De voorganger vanmorgen in de Catharinakerk kennen wij vanuit het verleden als ‘de moeder van’ een vriendinnetje bij Harriët in de klas. Onze kinderen speelden met elkaar, kwamen bij elkaar op feestjes en bij het halen en brengen praat je als moeders dan even met elkaar. Ook in de kerk ontmoetten wij elkaar regelmatig.
Tegenwoordig is ze predikante in een andere gemeente maar ze is als gemeentelid ook actief in de PKN-gemeente Roden.
Het voelde heel vertrouwd om haar op de preekstoel te zien staan.

Vanmorgen stond de gelijkenis van de onrechtvaardige pachters centraal. Zij denken recht te hebben op de opbrengst van de wijngaard (de aarde)  van hun heer (God) , ze mishandelen de knechten,(de profeten) en doden de zoon (Jezus) om zelf de erfenis op te strijken. (het hele verhaal lezen? zie >>>)  De predikante nam ons mee in een soort ‘bibliodrama’: ze belichtte de rollen van alle partijen in dit verhaal. Het voert te ver om het allemaal te benoemen op dit blog, maar ik was geraakt. Af en toe zat ik met het amnestyschaamrood op de kaken. Wat doen wij met deze aarde? Met vluchtelingen? Wat is onze rol in dit verhaal: komen wij in opstand tegen onrecht? Heel kort, in een ’terzijde’, maakte de domina ons attent op de collecte voor Amnesty International deze week. Voor de profeten van deze tijd. Echt iets voor haar, daar was ze vroeger ook al druk mee!

In haar overdenking haalde ze een tekst aan van Michael Stedehouder.

De stem van de patsers regeert.
Die roepen: groter harder sterker,
die eisen: slaven zwoegen werken,
die schreeuwen, graaien, nemen geld en goed,
die wanen: macht die almaar verder moet.
De stem van de patsers regeert.

De stem van de armen verstomt.
die leven krom en neergebogen,
die zwoegen zonder mededogen,
die klagen, niemand luistert naar hun woord,
die sterven ongezien en ongehoord.
De stem van de armen verstomt.

Ze liet het bij deze twee coupletten.
Maar het antwoord op de vraag in de titel van dit blog vind je in de volgende coupletten.
Op internet vond ik hoe het verder gaat:

Er zijn er die zoeken naar God.
Die dromen van een lichte morgen,
die vragen: vrijheid, recht en vrede,
die hopen leven dat vergeven doet,
die weten: hand die elke mens behoedt.
Er zijn er die zoeken naar God.

De weg van de patsers loopt dood.
De stem van de armen gehoord.
Er zijn er die zoeken naar God.

Hierbij een link naar een internetpagina op de website Kerkliedwiki >>>
Daar kun je klikken op een geluidsfragment, waar dit lied wordt gezongen door het koor van de Pepergasthuiskerk in Groningen.