25 oktober: PensionADA 2 – Afscheid.

“Wat wil je met je afscheid?” vroeg onze teamleider een maand of wat geleden.
Ik wilde wel iets laagdrempeligs, een informele lunch met collega’s en iets met bitterballen?
We kozen voor woensdagmiddag 22 oktober: mijn laatste werkdag.
Gerard wilde er ook graag bij zijn, dus die meldde zich rond 12.15 uur bij onze balie.
Toen zaten de collega’s van Team290 al gezellig met een man of 20 bij elkaar in een vergaderzaal op de gang en toen wij binnen waren kon het feest beginnen.

Er was gezorgd voor een broodje kroket voor iedereen én er was ook een schaal met bitterballen!
De eerste die het woord nam was collega Renny: zij had een cadeau voor mij dat ik kreeg van alle collega’s.
Collega’s van nu én collega’s van vroeger!
Het boek heette ‘De waarde van Ada’ en heel veel collega’s of teams hadden een bladzijde verzorgd in het boek.
Wat een mooi cadeau!

Toen was er een toespraakje van teamleider Sylvia; zij nam met de aanwezigen de geschiedenis van mijn werk voor Lentis door en zwaaide mij lof toe.
Je kent het gevoel vast wel…… zit je met rode wangen een beetje ongemakkelijk alle loftuitingen in ontvangst te nemen.
Maar allemaal wel heel lief bedoeld natuurlijk.
Teamleider had ook gezorgd voor het afscheidscadeau van Lentis, maar ik mocht het nog niet uitpakken: het was een brei-adventskalender met voor elk van de vier adventsweken een ding om te breien. Leuk! zondag 30 november mag ik er mee beginnen: wordt vervolgd op deze website.

Maar ik kreeg niet alleen wat, ik gaf ook wat weg bij mijn afscheid.
– Ik had mijn gitaar mee en begon met het zingen van het lied ‘Tik tak, daor giet de tied’ van Daniel Lohues. Over ‘het opschuiven in de tijd’ hadden we de laatste tijd best vaak gesprekken op het secretariaat.
– Verder liet ik mijn twee koffiemokken achter met de beeltenis van Mickey Mouse met de achterliggende gedachte: koester het kind in jezelf en neem jezelf niet altijd zo serieus.
– Ook liet ik het boekje ‘Taol verbindt, ’t handigste buusboukje veur ’t Grunnegs in de zörg’ op de leestafel liggen. Daarvan had ik ooit 2 exemplaren gekregen van Ally.
Meer weten? Klik hier. 

Maar mijn collega’s zongen ook een lied voor mij!
Ze hadden een tekst gemaakt op het beroemde limericklied ‘Er was een eens een meisje uit Roden ….. . laaa la la la laaa laaa’
Benieuwd wat ze zongen? Ik maakte er een PDF van: 2025.10.23 Afscheidslied Team290
Er waren, vooral in de laatste coupletten, meer woorden dan noten, maar dat mocht de pret niet drukken!
Met alle collega’s sloten we de feestelijkheden zingend af met het lied ‘Een prachtig mooie dag’ van Daniël Lohues.
En toen….? Werd ik overladen met cadeautjes, pakjes en kleine attenties, ook weer voorzien van lieve woorden en heel wat omhelzingen; tenslotte ging iedereen naar huis met een stapeltje Aaltjes.

Mijn gele broodtrommeltje en de dubbelwandige karnemelkbeker die ik al jaren meenam naar het werk staan nu werkeloos in de kast.
Wát een gek idee……

Benieuwd naar de andere delen in deze serie?
Hierbij een link naar deel 1, onderaan dat blog vind je een overzicht van alle tot nu toe gepubliceerde delen.