‘Zo wil ik niet met m’n kop in de krant!’ is een gevleugelde uitdrukking op mijn werk. Dan gaat het vaak om een bedrijf met frauderende medewerkers, slechte arbeidsomstandigheden of belabberde financiële resultaten. Een horror-scenario voor elke manager.
Maar vorige week stond mijn kop wel in krant…..
in ‘de Krant’ wel te verstaan, met foto en al.

Leuk! Albert Boelen (zie Olde mannen in Rowol >>>…) had een aantal weken geleden in diezelfde Krant gevraagd of mensen een stukje wilden schrijven voor de streektaal rubriek ‘Moi Noordenveld’, daar had ik gehoor aan gegeven. Ik stuurde het blog ‘Naor Roden lokt met de Mensinge >>>‘ in dat ik twee jaar geleden al had geschreven om hem een idee te geven van mijn schrijverij. Dat was eigenlijk gelijk al goed; afgelopen dinsdag werd het  geplaatst. Daar kreeg ik in eerste instantie niks van mee, want ik zat in Nottingham.

Leuke reacties kreeg ik. De Fries Piet (die ook goed Frans spreekt) reageerde: “We bin ok bliede dat we in Roden wone en Fryslan is ek flak by!” 
Dirk, met roots in Noord Groningen, kon zich niet voorstellen dat ik heimwee had naar Smilde.
Als je toch in Roden woont!
Als voorbeeld haalde hij aan dat hij vroeger voor een schroefje 15 kilometer moest rijden, terwijl hij nu even naar de gebroeders De Wit kon fietsen.
Nou. Niet direct een voorbeeld waar ik nou warm voor loop, maar Roden heeft inderdaad een heleboel andere voordelen.

Nou realiseer ik mij iniens dat dit blog eigenlijk in de streektaol haar moeten.
Morgen maak ik het goed.
Want, lieve meinsen, blief praoten in je eigen streektaol.
Of ie nou in Smilde, in Friesland, in Noordpolderziel of in Roden woont!