een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Haken Pagina 7 van 10

23 juni: gehaakte zomerkol

Een paar weken geleden was ik op bezoek bij de schoondochter van mijn vriendin. Voor haar had ik een ‘nonchalante cape’ gebreid, zie 27 januari >>>
We spreken elkaar niet zo vaak, maar weten toch veel van elkaars achtergrond door de verhalen van de vriendin. Het was die middag dan ook vertrouwd gezellig toen we elkaar spraken bij een kop thee in haar tuin.

Zij houdt van haken. Ze was bezig met een zomersjaaltje van dunne witte katoen. “Ik heb graag iets om m’n nek, maar het moet niet te warm zijn” vertelde ze. Wat een leuk idee! Dat ging ik ook doen. Hiervoor kocht ik een bolletje witte Durable haakkatoen nr. 10 en ik haakte het op haaknaald nr. 2 en een half.

Het patroontje voor deze steek heb ik even opgezocht: je vindt het op  5 mei >>>  op het blog ‘Blij dat ik brei’ . Het is een haakpatroon voor een omslagdoek, ik heb het gebruikt voor een luchtige zomer-col. Er staat een heel duidelijke tekening van hoe je moet haken. Met het aantal steken dat je opzet bepaal je hoe breed je kol wordt. Van te voren even tellen dus.

Reageren

11 juni: zwart gehaakt vestje

Op 15 maart schreef ik over een rest partij wol die ik kocht, bij ons thuis kortweg aangeduid als ‘de graftak-wol’. Daar heb ik al een trui zonder mouwen van gebreid, zie mijn blog van 7 april. Er was nogal wat over, maar eigenlijk net niet genoeg voor een truitje of vestje. Tenzij ik koos voor een patroon met hele grote gaten. Dat is het dus geworden. De basis is een baan uit een sprei die ik ooit heb gehaakt. Met wat creatief meetwerk heb ik een filet-vestje gehaakt, omzoomd met schelpjes van 8 stokjes in een vaste.

Gistermiddag fietste ik op de terugweg van mijn werk even bij ’t Spinnewiel >>> (Roden) langs. Net als Daan Nijman verdient deze handwerk winkel onze aandacht en klandizie, want in de periode dat handwerken niet zo populair was als nu kon ik daar altijd terecht voor materiaal en een goed advies. In de winkel is een hele wand met knopen op kleur gesorteerd en daar vond ik de knopen die ik zocht bij het vestje.

vest

Zogenaamde houtje-touwtje knopen. Op een schelpje aan de ene kant van het vestje bevestigde ik de knoop, die je dan vervolgens door het schelpje aan de andere kant haalt. Je hoeft dan geen knoopsgat te maken, de knoop kan door het gleufje tussen het 4e en het 5e stokje van het schelpje.
Als ik voor knoopjes in ’t Spinnewiel kom moet ik me mezelf eerst streng toespreken: “Alleen knopen!” Voor een liefhebber van handwerken ligt de winkel namelijk vol verleidingen: nieuwe ideeën, nieuwe technieken, borduren, breivoorbeelden, gehaaktje hebbedingetjes….. ik moet mijn denkbeeldige oogkleppen opzetten en recht op de knopen afgaan. Maar naast de knopen staan de manden met sokkenwol. Waar je van die leuke babyvestjes (beschrijving zie 12 november) van kan breien ….. weer € 21,= uitgegeven.

Reageren

11 mei: Een tonte is ’t!

Op maandagmiddag doet dochter Carlijn vrijwilligerswerk in het verzorgingshuis waar mijn kantoor ook is. Ze is daar activiteitenbegeleider bij een brei- en haakclubje.

Af en toe werk ik op maandag omdat ik dan een ‘samenwerkdag’ heb met de collega met wie ik een duobaan heb. Vandaag was dit weer het geval. Op zo’n ‘samenwerkdag’ komt er jammerlijk weinig van werken terecht. Meestal hebben we dan een gezamenlijk gesprek met onze manager, moet de actielijst besproken worden en natuurlijk moet er ook worden bijgepraat. “Morgen is er weer een dag” denk ik dan maar.

waaiersteekToen ik vrij was om half drie liep ik richting de activiteitenruimte en vond het handwerkclubje al driftig prikkend bijeen.
Carlijn was druk bezig om iedereen te voorzien van thee/koffie en koekjes. “Is je moeder ook zo’n handwerker?” “Ja, ze heeft eigenlijk altijd wel iets in de tas.” Zo ook vandaag.
Twee weken geleden kocht ik bij de Wibra twee bolletjes wol met in elkaar overlopende kleuren. Daarmee haakte ik een kol met de ‘versprongen waaiersteek’ >>>

De kleurencombinaties die zo ontstaan vallen erg leuk uit, de col is dan ook goed gelukt. Ik heb hem bijna klaar.

De dames van het clubje waren ook erg enthousiast. Ik mocht er gelijk bij komen zitten. Ik kreeg ook thee kon zo ‘meebeppen’. Daar had ik wel anderhalf  uur bij kunnen zitten, ware het niet dat ik nog naar Roden terug moest fietsen én nog boodschappen moest doen. Het bleef bij ruim twintig minuten. Er werd vrolijk gezongen, want er was iemand jarig geweest. Verder werd er gemopperd over de was: het was te duur én het hoeslaken was niet gestreken! Ik heb maar niet verteld dat ik mijn hoeslakens nooit strijk. In de ogen van mijn oma was je dan ‘een tonte’.

Even ter verduidelijking: in het Drentse woordenboek staat daarover het volgende.
Een tonte van een wief: een slordige vrouw.

Reageren

6 april: ‘Paosbuul’

Vandaag een klein stukje ‘gezinsgeschiedenis’.
Mijn broer en ik kregen vroeger met Pasen altijd een “Paosbuul”.
Dat was een gehaakt netje waarin allerlei lekkers werd gedaan, zoals noten, mandarijnen, suikereitjes en chocolade- eitjes.
Toen onze kinderen klein waren kregen ze dus ook zo’n “Paosbuul’.
Hieronder een foto, gemaakt tijdens de Paasdagen van 1991.
Gerard kijkt met Frea en Harriët wat er allemaal voor lekkers en moois in de buul zit.
Harriët heeft het al bekeken en steekt het eerste eitje al in haar mond….
Paosbuul
Het netje haak je net zo als het ‘knikkerbuulegie’ (zie 28 augustus >>>)

Dit weekend waren alle dochters even weer thuis.
Geen ‘Paosbuul’ meer, maar wel een schaal met chocolade-eitjes en walnoten en vanmorgen een heerlijke brunch.
Het was natuurlijk weer veel te kort…..

Reageren

20 maart: Harriët’s sieraden

Kind maakt muziek, kind schrijft, de talenten van de dochters kwamen al regelmatig voorbij op mijn blog. Dochter Harriët is niet zo’n handwerker. Breien, borduren en haken, ze kan het wel, maar ze zal het niet gauw doen. Maar het is wel een ‘prutser’. Zo heeft ze zich in verleden toegelegd op het maken van sieraden en dat ging haar heel goed af. Eerst van kraaltjes en later van fimo-klei. In de loop van de jaren heb ik heel wat van die sieraden verzameld. Sommige setjes heb ik speciaal van haar gekregen, andere wou ze wegdoen, maar dat vond ik dan weer zonde.

Vandaag deel 1 van haar ‘verzamelde werken’.
De ketting die ik het liefste draag is er één met hele kleine zwarte kraaltjes die ze met een soort punnikmethode maakte. Hoe precies weet ik niet, maar om ieder steekje kwam een kraaltje en zo kreeg je een wirwar aan zwarte kraaltjes.

Ze gebruikte daarvoor héél dun nylongaren, dat je niet ziet als je niet heel dicht bij me staat. Precies zo’n ketting maakte ze ook in het blauw.

zwarte kraaltjesblauwe kraaltjes

 

 

 

 

Hieronder twee detailfoto’s.

detail detail

 

 

 

Zelfgemaakt met eindeloos geduld. Voor mij waardevoller dan zilver en goud.

Reageren

21 februari: Gehaakt sleutelhangertje

Gisteravond heb ik een sleutelhangertje gehaakt. Op het blog Blij dat ik brei (zie 9 februari >>>)  vertelde Jeanet dat ze het patroontje hiervoor had gevonden op “Stip & Haak” >>>, waar Herriët het sleutelhangertje beschrijft. Zij heeft het gehaakte hartje gepimpt naar aanleiding van het basispatroon weer van “Karin aan de Haak”>>>. Hierboven een foto van de voortkant, gepimpt met een klein gehaakt bloemetje en een knoopje.  Eindeloos kan ik met surfen op het internet bezig zijn. Van het ene plaatje naar het andere blog. Leuke ideeën, mooie patronen: je kunt tegenwoordig te kust en te keur. Dit sleutelhangertje is een heel mooi projectje voor het opmaken van restjes. Die heb ik nog genoeg……

Reageren

9 februari: “Blij dat ik brei”

Naast het blog van Teunie (Eenvoudig leven) dat ik dagelijks bekijk is er nog een blog dat ik iedere dag even bezoek. Blij dat ik brei >>> heet het. Het wordt bijgehouden door Jeannet Jaffari-Schroevers. Ze heeft een handwerkwinkeltje in Arnemuiden. Iedere dag zet ze er iets nieuws op.

Soms heeft ze zelf iets gemaakt. Maar veel vaker bespreekt ze iets dat iemand anders heeft gemaakt en heeft laten zien in de winkel. Of wat ze heeft gevonden op een andere website.  Er staan vaak patronen bij en leuke tips. Je kunt goed merken dat Arnemuiden een Zeeuws vissersstadje is. Veel aandacht is er voor oude breipatronen van schipperstruien. Ieder dorp, iedere familie had verschillende stekenpatronen voor hun schippers. Een heel succesvol project is een ‘mee-brei-deken’ >>> die je kunt breien van apart gebreide blokken. Ieder blok heeft een ander stekenpatroon, gebaseerd op oude schipperstruien.

Jeannet heeft het druk met haar blog en haar winkeltje. Ze schrijft erg enthousiast over de meest uiteenlopende steken, wolletjes, kleuren, naalden en patronen. Iedere dag komt er weer wat nieuws. Je wilt eigenlijk alles maken wat op die site voorbij komt. Maar ja, dat kan natuurlijk niet. Chronisch tijdgebrek. Een ding heb ik wel al gemaakt een ‘vensterruitjes-kol’>>>.

Op de foto hiernaast een detail daarvan. Op het patroon spreekt men van een toer halve stokjes, maar ik heb er voor gekozen om hele stokjes te haken, afgewisseld met dubbele stokjes in de gaatjes-toer.
Een sopraan van de cantorij bekende laatst dat ze iedere dag op dit blog kijkt. We raakten er niet over uitgepraat. Gelijkgestemde handwerkzielen. We overwegen zelfs een dagje Arnemuiden. Als de klok….

Reageren

8 januari: Coltruitje voor een kruikezak

Vlak voor de jaarwisseling was ik een dag in Klazienaveen en liep ik met mijn tante een soort Winkel van Sinkel binnen. Zo’n winkel waar ze van alles verkopen wat je eigenlijk niet nodig hebt maar dat je wel graag zou willen hebben. Daar vond ik een soort grote handschoen voor een warmwaterzak. Zo’n platte gummi kruik met een schroefdopje erop. Waar je altijd een handdoek omheen moet wikkelen omdat het anders net te warm is aan je vel. Ik had hem al in mijn handen, bekeek hem nog eens goed en dacht: “Dat kan ik zelf ook wel maken”.

Als basis nam ik het patroon voor het tablet-hoessie (zie 5 november).

Het ligt een beetje aan het soort garen dat je gebruikt hoeveel steken je moet opzetten. In mijn geval was dat een ketting van 35 lossen. De ketting moet net zo breed zijn als je kruik. Op de ene lus van de lossen haak je op de heenweg 35 vasten en op de andere lus van de ketting van lossen haak je op de terugweg ook 35 vasten. Je haakt zo een langwerpig rondje van 35 x 35 = 70 vasten. Zo maak je dus de hoes aan één stuk. Op deze manier hoef je geen naden te sluiten omdat je almaar rond kunt blijven haken. De ketting van 40 lossen is dan gelijk de onderkant van je hoesje. Na twee toeren vasten ga je over op stokjes.

Toen ik de hoes zo hoog had dat ik moest minderen voor de hals heb ik mijn rondbreinaald opgeduikeld en alle stokjes opgenomen als breisteken. Toen heb ik 6 toeren 2 recht 2 averecht gebreid en na die 6 toeren van alle 2 rechten 1 rechte gemaakt en van alle averechten 1 averechte. Daarna heb ik nog 8 cm boordsteek gebreid en alle steken in één keer afgekant. Let er bij het afkanten op dat je dat heeeel los doet, anders wordt de ingang te smal en past je kruik er niet doorheen. Deze hoes is dus deels gehaakt, deels gebreid.

Op ‘Drops’ vond ik nog een ander patroon voor een
kruikenzak >>>. Deze is helemaal gebreid en je kunt hem breien met een ‘gerstekorrel’-steek of met een kabelpatroon.

Reageren

20 december: Kinderwagendekentje

Op 3 december schreef ik over het nichtje dat vroeg of ik een dekentje voor haar wilde haken voor in de kinderwagen. Ze was op 17 december uitgeteld, dus ik had er krap aan 14 dagen voor om het te haken. Ik had een aantal voorbeelden van internet opgezocht voor haar en ze koos er één met Granny Squares. Samen gingen we naar het ’t Spinnewiel en ze kocht 10 bollen mooi garen in vier kleuren: lichtblauw, donkerblauw, lichtgrijs en antracietgrijs.
Dit is hem geworden.
Kinderwagen-dekentje

De granny squares van dit patroon beginnen niet met een plusje, maar met een sterretje in het midden. Je begint met 4 lossen. Ring sluiten. Voor de 1e toer haak je dan zes groepjes van 3 samen afgehaakte stokjes met twee lossen er tussen in de ring. Voor de 2e toer haak je op de twee ‘tussenlossen’ van de vorige toer een groepje – 3 samen afgehaakte stokjes, 2 lossen, 3 samen afgehaakte stokjes – met twee lossen ertussen. Je hebt nu een rondje met twaalf groepjes van drie samen afgehaakte stokjes met steeds 2 lossen ertussen. Nu ga je beginnen met het vormen van een vierkantje: 3 stokjes op de 2 lossen van de vorige toer, steeds 1 losse tussen de groepjes en op de vier hoeken niet één groepje maar twee groepjes van drie stokjes.

Lijkt je dit nou leuk om te doen maar heb je aan mijn summiere beschrijving niet genoeg: klik dan op deze link >>>. Dan kom je op een you-tube filmpje waarin een granny square wordt gehaakt. Kun je gewoon met je haakwerkje voor het beeldscherm gaan zitten.

Het kindje is gistermorgen rond 11.00 uur geboren. Wij waren donderdag nog even op bezoek geweest (om te vragen hoe het randje van het dekentje er uit moest zien), toen hoopten ze heel erg dat het niet lang meer zou duren…..’liever niet met Kerst’! Het is dus de 19e geworden.

Dan nog even een gevalletje ‘mosterd na de maaltijd’: toen ik het filmpje afspeelde ontdekte ik een heel handige manier om al hakend alle draadjes weg te werken als je met meer kleuren werkt. Bij bovenstaand dekentje heb ik alle draadjes apart met een stopnaald weggewerkt……

Reageren

11 december: Uiltje ‘from England’

Dochter Frea is weer vertrokken naar Engeland. Gisteravond vertrok ze om 21.00 uur vanaf Schiphol. Gemengde gevoelens. Het laatste jaar gaat nu voor haar beginnen, we hopen dat ze kerst 2015 in Nederland kan vieren. Ze geeft aan dat ze daar aan de ene kant heel erg naar uitkijkt, maar dat ze aan de andere kant Engeland heel erg zal missen. Als je vier jaar ergens woont ben je natuurlijk al helemaal gesetteld en wie Frea een beetje kent weet dat ze zelfs de stamgasten (locals) uit de kroeg waar ze werkt zal gaan missen….
We zien haar nu een tijdje niet meer, maar gelukkig is er skype.

In de kerstboom zit een klein aandenken aan haar. Ze heeft een jaar geleden een heleboel ‘baby-uiltjes’ gehaakt en daar hebben wij er één van gekregen. Opdat wij haar niet vergeten.

Uiltje from England

Het uiltje staat het hele jaar door in de kast bij de wijnglazen door het ruitje te staren. Maar met kerst mag ze er even uit. Dan krijgt ze een mooi plekje in de kerstboom.

Hierbij een link naar een vermakelijk you -tube filmpje >>> waarop wordt getoond hoe je zo’n uiltje maakt. Het duurt ongeveer een kwartier en als je met je haaknaald en je garen voor het beeldscherm gaat zitten heb je in een uurtje zo’n uiltje klaar.

Reageren

Pagina 7 van 10

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén