Ons robijnen huwelijksjubileum vierden we niet thuis; die dag (vandaag precies een week geleden) gingen we een dagje uit met ons gezin op Gran Canaria.
Toen we afgelopen week midden in de nacht thuiskwamen van dinsdag 28 op woensdag 29 maart schoof de voordeur een enorme lading kaarten opzij.
We legden de berg op het aanrecht en gingen eerst slapen.
De volgende morgen maakten we alle enveloppen open en genoten van alle felicitaties en lieve berichten.
Ook via WhatsApp, de mail en deze website kwamen felicitaties binnen: bedankt daarvoor!
Later deze maand gaan we nog uitgebreid feest vieren met onze familie en vrienden.

Toen we een zilveren bruidspaar waren gaven we ook een feest, maar dat werd overschaduwd door het plotselinge overlijden van mijn vader.
Hij overleed op 27 februari, ons feest was op 25 maart, nog geen maand later.
Wat doe je dan?
Echt feest is het dan natuurlijk niet.
Mijn moeder zei voor de begrafenis nog: “Wel deur laoten gaon, heur, dat haar pa ok wild.”
Mijn vader was inderdaad van het vieren; toen hij overleed hadden we drie dagen geleden hun 48-jarig huwelijksjubileum nog gevierd bij Van der Valk met de Cornelis-clan.

Ons feest ging destijds wel door, maar zonder feestmuziek en polonaise.
In de maanden voor het feest was ik bezig geweest met het maken van een foto-spel voor alle aanwezigen.
Er hingen in de zaal 25 grote A3 papieren met foto’s van de 25 jaar die achter ons lagen, waar foto’s opstonden van iedereen die op ons feest aanwezig was.
Het was de bedoeling dat je raadde welk jaartal bij welk papier hoorde.
Daar had ik behoorlijk werk mee gehad, maar het was alleszins de moeite waard.
Iedereen liep door elkaar heen, druk met het invullen van het spelformulier.
Er werd driftig overlegd.
“Wanneer was die familiedag dan? Marrie en Tjalling hadden dat toen georganiseerd?”
“Nee, dat is veur 2000 want der lig nog iene in de kinderwagen.”
“Ja…….dit was met Hemelvaort! Maor welk jaor ok mar weer…..”

Omdat mijn vader veelvuldig op de foto-papieren voorkwam was hij er op ons feest toch nog een beetje bij.
We maakten mooie foto’s met de hele familie en keken ondanks het nog voelbare verlies tevreden terug op het feest.

Bij de afbeeding: het bruidspaar in 2008 met op de achtergrond een klein deel van de foto-quiz.