een alternatief voor 'de waan van de dag'

19 mei: Muizen & handcrème.

“Wat hef die katte toch….?”
We zitten met de ‘club van Hoogersmilde’ bij elkaar bij onze vrienden in Assen; Hemelvaartsdag=vriendendag.
Er is koffie, appeltaart met slagroom en we hebben het over hun twee nieuwe katten, waarvan de ene vooral zijn best doet om onzichtbaar te blijven. De andere is ‘druk’ op de hoekbank. Klimt op de rugleuning tussen twee mannen in, duikt dan weer onder de bank en probeert met zijn pootje achter de bank te komen. Dan horen we ineens druk  getrippel, geritsel en vervolgens rent de kat met een muis in zijn bek door het huis.
“O nee! Jan!” roept Sinet. Jan grijpt de kat bij zijn nekvel die de muis onmiddellijk loslaat; vervolgens brengt hij de versufte muis naar buiten en geeft hem zijn vrijheid weer terug. Binnen horen we vervolgens verhalen over wat de katten allemaal mee naar binnen nemen. “Laatst had ik een kikker in huis!” Zo’n griezelverhaal werkt kennelijk aanstekelijk, want vervolgens komt er een verhaal over een rattenplaag in het kippenhok in Beilen. Brrrr.

Eén van de dames komt van het toilet en wrijft vergenoegd in haar handen.
“Wat een lekker créme-pje heb je daar staan!”
De eerstvolgende man die naar de wc moet komt opzichtig handenwrijvend weer terug en aan het einde van de dag is ‘handcréme’ het nieuwe woord voor ‘even naar de wc.’

De toestand in Hoogersmilde moet natuurlijk ook nog even besproken worden.
Vrouw Sikkema is overleden en Marjan heeft in het ziekenhuis gelegen.
“Wat had ze dan?”
Niemand wist het en we zijn er ook niet achter gekomen, want we wilden niet weer ‘Hansie Kiep’-toestanden zoals vorig jaar.

Bovenstaand verhaal beschrijft het eerste uur van onze vriendendag.
Er volgden nog zeker 8 uren waarin we een wandeling maakten, het glas hieven op onze 43-jarige vriendschap, een combinatie uitprobeerden van mini-wokpannetjes en ‘gourmetten-met-afzuigkapje’ en plannen smeedden voor het hemelvaartsweekend 2024 en een jubileumreis in 2025.
O ja.
We maakten ook nog een groepsfoto.
Met-zonder selfie-stick, want die was niet te vinden.

Weinig spectaculair zo’n dag.
Maar met deze oude vertrouwde vrienden hoeft het allemaal niet groots en meeslepend.
Even een dag in elkaars gezelschap doorbrengen is het belangrijkst.
Herinneringen ophalen.
Dom ouwehoeren.
De waan van de dag bespreken.
Moeilijkheden delen, maar ook ontzettend lachen.
Voor mij een dag van grote waarde.

Vorige

18 mei: Met de bus?!?

Volgende

20 mei: Trappen, liften en een keukenkeldertje.

  1. Sinet

    Het was een dag zoals nagenoeg alle vriendendagen. Gezelligheid en veel eten en drinken. Wij hebben weer genoten!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén