Sommige daotums blieft biezunder, veurig jaor schreef ik al over dizze daotum: de trouwdag van mien olders >>>.
Die trouwdag kwam eind december eem uutgebreid under mien aandacht. Sinds november veurig jaor bin ik bezig om mien moe’s levensverhaal op te tekenen en ien van de vraogen in zo’n levensboek is: “Hoe was uw trouwdag?”
Mien moe is niet zo’n verteller. Maor as ik vragen stel, gef ze antwoorden en alle antwoorden samen vormt heur verhaal. Hielemaol as ik d’r dan aandere vraogen bij stel: “Wat vunn’n ie daor dan van?” bijveurbeeld. Of “Waorom was dat?”
Inmiddels heb ik een mooi beeld van hoe de jeugd van mien moe was.
Zesde kind in een rij van 10.
Bittere armoede, gien speulgoed voor zuchzölf, alles mus deelt worden.
Gien ‘mooie mantel’. As ze al ies een uitje haar, weur d’r een jasse leend van een zus of buurwichie.
Maor het was een warm, gezellig gezin.
Heur moe (mien oma) was ‘zo schoon as sukker’.
De bakker destieds haar oma wel ies mega-compliment gegeven: “bij vrouw Boelen is het altied zo schoon, daor ku’j wel van de vloer eten!”
(Dat is bij mien student-dochters ok wel ies zo, maor dan is het gien compliment…)
1956 Dikke verkering
Ze was 14 jaor toen ze de deure uutgung voor een ‘betrekking’.
Daor (in Oldenzaal) ontmoette ze mien va op heur 17e.
Toen ze trouwde op heur 28e kocht ze heur eigen prachtige trouwjurk.
Supertrots was ze daor op.
De trouwdag zölf was hiel mooi west, vertelde ze.
Ze trouwden in Zeumhuuzen in Zuud-Holland. Daor woonden mien grootolders destieds.
Mien va had een mooi nei pak en een gehuurde hoge hoed. Ik zie hum d’r allent maor met in de handen staon op foto’s, hij hef hem vast niet veul op had die dag……
Olders en breurs en zusters waren d’r allemaol bij en ’s aomds was d’r een gezellige visite in een zaaltje.
“Met een accordeonist” miende mien moe zich te herinneren. “Toen ha’j nog niet van die grote bruuloften zoas tegenwoordig”. (Toen könn’n ie mekaar dus ok nog gewoon verstaon op zu’n feest, dacht ik d’r achteran.)
Het ‘levensboek-mes’ snedt aan twee kanten.
Mien moe kreg een mooi boekie van heur leem’, met foto’s en verhalen.
Deur die verhalen krieg ik inzicht in heur leven en in het ‘waorum’ van sommige dingen.
Gistermiddag heeft het stel voor ons gekookt. Net als Frea eet haar vriend veganistisch, dus we kregen iets zonder vlees
en zonder andere dierlijke producten: Chili sin carne.
