Vandaag is het 11 jaar geleden dat ik begon met deze website.
Ieder jaar schrijf ik een ‘verjaardagsblog’ in deze periode: even terugkijken en nagenieten.
Het afgelopen jaar stond in het teken van het tijdschrift dat ik heb uitgegeven ter gelegenheid van de 10e verjaardag van deze blog.
‘Een cadeautje voor mezelf’, zo heb ik het ervaren en ik heb er veel van geleerd, o.a. dat je eigenlijk altijd onderschat hoeveel tijd en energie er gaat zitten in zo’n klus.
Maar gelukkig: het was het co-productie met onze dochters en ik ben dan ook trots op het eindresultaat.
En ondertussen gaat het blog (bijna) iedere dag gewoon door.
Tot mijn grote genoegen zijn er steeds vaker lezers die gebruik maken van de mogelijkheid om een gastblog te schrijven en dit jaar kwam er zelfs een gastblogger die één keer in de maand een bijdrage levert. Hij heeft zelfs een eigen rubriek: ‘Remmelts liefde voor de schilderkunst’. Hierbij een link naar zijn eerste blog in maart, daaronder vind je een overzicht van alle blogs van zijn hand.
We kochten een fietshelm die we voor het eerste gebruikten tijdens onze vakantie naar Toscane vorig jaar september.
Die helm heb ik nu altijd op als ik op de fiets zit: het is een ramp voor je kapsel dat je ’s morgens zo zorgvuldig staat te föhnen, maar ik hoor te veel verhalen van hoofdletsel bij oudere fietsers en dat ben ik!
Wat is er het afgelopen jaar veranderd in mijn leven?
We gingen verhuizen met het werk. Van mijn geliefde Laan Corpus den Hoorn (want het dichtst bij Roden) verhuisden we naar de binnenstad van Groningen.
Parkeren is voor mij geen probleem omdat ik op tijd begin, maar aan het einde van de werkdag invoegen in de stoplichtenrijke Hereweg is op z’n minst lastig.
‘Op de fiets naar het werk’ betekent nu bijna een kwartier langer fietsen; ik doe er nu een klein uur over.
Het goede nieuws is dat ik nu nog maar 10 weken voor mijn werk naar Groningen hoef.
Dit jaar in maand juni tikte deze website voor het eerst de (voor mij) magische grens van 10.000 unieke bezoekers per maand aan en in juli was het zelfs boven de 11.000; gemiddeld heb ik per dag ongeveer 600 bezoekers. Dat zijn natuurlijk niet allemaal betrokken lezers: mensen maken veel gebruik van de uitgeschreven haak- en breipatronen en van de recepten. Die gaan echt niet allemaal mijn verhalen lezen over de boeken die ik lees en de geschiedenisdingen die ik interessant vind.
Met dit blog laat ik je meekijken naar wat voor mij waarde heeft in mijn leven.
Boeken, muziek, eten, gevoelens, lachen, huilen en wat er allemaal om mij heen gebeurt.
Met plezier lees en hoor ik reacties van mensen die daar iets uithalen en ‘meegenieten’.
Dat mensen laten weten dat ze door mijn verhalen met meer aandacht kennis nemen van het gewone leven of anders zijn gaan kijken naar kerkdiensten.
Wat je er ook uit haalt: laat het iets positiefs zijn!
Op naar de 12e verjaardag.
Petra1945
Ben blij dat je doorgaat… Ik vind het vaak erg naar als mensen (al dan niet aangekondigd) stoppen met een blog. Je leeft jarenlang mee, en dan opeens: pats.
Dick de Jong
Gefeliciteerd met deze mijlpaal, Ada. Het getal 11 is weliswaar geen spectaculair getal maar het gaat om je hele oeuvre. En dat is echt indrukwekkend. Vaak vraag ik me af of jij soms stiekem meer dan 24 uur in een etmaal bezit, in tegenstelling tot alle anderen.
Ik hoop van harte dat je de gezondheid (en het plezier) behoudt om tot in lengte van jaren door te gaan met waarmee je ooit begon. Ik (wij) ben een fervente lezer van je blog. Dagelijks bijna valt hier de zin op de mat: “Heb je Ada al gelezen?” Dat zegt voldoende….
Sinet
Van harte fielseteerd met dit jubileum