik de groentesoep met ballen en maggiplant bijna proeven.

Ook wij eten op zondag vaak soep, maar ik beperk me niet alleen tot groentesoep, ik kook ook wel eens wat anders.
Tomatensoep maakte ik altijd met pakjes van Knorr.
Maar sinds ik weet hoe je ook soep kan maken zónder ‘pakjes en zakjes’ probeer ik wel eens wat uit.
Vorige week maakte ik een gebonden tomatensoep die, naast die van Gerard, ook de goedkeuring kon wegdragen van dochters en schonezonen.

Dit heb je nodig voor twee liter soep.
– pakje gezeefde tomaten
– pakje tomatenblokjes
(zie foto)
– anderhalve liter water
– 1 tablet tuinkruidenbouillon
– 1 tablet groentenbouillon
– 100 gram boter
– 100 gram bloem.
– 2 uitjes
– kleine prei

Dit moet je doen:
– boter smelten
– bloem in delen toevoegen en blijven roeren tot er een mooie homogene klont ontstaat, een zogenaamde roux.
– de beide bouillontabletten oplossen in de anderhalve liter water en aan de kook brengen.
– de bouillon heel voorzichtig al roerend toevoegen; steeds even laten oplossen in de massa en onophoudelijk blijven roeren tot de bouillon helemaal is toegevoegd aan de roux.
– de gezeefde tomaten en de tomatenblokjes toevoegen.
– de uitjes snipperen, de prei in kleine ringetjes snijden en ook toevoegen.
– Nog even tien minuutjes laten sudderen. Let op: wel af en toe roeren.

Natuurlijk kun je in plaats van de gezeefde tomaten en tomatenblokjes ook echte tomaten toevoegen, maar dan zit je weer met al die velletjes. En pitjes.
Gemak dient de mens.

Reageren

Pagina 6 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén