Hoe kennen wij elkaar?
Ada is mijn schoonzus: ik ben getrouwd met haar broer Henk.
Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben geboren, getogen en woonachtig in Assen, mijn geboortedatum is 18 juli 1967.
Verliefd? Verloofd? Getrouwd?
Op 10 januari 2001 zijn we getrouwd. Precies twee jaar na ons eerste afspraakje en vier maanden zwanger van onze dochter Coby. In 2004 kwam daar onze zoon Cor nog bij.
In welke levensfase zit je nu, hoe vul je je dagen? 

Ik zit in één van de drukste, maar ook mooiste fasen in mijn leven. De kinderen zijn tieners, hebben een eigen mening en denken na over hun toekomst. Ik werk drie dagen per week in het Refaja Ziekenhuis in Stadskanaal als Psychodiagnostisch Werker, waar ik neuropsychologisch onderzoek uitvoer onder andere bij mensen die cognitieve problemen hebben.
Wat wil je graag met de lezers delen?
Ik wil graag in het kort wat vertellen over mijn hobby, het fokken van dwergkonijntjes.

 Het fokken van dwergkonijntjes: zeldzaam (en) leuk!

Als mensen aan mij vragen wat mijn hobby is en ik antwoord: “het fokken van konijnen”, reageren de meeste mensen daar wat verbaasd op. Er zijn tegenwoordig niet veel mensen die mijn liefhebberij delen en zeker niet veel mensen van mijn leeftijd.

Al van jongs af aan hadden wij thuis konijnen. Toen ik wat ouder was, mochten ze soms een nestje krijgen. Met de voedster in een doos achterop de fiets gingen we naar iemand die konijnen fokte en daar mochten we een ram uitzoeken die we graag als vader van de jongen wilden hebben.
Toen ik zelf kinderen had, mochten er weer konijnen komen. Ik vind het erg belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen om met dieren op te groeien en ik zelf miste ook huisdieren.

Na enkele jaren ging het kriebelen: wat zou het leuk zijn om weer eens een nestje jonge konijntjes te zien opgroeien! Van het een kwam het ander, en ik werd hoteldebotel verliefd op een klein konijnenras: de kleurdwerg met Hollandertekening.
In mijn kinderjaren heb ik een Hollanderkonijn gehad, en deze mini-versie stal mijn hart direct!

In 2011 ben ik mijn fokkerij begonnen met een paar diertjes. Dit werden er al snel meer en op dit moment heb ik ongeveer 25 konijnen.

Het is bij elk nestje weer een verrassing wat voor jongen er worden geboren. Maar heel zelden wordt een jong geboren dat helemaal voldoet aan alle eisen voor een show. Vaak worden er grappig getekende diertjes geboren, die altijd hun weg wel weer vinden naar mensen die een konijntje zoeken als huisdier.

In mijn drukke leven zijn mijn konijnen een rustpunt. Het is heerlijk om ’s avonds de dieren te voeren, en ze vervolgens allemaal tevreden te horen knabbelen.

Het verenigingsleven, waar je bij betrokken raakt als fokker, is wat minder mijn ding. Ook ligt de nadruk bij mij niet op het winnen van een show, maar het is altijd leuk om te horen dat ik met het fokken op de goede weg zit. Hoewel de meeste ‘collega’s’ erg aardig en behulpzaam zijn, en mij het gevoel geven erbij te horen, is het over het algemeen toch een (oudere) mannenwereld, waarbij er wat anders en gemakkelijker over dieren wordt gedacht als dat ik dat doe.  Aan de andere kant zijn er ook mensen die bij mijn manier van het houden van dieren hun vraagtekens zetten.

Het is een kunst om de gulden middenweg te vinden, waarbij ik vind dat ik verantwoord omga met de konijnen. Voor mij ligt de nadruk vooral op het verbeteren van het ras, zonder daarbij inteelt te gebruiken. Soms betekent dit dat ik lange ritten moet maken naar Duitsland om nieuwe dieren te kopen. Hoewel mijn man mijn liefde voor dieren niet deelt, houdt hij gelukkig wel erg van autorijden. Een win-win situatie!

Annette Vrieswijk-Meints

www.dwergplaneet.nl