Categorie: Haken Pagina 6 van 10

7 februari: Knuffeldoekje met Nijntje.

Door Ada

Op 7 februari 2017

Vorige week vertelde ik dat ik samen met Jacquelien een kraamcadeautje had gekocht voor een collega. Maar ik maak ook altijd graag iets zelf, dus ik neem nog een klein ’toegiftje’ mee. De betreffende collega had al drie jongetjes. Hun laatste kindje, begin januari geboren, is een meisje. En wat zijn ze blij met hun roze wolkje.
Daarom wilde ik in ieder geval ‘iets met roze’ geven.
Geen truitje deze keer, maar een knuffeldoekje met Nijntje er op.

Als uitgangspunt nam ik het patroon dat ik vond op de website ‘Renate’s haken en zo’ >>>
Het Nijntje-figuurtje heb ik gemaakt zoals Renate het beschrijft, maar de vorm van het doekje vond ik niet zo mooi; in plaats van een vierkant doekje haakte ik een zeskantige.
Daarvoor gebruikte ik de beschrijving van een zeshoekje voor een tafelloper, klik hier >>> voor een beschrijving. Je houdt niet op na 6 toeren, maar je haakt en meerdert gewoon door, zodat je een mooi ruim knuffeldoekje krijgt.

Omdat het voor een meisje is heb ik er ook nog een roze randje met schubjes omheen gehaakt: daarbij haak je steeds 6 stokjes in de 2e steek vanaf de naald. Die stokjes zet je vervolgens vast met een vaste in de tweede steek vanaf de steek waar al die stokjes in zitten. In mijn geval kwam dat uit op 7 schubjes aan elk zesde deel van het doekje.

Reageren

13 december: Haak je aan?

Door Ada

Op 13 december 2016

In Haken, Handwerken, Kerk & gemeente

Bij de ZWO-Activiteitenmarkt in oktober had ik twee avonden “Haak je aan?” in de aanbieding.
Dit stond in de uitnodiging: Lossen. Vasten. Halve vasten. Stokjes. Dubbele stokjes.
Haken: heb je het vroeger nog geleerd? Doe je het nog wel eens? Haken is tegenwoordig weer erg hip! Kom je een avond bij mij aan de keukentafel jouw haaktechniek weer nieuw leven inblazen?

13 dames schreven zich. Op 21 november was de eerste bijeenkomst en gisteravond de tweede. Toen de eerste dames aanbelden haakte Gerard gelijk al af. Je kunt ook te veel hakende vrouwen in huis hebben.

… stokjes, vasten, lossen….

Voor iedereen had ik een ‘goody-bag’ gemaakt, het leek net een echte workshop.
Daar zaten drie patroontjes in: een granny square, een rond onderzettertje en een kerststerretje. Het was de bedoeling dat de haakvaardigheden die vroeger zijn aangeleerd (bij sommigen hééél vroeger) weer wat werden opgehaald.
Voor alle deelnemers had ik een proef-granny square gehaakt (ook in de goody-bag), waar we eerst mee aan de gang gingen.
Hoe begin je dan? Hoe haak je een stokje? Hoe ga je de hoek om? Hoe lees je een patroon?
Na de eerste onwennige steken kregen de meesten de slag te pakken. Die waren in no-time vier keer de hoek om en kwamen met de vraag: “Waar moet dan die halve vaste in om de toer te sluiten?”

Niet iedereen pakte het even snel op en één deelneemster kreeg het helemaal niet voor elkaar. Dat was de jongste deelnemer (begin dertig); zij had nooit leren haken en was daarbij ook nog links. “Doe mij maar na” stelde ik voor. Maar dat ging niet… achteraf had ik een spiegel moeten gebruiken. Van pure ‘grammieterigheid’ haalde ze na een uur haar breiwerk uit de tas en ging ze er gezellig bij zitten te breien: dat ging haar een stuk beter af!

De activiteitenmarkt was georganiseerd met als onderliggend thema: ‘Zet een stap naar de ander’. Daarom maakte ik naast het haken ook ruimte voor een kennismakingsrondje, een ‘Wie is je vader, wie is je moeder’-moment. Hoe is je meisjesnaam? Hoe was je thuissituatie? Wat deed je voor opleiding? Hoe liep je leven en waarom ben je naar Roden gekomen?
Dat vond ik verreweg het leukste onderdeel van de avonden. Haken kan ik namelijk al…..
Mooie en verrassende verhalen. We leerden elkaar een beetje beter kennen.
Terwijl één persoon aan het woord was konden de anderen mooi doorprikken aan hun haakwerkje. Sommigen waren zo fanatiek en druk met dat haken, dat ze bijna geen tijd konden maken voor het vertellen van hun verhaal.

Persoonlijke verhalen en aanschouwelijk onderwijs. Ik ben natuurlijk geen handwerkjuf, maar de dames onderling hielpen elkaar af en toe ook verder. De activiteit is wat mij betreft al geslaagd, al zou ik het heel leuk vinden als de haaksters het haken daadwerkelijk weer gingen oppakken. Voor de handwerksters onder ons: van het patroon van het kerst-sterretje heb ik een PDF gemaakt, klik hier haakpatroon-kerststerretje om het te downloaden.

Reageren

25 september: Kussen ‘bi-stitchual’.

Door Ada

Op 25 september 2016

In Breien, Haken, Handwerken

Op 16 juli schreef ik dat ik bi-stitchual ben. (Lees ‘Ik ben ‘bi’ >>>)
Dat bracht mij op het idee om een project op te zetten waarbij ik haken en breien kon combineren. Het werd een kussen, met aan de ene kant gehaakte granny squares en aan de andere kant gebreide blaadjes.

De granny squares >>> beschreef ik al in maart. Kussen Toscaan had ik als proeflapje gehaakt en toen wist ik wat ik niet wilde. Nu koos ik voor bordeaux-rode kernen en een gemêleerde glanskatoen met in elkaar overlopende kleuren: oud rose, ecru en grijs.

Van de gebreide blaadjes >>> maakte ik mijn zomervakantie project.
Daarvoor kocht ik tijdens ons verblijf in Doesburg bij Staarink warenhuis (een belevenis op zich, zie >>>) 7 bollen ecru glanskatoen.
Twee kussens heb ik inmiddels klaar. Nog één kussen te gaan. 16 gebreide blaadjes en 16 gehaakte granny squares. Van veel achter beeldschermen zitten krijg je vierkante ogen. Dat heb ik wel eens. Maar hoeveel vierkantjes ik ook haak of brei: mijn ogen blijven rond. Ik voer gesprekken , kijk televisie, geniet van verjaardagen en daarbij brei en haak ik vierkantjes.

Kussen ‘Bi-stitchual’: mijn two-seater ziet er nu zo uit!

Reageren

9 september: Crochet (haken)

Door Ada

Op 9 september 2016

In Alledag, Haken

Vorige week voerde ik een skype-gesprek met dochter Frea in Nottingham. Naast haar op de bank zat Jon, haar Engelse vriend waar ze mee samenwoont. Het is heerlijk om het stel zo gelukkig te zien, het maakt het gemakkelijker om te aanvaarden dat ze zo ver weg zit.

Voordat Jon en Frea verkering hadden hoorden wij al verhalen over hem. Jon zat bij haar in het toneelgroepje en had bijzondere hobbys. Hij deed bijvoorbeeld aan zwerkbal….. een spel dat ik alleen kende uit de Harry Potter boeken waarbij deelnemers op bezemstelen vliegend op zoek gaan naar een klein balletje.
“O? Hoe dan?”
“Nou, zonder bezems maar wel dezelfde spelregels.”
Dus.
Verder kan Jon haken en breien.

Frea aan de tap in ’the Johnson Arms’ in 2012

In ’the Johnson Arms’, de kroeg waar Frea werkt was hij met vrienden iets komen drinken en Jon had zitten haken. Frea had zich er natuurlijk tegenaan bemoeid en kennelijk was er een enorme klik tussen haar en Jon, want de vaste gasten, ’the locals’, constateerden dat Frea het wel heel leuk had met ’that guy who likes to crochet’.

Een paar weken later draaide Frea een late bardienst in ’the Johnson Arms’.
Jon, very in love, stuurde haar een appje: “Good night honey…”
Frea grijnsde verliefd naar haar telefoon.
Eén van the locals vroeg: “Why are you smiling at your phone?”
Frea: “Someone calls me honey!”
Waarop de stamgast suggestief vroeg: “Does he like to crochet perhaps….?”

Nu woont ze dus samen.
Hij haakt nog steeds.
Toen ze een half jaar verkering hadden had hij een zelfgemaakt cadeautje voor haar: een gehaakt groen dinosaurusje.
Hoe origineel!
En nee: daar is geen patroon van, hij bedenkt het ter plekke. Dat schreef ik dus al: hij heeft bijzondere hobby’s. Maar hij past prima bij onze familie.
Frea zette de afgelopen week ‘de Elstar-appels met de sticker’ (6 september) op haar blog met de opmerking:

My parents planted a tiny apple tree and are now confusing the neighbors by putting brand stickers on the apples from the tiny apple tree.

This explains so much about my family.

Reageren

3 augustus: Gehaakt geurzakje voor lavendel

Door Ada

Op 3 augustus 2016

In Haken, Handwerken

Raadsel: het is paars, het wriemelt en het zoemt.
Antwoord: lavendel vol bijen bij ons in de tuin.

Wij hebben een heleboel lavendel in onze tuin. Op warme zomerdagen ruikt het heerlijk. Ik had wel eens gehoord dat je geurzakjes kon haken en daar dan gedroogde lavendel in doen. Dat ging ik uitproberen. Van verschillende voorbeelden op internet combineerde ik twee en dat resulteerde in het geurzakje op de foto rechts.
Voor het haakpatroon voor dit zakje, klik hier gehaakt geurzakje voor een PDF met een beschrijving van de toeren.
Het kostte mijn ongeveer twee uur om dit zakje te haken, je bent ongeveer een half bolletje witte katoen nodig. Ik gebruikte hiervoor een bolletje katoen van de Wibra en haaknaald no. 2.

Officieel moet er gedroogde lavendel in.
Maar het zakje was al af en de lavendel was nog niet gedroogd, dus heb ik er zomaar wat lavendelbloemetjes in gedaan.
De stengeluiteinden met bloemetjes kunnen gewoon los in het gehaakte zakje, maar er moet eigenlijk een apart zakje van tule bij in.
Tule vond ik behoorlijk prijzig, dus ik heb even bij mij op zolder tussen de oude dekbedovertrekken en gordijnen gezocht, daar vond ik nog een stuk vitrage.
Daar heb ik een vierkantje uitgeknipt, dubbel gevouwen en omgeborduurd met de festonsteek >>> in afstekende paarse katoen. (zie foto links)
Niet dat je daar iets van ziet als je het binnenzakje in het gehaakte zakje doet: het gaat om het idee.

Reageren

13 juni: Gehaakt yoga-haarbandje

Door Ada

Op 13 juni 2016

In Borduren, Haken, Handwerken

Maandag. Voor sommige mensen de beroerdste dag van de week, maar niet voor mij.
Op maandag hoef ik niet naar het werk en heb ik ‘huishoud-rommel-yoga-zwem’-dag.
Al een jaar heb ik op maandagmorgen Club-yoga van 09.45 – 10.45 uur.
Mijn halflange haar, wat als ik rechtop sta niet voor mijn ogen hangt, hindert mij bij de yoga-oefeningen. Mijn moeder wist dat vroeger al treffend te omschrijven: “Wat he’j dat haor weer veur d’oogn te slier’n.”

Daarom haakte ik vorig jaar een eenvoudig haarbandje. Klik hier eenvoudig gehaakt haarbandje voor een PDF met de beschrijving. (ook heel goed te doen als je nog niet veel ervaring hebt met haken) . Inmiddels heb ik er ook één voor dochter Harriët gehaakt.
Afgelopen week bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om een haarbandje te borduren.
Dan gebruik ik zo’n gehaakt haarbandje als basis en daar naai ik een geborduurd laagje overheen. Geen idee of het wat wordt, maar ik ga het in ieder geval proberen.
Hierbij een foto van het eerste probeersel.
Wordt vervolgd dus.

Reageren

1 maart: “Altijd eerst een proeflapje breien, meisjes!”

Door Ada

Op 1 maart 2016

In Haken, Handwerken

Op internet vond ik een paar weken geleden een afbeelding van een kussen dat was gehaakt met een bijzondere Granny square. Het heette ‘Kussen Toscaan’, hierbij een link >>> naar de pagina waar ik het vond en de foto’s van het kussen.
Het kussen is gemaakt van ‘dichte’ granny squares en als je ze aan elkaar naait lopen de lijnen kruislings over het hele kussen.
Er stond helaas geen beschrijving van de Granny square bij (tenminste…. ik kon het niet vinden) dus ik heb het van de afbeelding nagehaakt.

Bij handwerken wordt heel vaak gezegd: brei of haak eerst een proeflapje. (De onderwerp-zin van dit blog is van mijn eerste handwerkjuf, mw. D. de Vink; het minst opgevolgde advies in brei- en haakpatronen.)
In dit geval heb ik een heel ‘proefkussen’ gemaakt. Bij de Max in Leek kocht ik goedkope bolletjes acrylgaren in de kleuren rood, zwart, grijs en wit en ik ben maar gewoon begonnen.

Dit is hem geworden.
Het is niet helemaal geworden wat ik er van had verwacht.
Het zwarte is te donker, daardoor zie je de kruislingse, doorlopende lijn wat minder, de kleuren moeten eigenlijk ook wat zachter en vier kleuren is eigenlijk te weinig.
Daarom is het fijn dat het een ‘proefwerkje’ is, nu ga ik mooi garen kopen in de goede kleuren.
In de kamer heb ik drie kussens liggen, daar ga ik ‘Toscaan‘ omheen haken.

De haakbeschrijving voor dit kussen en een tel-tekening van de dichte Granny square vind je op dit pdf: Granny square voor kussen toscaan

Reageren

11 januari: ‘Oelegie’ aan mijn sleutelbos

Door Ada

Op 11 januari 2016

In Haken, Handwerken

Oelegie – gehaakt uiltje

Dit blog is in augustus 2014 begonnen als een Handwerkblog >>>.
En ook al is mijn blog in anderhalf jaar wel heel erg veranderd qua inhoud en vormgeving, handwerken doe ik nog steeds veel en graag.
Afgelopen zondag had ik een vrije middag en dan vind ik het leuk om die tijd te besteden aan een projectje. Ik koos voor een klein, gehaakt uiltje (in het Drents: oelegie) voor aan mijn sleutelbos.
Op internet vond ik niet helemaal wat ik zocht, dus ik heb ‘van hier en van daar’ wat gecombineerd en uiteindelijk is dit hem geworden.
Kostte me ongeveer 3 uur om het te maken.

Klik hier haakpatroon Oelegie voor een PDF met de beschrijving van het haakpatroon

Reageren

26 november: Cruijffiaans en een gehaakt sterretje.

Door Ada

Op 26 november 2015

In Alledag, Haken, Handwerken

Johan Cruijff maakte vorige week indruk op mij tijdens een persconferentie die was belegd omdat hij longkanker heeft. Hij zei o.a. “De behandeling is al begonnen en ik heb nu meer kracht dan voorheen. Alle genegenheid die ik krijg maken me twee keer zo sterk.”
Alle genegenheid. Daarmee vat hij in één woord alles samen wat ook Gerard ten deel valt. Bezoekjes, kaarten, emails, apps & reacties op het blog: het maakt ons sterk.
Omdat je daarmee het gevoel hebt dat je er niet alleen voor staat, je wordt gedragen door iedereen die met je meeleeft.

Vandaag kregen we een reactie op het blog van gisteren (zie hiernaast) waarin een woord stond dat ik niet kende. Catharsis. Ik heb het even opgezocht. Het komt uit het Grieks en het betekent “Reiniging en/of zuivering: afvoer van ziekmakende stoffen en affecten.” Van de schrijver van de reactie kreeg ik later nog deze toevoeging: “catharsis betekent ook lijdensweg of louteringsweg”. Zo kun je het inderdaad wel zien. Gerard moet door deze catharsis heen en dat is zwaar. Vanavond aan de telefoon was hij voorzichtig optimistisch. Het eten was er vandaag (op het ontbijt na) allemaal ingebleven. Toen ik ophing rond 21.00 uur ging hij nog even kijken of hij iets van de wedstrijd van Ajax kon zien. Dat is voor mij een teken dat het weer wat beter gaat. Afgelopen maandag vroeg ik namelijk of hij Studio Sport nog teruggekeken had. Nee, daar had hij geen zin in. Dan is hij echt ziek…….. want zondagavond 19.00 uur is zijn heilige moment, dat mist hij praktisch nooit.

Om nog even op de quote van Cruijff terug te komen: vandaag kreeg ik van een collega drie gehaakte sterretjes in een feestelijk kerstzakje. Het was een symbolisch kadootje. Eén voor Gerard, één voor mij en één voor het jaar 2016. Ze sprak hierbij de hoop uit dat het voor ons in 2016 weer ‘normaal’ wordt en dat we weer ruimte krijgen voor het gewone leven. De sterretjes hangen we straks in de kerstboom.
Daarna gaan ze in de doos met de lampjes, ballen en andere kerst-frutsels naar de zolder en zal ik ze ieder jaar weer tevoorschijn halen, daarbij denkend aan deze fantastische collega die meer is dan alleen iemand waar ik mee samenwerk.
Voor het patroon van dit sterretje hierbij een link naar een pagina op het blog van ‘Karin aan de haak’>>>

Reageren

23 november: Een biggetje met rode laarsjes.

Door Ada

Op 23 november 2015

In Alledag, Haken

Het heeft nog niet over in het UMCG, nog geen ‘eigen bijdrage’ deze dag.
De dip heeft toegeslagen. Het infuus is er nu helemaal af, Gerard moet het opkrabbelen nu op eigen kracht doen. Daar heeft hij een dagtaak aan. Het doel is om het maag- en darmstelsel aan het werk te houden, maar hij mag daarbij niet te veel kilo’s verliezen.

Vanmorgen heeft hij wel al weer zelf gedouched, het slapen gaat goed en er zijn geen calamiteiten zoals infecties en/of koorts. Wel moet hij wat meer in beweging nu. Vanmiddag hebben een wandeling gemaakt over de afdeling, drie rondjes zelfs. Maar daarna was hij weer moe en wilde hij wel graag even weer liggen.

Ook vandaag zorgde de post weer voor veel positiviteit. Namens Gerard bedankt voor zoveel blijken van medeleven!
Er was ook een kaartje bij uit Engeland. Jongste dochter Carlijn is met haar vriend bij oudste dochter Frea op bezoek en ze hadden een idioot kaartje gestuurd van een biggetje met vier rode laarsjes aan.
Een potsierlijke foto waar je spontaan van in de lach schiet.
Met de hartelijke groeten van het spul uit Engeland. Daar knapte papa van op!

Afgelopen weekend heb ik mij zowaar nog even gewaagd aan het haken van een babyschoentje. Voor de ziekenhuisopname had ik er ééntje gehaakt, maar voor de tweede had ik steeds geen tijd. Deze schoentjes had ik gezien op het blog Handwerkles en ik vond ze erg leuk. Hierbij een link >>> naar het patroon. Je vindt hier een beschrijving van het haakpatroon, maar er zijn ook drie instructiefilmpjes. Je kunt gewoon achter je beeldscherm gaan zitten, het filmpje opstarten en ‘meehaken met Mirte’. Pure ontspanning voor mij.

Reageren