We wonen al sinds 1989 in Roden.
Toegegeven: het kostte me in het begin veel moeite om Hoogersmilde los te laten, maar al na een half jaar had ik me er mee verzoend en zag ik ook de voordelen er wel van in. Na dertig jaar ben ik blij dat we destijds de stap hebben genomen om te verhuizen van de Smilde naar Roden. Dat ik erg gecharmeerd ben van havezathe ‘Mensinge’ is geen geheim, maar ook het Lieversche Diepje heeft regelmatig mijn aandacht.

Even een stukje aardrijkskunde: het Lieversche Diep is een beekje in Noord Drenthe.
Het riviertje ontstaat even ten zuidwesten van het dorp Lieveren door het samenvloeien van het Groote Diep met het meer oostelijk gelegen Oostervoortsche Diep. Het  Lieversche Diep gaat ten oosten van Roden over in het Peizerdiep.

Het is een klein riviertje en ’s zomers stelt het qua stromend water ook niet heel veel voor, maar het landschap waar het stroompje door heen kronkelt is prachtig. Regelmatig fiets ik er langs en geniet in de verschillende jaargetijden van de wit/grijze wintertinten, het lentegroen, de uitbundige zomerkleuren en de mooie herfsttinten.
Als het veel heeft geregend (zoals de laatste maand) dan moet ik af en toe even kijken hoe het met het diepje is. Afgelopen donderdag was het  bij het fietsbruggetje voor Lieveren al boordevol, het water stond gelijk met de naastliggende weilanden. Gistermiddag ging ik met Gerard even fietsen en natuurlijk zoeken we dan ook de rivier even op. Deze keer fietsten we door Lieveren heen en zagen dat het kleine stroompje van afgelopen zomer een meer was geworden.

 Fascinerend.
Ieder jaar weer sta ik verwonderd op het bruggetje te kijken naar de watervlakte met op het netvlies nog de beelden van de zomer.
Klik op de foto voor een vergroting en neem van mij aan: een foto vangt nooit wat ik heb gezien. Je moet op die brug staan met de wind in je haar en de zon op je huid.
Zo mooi….

Dus: stap op die fietse en gao hen kieken.