14 mei: Bi en old.

Het was al weer eem leden: vandage weer ies een blog in het Drents.
A’j in de buurt van Roden woont, dan he’j  ’t al kunnen lezen: in ‘De Krant’ van dizze weke stun een column van mien hand.

Het verhaol giet over de verschillen tussen de generaoties. Dat oonze kinder gien tillevisie hebt bijveurbeeld. En dat tussen de middag brood eten tegenwoordig ‘lunchen’ het. A’j dit blog regelmaotig leest, dan zult je sommige passages bekend veurkommen.

Bi en old.

Al praotend met oonze kinder ervaar ik nou en dan een generatiekloof. Laot ik niet overdrieven: een kloofie.
Met mekaar an de kovvie kregen wij het over tillevisiekieken.
“Ik heb geen tillevisie en ik kiek dus ok nooit tillevisie. Ja, bij jullie! Gieniene uut mien vriendenkring hef een tillvisie. Neis haalt wij van internet en wij hebt Netflix en YouTube. Waorumme zu’j wachten tot der wat op de tillevisie komp?”
Wij zit ’s aomnds um 8 uur klaor veur het journaal. Met kovvie. Hopeloos olderwets. En de omroepen zich maor drok maken um de kijkcijfers. Terwijl wij allemaole wit dat de jeugd de toekomst hef. En as  de jeugd gien tillevisie meer kek, dan kan een blind peerd nog zien hoe de toekomst van de omroepen/tillevisie/radio der uut giet zien.
Want naor de radio luustert ze ok niet meer: “Wij hebt Spotify.”

Alles haalt ze tegenwoordig van internet. Oonze jongste dochter haalt veul van Reddit.
Enthousiast zat ze  te vertellen: “Dan he’j sub-reddits waor a’j lid van kunt worden. Ik ben bij knitting (breien) en bij crochet (haoken) en a’j allebei kunt he’j ok nog bi-stitchual” (bi-stekerig,  bi-stekelig, bi–stekueel. ….) |
Bi-stitchual. Bliek ik ok te wezen.
Verboas joe niet, verwonder joe allent.

Een aander fenomeen waor ik mij over verbaos bij de jongere generaoties is het gebruuk van ofkörtings. Veural under studenten is dat mode.
“Vrijmibo: kladiladi!”
Die vrijdagmiddagborrel weet ik dan nog wel, maor ‘kladiladi’?
Blek ‘Klap die laptop dicht!’ te wezen.
Boschado is böschappen doen, een brogeroza is een broodje gerookte zalm en een bopla met biba is een borrelplank met bitterballen.

Kiekt wij eem trugge naor je jaoren ’60, dan waren der toen ook hiele hippe woorden, die nou gien meinse meer gebruukt. Toen nuumden ie dingen  ‘mieters!’ Patricia Paay zingt: ‘… ik vond je altijd reuze-sloom’ en a’j wat saai vunden, dan nuumden ie dat ‘duf’.
Ie organiseerden een ‘knalfeest’ en ie neudigden ‘fuifnummers’ uit.

Conclusie?
Ik wor old.
Dat verneem ik ok as wij op kantoor bij mekaar zit te broodeten tussen de middag. Dat het tegenwoordig ‘lunchen’.
Der komt allemaol bakkies op taofel met salades, kwarkies en wrappies.
Daor zit ik dan tussen met mien beka en mien broodtrommeltie met een broka en een bropi* .

*Beker karnemelk, broodje kaas en broodje pindakaas.

Gusteraomnd kreeg ik een appie van Bea. Ze stuurde de foto bij dit blog en schreef derbij: “Geweldig dit! Behalve jouw foto….in het echt ben jij veel leuker, dus tijd voor een andere foto, laiverd!” Vin ik eigenlijk ook wel, maor die foto is maakt deur de fotograaf van ‘de Krant’.
Misschien moet ik de volgende keer toch eem een aandere foto metsturen.