Enkele weken geleden had ik het met iemand over tijdsbesef.
Hoe lang is iets geleden? Hoe lang lijkt iets geleden?
De geboorte van onze jongste bijvoorbeeld was dit jaar 21 jaar geleden. Toen ik werd geboren in 1960 was de oorlog nog maar 15 jaar geleden. Dat zou dus gerekend vanaf nu 2000 zijn geweest. Heel kort eigenlijk!

Mijn ouders, 12 en 13 jaar oud in april 1945, hadden allebei heel verschillende herinneringen aan de bevrijding.
Mijn moeder vertelde vaak hoe de meisjes die hadden geheuld met Duitse militairen werden kaalgeknipt. Dat vond ze zo verschrikkelijk voor die meisjes, dat ze zo’n vernedering publiekelijk moesten ondergaan.

Mijn vader herinnerde zich vooral het grote feest in de binnenstad van Coevorden. Hij had met zijn broertjes bovenop een Canadese tank gezeten en in een optocht door de stad gereden. De Canadezen hadden chocola en sigaretten. Na maandenlang gortepap en roggebrood kreeg hij van de bevrijders wittebrood met jam. Het had hem nooit meer zo lekker gesmaakt als toen. Voor hem was het de smaak van bevrijding.

Bovenstaande verhalen zijn niet spectaculair en hebben de boeken niet gehaald. Het zijn onze familieverhalen en we zullen ze doorgeven. Op 4 & 5 mei realiseren we ons even weer hoe vrijwe zijn.

Hondsdraf

Wij hadden vandaag ook allebei een vrije dag van ons werk. Wij hebben de vlag uitgestoken en we hebben van de vrijheid genoten. Even niks. Vanavond nog een heerlijke wandeling gemaakt. Ik vond een klein paars bloemetje. Hondsdraf heet het. ‘Onkruud’ volgens de geleerden. ‘We noemen iets onkruid als het groeit op een plaats waar wij het niet willen hebben.’ las ik laatst. Het is een prachtig bloemetje. Vandaag heb ik even onkruid voor het raam.