Zaterdagmorgen; koffie rond een uur of elf.
Krantje, breiwerkje, radio op Grand Café Kranenbarg.
Hoofdgast was vanmorgen Cees Geel, acteur.
Die hoofdgast mag zijn muziekkeuze doorgeven.
Zijn smaak bleek heel divers:  AC/DC kwam er in voor, maar ook Cindy und Bert met “Immer wieder Sonntag”.
“Hoe kan zo’n liedje nou op jouw lijst voorkomen!” vroeg de presentator
Geel vertelde dat ze daar vroeger thuis een plaatje van hadden en dat hij dat toen een leuk, vrolijk liedje vond. Het deed hem aan vroeger denken, hij werd er blij van. Herkenbaar!
Hij vertelde verder: “Mijn zus was helemaal gek van Freddy Quinn. Junge komm bald wieder en zo, het schalde regelmatig door ons huis.”

heimweh nach sankt pauliGerard en ik keken elkaar aan en hij wist al wat ik ging zeggen. Junge komm bald wieder. Dat lied is voor mij voor eeuwig verbonden met de herinneringen aan mijn vader. Vakanties met mijn ouders in de jaren zestig. In de kantine van de camping of in een café  met een flesje Sprudel en Freddy Quinn of Heino uit de juke-box.
Junge komm bald wieder werd vanmorgen niet gedraaid, maar het zat voor de rest van de dag in mijn hoofd. Hierbij een link naar de YouTube video>>> van het nummer. Op de foto zie je een fragment uit de film Heimweh nach Sankt Pauli uit 1963 waarin Quinn het lied ten gehore brengt.

Und immer schrieb sie, bleib nicht so lange fort……