Vandaag is het Witte Donderdag. In deze Stille Week wil ik altijd één keer de hele Matthäuspassion beleven. Meestal gebeurt dat ‘life’ met koor en orkest, maar dit jaar niet;  het was er gewoon niet van gekomen om ergens kaarten te regelen.

Gisteravond was ik alleen thuis; Gerard had koor repetitie.
Rond kwart voor acht installeerde ik me voor de computer en zocht op YouTube  de Matthäus Passion op, de uitvoering van Herreweghe.
Op het toetsenbord lag de partituur met aantekeningen bij de altpartij.
Zo organiseerde ik dit jaar mijn privé -Matthäus.
Twee uur en drie kwartier duurde de uitvoering.

Gisteravond was ik alt in het koor en ik genoot van het meezingen met de prachtige koralen; en van de mooie melodielijnen die de altpartij heeft.
Toen Gerard thuiskwam zat ik nog midden in het slotkoor “Wir setzen uns mit Tranen nieder.” In m’n eentje thuis beleef ik de Matthäus Passion heel anders dan in de Oosterpoort, of tijdens een scratch. Ik drink ondertussen koffie, zit tijdens de aria’s ontspannen te borduren en moet tussendoor even naar de wc.

Op dit magistrale stuk raak ik nooit uitgekeken.
Een van de mooiste koorstukken wordt gezongen nadat de evangelist heeft gezongen dat Jezus de geest heeft gegeven.
“Wenn ich einmal soll scheiden”. Ooit hoorde ik het, fluisterzacht, uitgevoerd door het Bach-koor Holland. Voor mij is het altijd weer een ontroerend moment in de Matthäus.

In deze stille week wil ik graag de aandacht vestigen op deze mooie koraal.
Het heeft dezelfde melodie als “O, Haupt voll Blut und Wunden”, maar het wordt een stuk lager uitgevoerd en de zetting is anders.
Hieronder van beide stukken de eerste strofe uit de partituur en een uitvoering.
Beluister ze maar eens achter elkaar:

link >>>

link >>>