een alternatief voor 'de waan van de dag'

27 juli: Blogbouwstenen (5) – Stukjes van ‘de ander’ sparen.

Soms moet ik even nadenken waarom ik een bepaald blaadje heb bewaard in de ‘bouwstenenmap’.
Waarom zit daar bijvoorbeeld dit blaadje in met een tekening van Winnie the Pooh?
Bij de tekening staat: ‘If there ever comes a day when we can’t be together, keep me in your heart, I’ll stay there forever’.
O ja. Het ging om de zin ‘keep me in your heart’. Hoe dan?

Winnie loopt op deze afbeelding met zijn kleine vriendje Knorretje in een storm.
Je ziet de figuurtjes op de rug, buffelen tegen de wind in.
‘Als er ooit een dag komt waarop we niet samen kunnen zijn, houd me in je hart, daar zal ik altijd blijven.’
Pooh speelt een rol in een kinderboekje, maar zegt soms verrassend volwassen dingen.

Als je ouder wordt weet je dat je ooit afscheid moet nemen van mensen die belangrijk zijn in je leven.
Als je jong bent kun je je daar niks bij voorstellen. Pap en mam zijn een vaste waarde in je leven, die zijn er altijd.
Ouders, broers en zussen, kinderen: je trekt een leven lang met elkaar op en als kind denk je dat dat voor eeuwig is.
Als je iemand in je hart hebt, zoals Pooh zegt, dan is hij of zij daar nog als hij/zij niet meer in je buurt is, of erger nog, is overleden,
Alles uit je leven samen is daar opgeslagen.
Herinneringen aan wat je samen deelde, vakanties, humor, eigenaardigheden, wat je van elkaar leerde:  alles wordt in de loop van je leven opgeslagen in je hart.
Opgespaard als het ware. Een waardevolle opbergplaats waar je uit kunt putten als ‘er ooit een dag komt dat we niet samen kunnen zijn’.

Wat ik heb geleerd in mijn leven is dat je moet investeren in mensen om ze in je hart te houden.
Tijd en aandacht geven. Afspreken met elkaar, genieten van elkaars gezelschap, een spel doen, herinneringen ophalen, samen moeilijkheden overwinnen en samen leuke dingen doen.
Vissen, winkelen, fietsen, wandelen, terrasje pakken, potje kaarten; er zijn zoveel dingen die je samen kunt doen.
Maar ook samen tegen de wind in buffelen en elkaar steunen in verdrietige periodes.
Daardoor spaar je als het ware stukjes van de ander waar je later met plezier aan terugdenkt of waar  je troost uit kunt halen.

‘Keep me in your heart, I’ll stay there forever.’

Benieuwd naar de andere ‘blogbouwstenen’?
Die hebben een eigen knop in het menu onder ‘Lezen’.

Vorige

26 juli: De 24 uur van…..

Volgende

28 juli: Thuredrith 6 – Willemstad en Woudrichem.

  1. Theo

    Heel raak en mooi geschreven, Ada! En – heel herkenbaar…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén