Maandagmorgen 24 augustus las ik bij het ontbijt de krant online.
Er stond een interview in met Marijke Bakker, de vrouw die van 1966 tot 1979  Mamaloe speelde in de serie Pipo de Clown.
Ze vertelde dat ze als actrice vastgeplakt zat aan het personage Mamaloe, net als Joop Doderer  aan Swiebertje; daardoor had ze niet veel andere rollen meer gespeeld.
Ze leek er niet echt mee te zitten.

Pipo de Clown en Mamaloe.
Een serie die in mijn brein gegrift staat.
Natuurlijk werd het op een gegeven moment te kinderachtig, maar wat heb ik genoten van die serie. Het leukst vond ik die oliedomme boeven ‘Snuf en Snuitje’. Die ene stotterde een beetje en alhoewel ik dat als kind ook erg heb gedaan, kon ik daar bij Rudi Falkenhagen, die Snuf speelde ontzettend om lachen.
“M-m-mooie p-parels, f-f-fijne p-p-parels!”

Marijke beschreef in het interview de achterliggende gedachte bij de serie Pipo de Clown.
Volgens haar was het  (ik citeer):
een ijzersterke serie dankzij de universele figuren die een prachtige weerspiegeling geven van de maatschappij. Pipo is onconventioneel. Hij staat voor liefde en licht en voor vrijheid en natuur.  Mamaloe is de vrouw die hem met beide benen op de grond houdt.
De circusdirecteur heet Dikke Deur: een verbastering van het woord ‘directeur’; een man met een groot ego die eigenlijk vooral onmacht uitstraalt. De indiaan Klukkluk is het kind in ons en de boeven Snuf en Snuitje zijn de rommelaars in onze maatschappij. Schrijver Meuldijk slaagde er steeds weer in om mooie, afgeronde verhaaltjes te maken met een kop, een staart en een body.’
Tot zover Marijke.

Als kind heb je geen notie van een achterliggende gedachte.
En toen ik kind was dacht nog niemand na over een karikaturale indiaan.
Wie niet wordt genoemd in het relaas van Marijke is Petra, het dochtertje van Pipo en Mamaloe. Zij was een soort beschouwer in de serie en nam de plaats in van de kijker.
Door haar zag je wat die domme volwassenen allemaal fout deden.
Daarom was het ook zo’n leuke serie!
In mijn jeugd heb ik ooit het boekje ‘Pipo en de wonderaarde’ cadeau gekregen. In dit boekje stond het spannende verhaal van die wonderaarde mét op iedere pagina een foto van de acteurs; ik heb het gekoesterd als een schat.

Op YouTube vond ik nog een oude aflevering van Pipo de Clown.
Ook nog even van genieten voor het slapen gaan? Hierbij een link naar de aflevering over de taart voor Mamaloe. 
“Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen….. welterusten!”