Vanmorgen liepen we terug vanuit  de kerkdienst in de Catharinakerk naar huis.
Het regende; ik had de paraplu opgestoken en achter/boven mij wapperde een knalrode ballon in de vorm van een hart .

We hadden gezellig koffiegedronken na de viering; voor het eerst weer sinds maanden sprak ik meerdere gemeenteleden.
“Wat een mooie dienst,  hé!?”
Het was prachtig.
En precies wat ik nodig had.
Tijdens de coronapandemie was er tijd genoeg om na te denken over de kerk, het protestantisme, ons geloof en onze betrokkenheid.
Na maanden digitale vieringen was het heilige vuur een waakvlam geworden en vroeg ik me soms af: “Hoe moet het straks verder?”

Wat miste ik het meest?
De cantorij.
Samen zingen.
En hoewel we vanmorgen met maar 60 mensen verdeeld over de Catharinakerk zaten was het zingen balsem voor de ziel.
Het mooist vond ik ‘Ubi caritas’ dat meerdere malen werd gezongen.  Ik hoorde de tenor- en baspartij gezongen door enkele mannen, zelf zong ik de  altmelodie.

Onderwerp van de viering was ‘de liefde’ en daarbij lazen we een tekst uit de brief van Paulus aan de Efeziërs.
Twee keer in deze viering kwam Toon Hermans voorbij: één  keer met een video onder de titel ‘Als de liefde er niet zou zijn’ en voorganger Sijbrand van Dijk droeg een gedicht van hem voor: Er moeten mensen zijn….
Daar heb ik van onthouden dat er mensen moeten zijn die dansen in de regen als het orkest al naar huis is; de muziek gaat door!

Deze viering was de afsluiting van een serie van vier over ‘die moeilijke Paulus’.
Paulus met z’n moeilijke woorden en lange zinnen.  Met z’n afkeer van vrouwen.  Twee van die delen hebben we gemist,  maar deze laatste had ik niet willen missen.
In deze viering werd benadrukt dat Paulus niet de onderdanigheid van de vrouw aan de man  benoemt,  maar de dienstbaarheid aan elkaar.
Eeuwen met dominante mannen/pausen hebben met creatief knip-en plakwerk Paulus woorden in de mond  gelegd die hij niet zelf heeft geschreven.

Aan het eind van zijn overdenking nam voorganger Sijbrand van Dijk ons mee naar vier borden waar de essentie van de afgelopen vier weken op stond.
Daarboven hing hij een tros rose en rode ballonnen.  Iedereen is een geliefd kind van God.

Tip van Aaltje: beluister deze viering. (kerkomroep, 8 augustus,  Catharina kerk, 09.30 u. )
Je hoort dan ook de prachtige uitvoering van Arjan Schippers van een stuk van Bach ‘Sheep may safely graze’ aan het begin van de dienst.
Hierbij een link naar een versie op YouTube. van een Engelse organist.
Bij het uitgaan hoorden we ‘All  you  need is love’ van The Beatles.

Deze morgen heb ik mijn hart opgehaald.
De viering voelde als een hart onder de riem.
Het was hartverwarmend.
En ik zong weer mee met hart en ziel.
Na afloop liepen we door de regen met die mallotige ballon achter ons aan.
Het orkest was al naar huis, maar de muziek zat de hele zondag nog in mijn hoofd.