een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Haken Pagina 7 van 10

1 maart: “Altijd eerst een proeflapje breien, meisjes!”

Op internet vond ik een paar weken geleden een afbeelding van een kussen dat was gehaakt met een bijzondere Granny square. Het heette ‘Kussen Toscaan’, hierbij een link >>> naar de pagina waar ik het vond en de foto’s van het kussen.
Het kussen is gemaakt van ‘dichte’ granny squares en als je ze aan elkaar naait lopen de lijnen kruislings over het hele kussen.
Er stond helaas geen beschrijving van de Granny square bij (tenminste…. ik kon het niet vinden) dus ik heb het van de afbeelding nagehaakt.

Bij handwerken wordt heel vaak gezegd: brei of haak eerst een proeflapje. (De onderwerp-zin  van dit blog is van mijn eerste handwerkjuf, mw. D. de Vink; het minst opgevolgde advies in brei- en haakpatronen.)
In dit geval heb ik een heel ‘proefkussen’ gemaakt. Bij de Max in Leek kocht ik goedkope bolletjes acrylgaren in de kleuren rood, zwart, grijs en wit en ik ben maar gewoon begonnen.

Dit is hem geworden.
kussen ToscaanHet is niet helemaal geworden wat ik er van had verwacht.
Het zwarte is te donker, daardoor zie je de kruislingse, doorlopende lijn wat minder, de kleuren moeten eigenlijk ook wat zachter en vier kleuren is eigenlijk te weinig.
Daarom is het fijn dat het een ‘proefwerkje’ is, nu ga ik mooi garen kopen in de goede kleuren.
In de kamer heb ik drie kussens liggen, daar ga ik ‘Toscaan‘ omheen haken.

De haakbeschrijving voor dit kussen en een tel-tekening van de dichte Granny square vind  je op dit pdf: Granny square voor kussen toscaan

Reageren

11 januari: ‘Oelegie’ aan mijn sleutelbos

Oelegie - gehaakt uiltje

Oelegie – gehaakt uiltje

Dit blog is in augustus 2014 begonnen als een Handwerkblog >>>.
En ook al is mijn blog in anderhalf jaar wel heel erg veranderd qua inhoud en vormgeving, handwerken doe ik nog steeds veel  en graag.
Afgelopen zondag had ik een vrije middag en dan vind ik het leuk om die tijd te besteden aan een projectje. Ik koos voor een klein, gehaakt uiltje (in het Drents: oelegie) voor aan mijn sleutelbos.
Op internet vond ik niet helemaal wat ik zocht, dus ik heb ‘van hier en van daar’ wat gecombineerd en uiteindelijk is dit hem geworden.
Kostte me ongeveer 3 uur om het te maken.

Klik hier haakpatroon Oelegie voor een PDF met de beschrijving van het haakpatroon

Reageren

26 november: Cruijffiaans en een gehaakt sterretje.

Johan Cruijff maakte vorige week indruk op mij tijdens een persconferentie die was belegd omdat hij longkanker heeft. Hij zei o.a. “De behandeling is al begonnen en ik heb nu meer kracht dan voorheen. Alle genegenheid die ik krijg maken me twee keer zo sterk.
Alle genegenheid. Daarmee vat hij in één woord alles samen wat ook Gerard ten deel valt. Bezoekjes, kaarten, emails, apps & reacties op het blog: het maakt ons sterk.
Omdat je daarmee het gevoel hebt dat je er niet alleen voor staat, je wordt gedragen door iedereen die met je meeleeft.

Vandaag kregen we een reactie op het blog van gisteren (zie hiernaast) waarin een woord stond dat ik niet kende. Catharsis. Ik heb het even opgezocht. Het komt uit het Grieks en het betekent “Reiniging en/of zuivering: afvoer van ziekmakende stoffen en affecten.” Van de schrijver van de reactie kreeg ik later nog deze toevoeging: “catharsis betekent ook lijdensweg of louteringsweg”. Zo kun je het inderdaad wel zien. Gerard moet door deze catharsis heen en dat is zwaar. Vanavond aan de telefoon was hij voorzichtig optimistisch. Het eten was er vandaag (op het ontbijt na) allemaal ingebleven. Toen ik ophing rond 21.00 uur ging hij nog even kijken of hij iets van de wedstrijd van Ajax kon zien. Dat is voor mij een teken dat het weer wat beter gaat. Afgelopen maandag vroeg ik namelijk of hij Studio Sport nog teruggekeken had. Nee, daar had hij geen zin in. Dan is hij echt ziek…….. want zondagavond 19.00 uur is zijn heilige moment, dat mist hij praktisch nooit.

2015-11-26 21.28.00aOm nog even op de quote van Cruijff terug te komen: vandaag kreeg ik van een collega drie gehaakte sterretjes in een feestelijk kerstzakje. Het was een symbolisch kadootje. Eén voor Gerard, één voor mij en één voor het jaar 2016. Ze sprak hierbij de hoop uit dat het voor ons in 2016 weer ‘normaal’ wordt en dat we weer ruimte krijgen voor het gewone leven. De sterretjes hangen we straks in de kerstboom.
Daarna gaan ze in de doos met de lampjes, ballen en andere kerst-frutsels naar de zolder en zal ik ze ieder jaar weer tevoorschijn halen, daarbij denkend aan deze fantastische collega die meer is dan alleen iemand waar ik mee samenwerk.
Voor het patroon van dit sterretje hierbij een link naar een pagina op het blog van ‘Karin aan de haak’>>>

Reageren

23 november: Een biggetje met rode laarsjes.

Het heeft nog niet over in het UMCG, nog geen ‘eigen bijdrage’ deze dag.
De dip heeft toegeslagen. Het infuus is er nu helemaal af, Gerard moet het opkrabbelen nu op eigen kracht doen. Daar heeft hij een dagtaak aan. Het doel is om het maag- en darmstelsel aan het werk te houden, maar hij mag daarbij niet te veel kilo’s verliezen.

Vanmorgen heeft hij wel al weer zelf gedouched, het slapen gaat goed en er zijn geen calamiteiten zoals infecties en/of koorts. Wel moet hij wat meer in beweging nu. Vanmiddag hebben een wandeling gemaakt over de afdeling, drie rondjes zelfs. Maar daarna was hij weer moe en wilde hij wel graag even weer liggen.

20151123_155025Ook vandaag zorgde de post weer voor veel positiviteit. Namens Gerard bedankt voor zoveel blijken van medeleven!
Er was ook een kaartje bij uit Engeland. Jongste dochter Carlijn is met haar vriend bij oudste dochter Frea op bezoek en ze hadden een idioot kaartje gestuurd van een biggetje met vier rode laarsjes aan.
Een potsierlijke foto waar je spontaan van in de lach schiet.
Met de hartelijke groeten van het spul uit Engeland. Daar knapte papa van op!

Afgelopen weekend heb ik mij zowaar nog even gewaagd aan het haken van een babyschoentjesbabyschoentje. Voor de ziekenhuisopname had ik er ééntje gehaakt, maar voor de tweede had ik steeds geen tijd. Deze schoentjes had ik gezien op het blog Handwerkles en ik vond ze erg leuk. Hierbij een link >>> naar het patroon. Je vindt hier een beschrijving van het haakpatroon, maar er zijn ook drie instructiefilmpjes. Je kunt gewoon achter je beeldscherm gaan zitten, het filmpje opstarten en ‘meehaken met Mirte’. Pure ontspanning voor mij.

Reageren

15 augustus: Gehaakte zomerkol (2)

Op 23 juni >>> liet ik zien hoe ik een witte zomer-col had gehaakt. Dat was een patroontje met een vrij open structuur, dus met veel gaten.
Op internet zocht ik naar een iets dichter patroon en dat vond ik: de waaiersteek. Inmiddels heb ik ook dit zomersjaaltje af en het ziet er zo uit.
Zomer-col in waaiersteekHet sjaaltje is een stuk warmer dan de vorige, lekker om je hals als je ’s avonds nog even buiten wilt zitten.

Hierbij een link naar de site>>> waar ik patroontje heb gevonden. Het wordt beschreven onder het kopje “Waaier met V-stokjes”. Je kunt zelf bepalen hoe lang en breed het wordt, het is een kwestie van even uittellen.
Tip: haak even een proeflapje. Zo wen je aan de steek, aan het patroon en je ziet hoeveel centimeter een aantal waaiers naast elkaar zijn.
Voor de col op de foto gebruikte ik witte haakkatoen nr. 10 en haaknaald nr. 2.5.

Reageren

8 augustus: Zon & haken

Gisteravond keken we naar het journaal en ik luisterde met welgevallen naar het weerbericht.
Aaltje heeft geluk met haar twee weken vakantie!

Gisteren zijn we ‘ouderwets’ naar het Ronostrand geweest met een tas vol pakjes drinken & chips en een opblaasluchtbed. Het zoontje van mijn broer logeert dit weekend bij ons en we hebben genoten van het zwemmen en het zonnen. Hij ook.
Gisteravond constateerde hij dat hij ‘een beetje aangebrand’ was.

Als het zulk mooi weer is zitten we ook graag buiten.
We hebben in onze achtertuin de hele dag keus uit schaduw of zon en ‘s avonds kunnen we kiezen uit
a. achter het huis onder de overkapping of
b. achter in de tuin bij de kamperfoelie-pergola.
We doen kaarsjes en lampionnetjes aan, schenken een glaasje in, genieten van de sterrenhemel en komen niet toe aan televisiekijken.
Net als op de camping dus eigenlijk.
Tijd om te lezen en tijd om te haken. Ik heb al een halsketting-telefoonhoesje af.
Die van 9 september >>> was inmiddels te klein, want ik heb een nieuwe telefoon.
Telefoonhoesje
Deze is heel simpel om te maken: een ketting van 25 lossen opzetten met katoen en haaknaald 3 of 3,5. Dan ‘op de heenweg’ op de ene lus van de ketting 23 vasten haken en ‘op de terugweg’ op de andere lus van de ketting 23 vasten haken. Zo krijg je een rondje van 46 vasten en kun je steeds maar doorhaken met vasten tot je de gewenste lengte bereikt hebt.
Dan vanaf één zijkant een ketting van 150 lossen haken en die aan de andere zijkant vastzetten met een vaste. Draadje afhechten.
Je kunt ook kiezen voor een ‘klepje’: dan haak je aan één kant van het hoesje plus minus 3 cm door met vasten. In de laatste toer maak je dan een knoopsgat in de vastenrij door drie lossen te haken ipv vasten. Knoopje aanzetten op de plek waar het knoopsgat valt.

Reageren

2 juli: Van onderzetters naar rommelmarkt

Deze week ontdekte ik op het blog handwerkles >>> een patroontje voor een gehaakte onderzetter >>>. Nou ja zeg! Is dat na 35 jaar weer helemaal hip?

Foto: blog Handwerkles

Foto : blog Handwerkles

Aan het begin van de jaren ’80 heb ik daar letterlijk tientallen van gehaakt. Voor mezelf natuurlijk (ik had ze in het donkerrood) maar ook voor anderen. Eén jaar heb ik setjes van deze onderzetters gehaakt voor de rommelmarkt voor de kerk op de zaterdag voor pinksteren . Een soort kadoverpakking,van 6 zes stuks met een gehaakt strikje erom. Die onderzetters lagen dan te koop in de kraam van de vrouwenvereniging.

Zelf stond ik in de garage van de dominee met jeugdkoor Hosanna tosti’s te bakken. Wij vroegen daarvoor een rijksdaalder (voor de jongeren onder ons: dat was 2 gulden 50) . Een zeer lucratief handeltje. Wij moesten gedurende de zaterdag nog zeer regelmatig naar de plaatselijke Vivo voor meer wittebrood, kaas en ham.
Zo’n rommelmarkt leverde altijd mooi wat op en het waren ook altijd heel gezellige dagen. Slager Oortman die met de hele familie hamburgers met uien stond te bakken.
Koffie met zelfgebakken krentenbrood van mijn schoonmoeder. Het geouwehoer van de mannen die de ingebrachte spullen probeerden te verkopen: “kiek nou toch ies vrouw Hoeks, wat een mooie stoele hier veur joe klaorstiet! Een echte ‘zörge’, kuj mooi in prakkezeern bij keukntaofel….!.

Wat een plaatje van één zo’n onderzettertje dan teweegbrengt in mijn brein: ben ik zomaar weer even 30 jaar terug bij de kerk in Hoogersmilde. Als Gerard weer wat is opgeknapt moeten we maar eens een reünie van het jeugdkoor Hosanna organiseren.

Reageren

23 juni: gehaakte zomerkol

Een paar weken geleden was ik op bezoek bij de schoondochter van mijn vriendin. Voor haar had ik een ‘nonchalante cape’ gebreid, zie 27 januari >>>
We spreken elkaar niet zo vaak, maar weten toch veel van elkaars achtergrond door de verhalen van de vriendin. Het was die middag dan ook vertrouwd gezellig toen we elkaar spraken bij een kop thee in haar tuin.

Zij houdt van haken. Ze was bezig met een zomersjaaltje van dunne witte katoen. “Ik heb graag iets om m’n nek, maar het moet niet te warm zijn” vertelde ze. Wat een leuk idee! Dat ging ik ook doen. Hiervoor kocht ik een bolletje witte Durable haakkatoen nr. 10 en ik haakte het op haaknaald nr. 2 en een half.

Het patroontje voor deze steek heb ik even opgezocht: je vindt het op  5 mei >>>  op het blog ‘Blij dat ik brei’ . Het is een haakpatroon voor een omslagdoek, ik heb het gebruikt voor een luchtige zomer-col. Er staat een heel duidelijke tekening van hoe je moet haken. Met het aantal steken dat je opzet bepaal je hoe breed je kol wordt. Van te voren even tellen dus.

Reageren

11 juni: zwart gehaakt vestje

Op 15 maart schreef ik over een rest partij wol die ik kocht, bij ons thuis kortweg aangeduid als ‘de graftak-wol’. Daar heb ik al een trui zonder mouwen van gebreid, zie mijn blog van 7 april. Er was nogal wat over, maar eigenlijk net niet genoeg voor een truitje of vestje. Tenzij ik koos voor een patroon met hele grote gaten. Dat is het dus geworden. De basis is een baan uit een sprei die ik ooit heb gehaakt. Met wat creatief meetwerk heb ik een filet-vestje gehaakt, omzoomd met schelpjes van 8 stokjes in een vaste.

Gistermiddag fietste ik op de terugweg van mijn werk even bij ’t Spinnewiel >>> (Roden) langs. Net als Daan Nijman verdient deze handwerk winkel onze aandacht en klandizie, want in de periode dat handwerken niet zo populair was als nu kon ik daar altijd terecht voor materiaal en een goed advies. In de winkel is een hele wand met knopen op kleur gesorteerd en daar vond ik de knopen die ik zocht bij het vestje.

vest

Zogenaamde houtje-touwtje knopen. Op een schelpje aan de ene kant van het vestje bevestigde ik de knoop, die je dan vervolgens door het schelpje aan de andere kant haalt. Je hoeft dan geen knoopsgat te maken, de knoop kan door het gleufje tussen het 4e en het 5e stokje van het schelpje.
Als ik voor knoopjes in ’t Spinnewiel kom moet ik me mezelf eerst streng toespreken: “Alleen knopen!” Voor een liefhebber van handwerken ligt de winkel namelijk vol verleidingen: nieuwe ideeën, nieuwe technieken, borduren, breivoorbeelden, gehaaktje hebbedingetjes….. ik moet mijn denkbeeldige oogkleppen opzetten en recht op de knopen afgaan. Maar naast de knopen staan de manden met sokkenwol. Waar je van die leuke babyvestjes (beschrijving zie 12 november) van kan breien ….. weer € 21,= uitgegeven.

Reageren

11 mei: Een tonte is ’t!

Op maandagmiddag doet dochter Carlijn vrijwilligerswerk in het verzorgingshuis waar mijn kantoor ook is. Ze is daar activiteitenbegeleider bij een brei- en haakclubje.

Af en toe werk ik op maandag omdat ik dan een ‘samenwerkdag’ heb met de collega met wie ik een duobaan heb. Vandaag was dit weer het geval. Op zo’n ‘samenwerkdag’ komt er jammerlijk weinig van werken terecht. Meestal hebben we dan een gezamenlijk gesprek met onze manager, moet de actielijst besproken worden en natuurlijk moet er ook worden bijgepraat. “Morgen is er weer een dag” denk ik dan maar.

waaiersteekToen ik vrij was om half drie liep ik richting de activiteitenruimte en vond het handwerkclubje al driftig prikkend bijeen.
Carlijn was druk bezig om iedereen te voorzien van thee/koffie en koekjes. “Is je moeder ook zo’n handwerker?” “Ja, ze heeft eigenlijk altijd wel iets in de tas.” Zo ook vandaag.
Twee weken geleden kocht ik bij de Wibra twee bolletjes wol met in elkaar overlopende kleuren. Daarmee haakte ik een kol met de ‘versprongen waaiersteek’ >>>

De kleurencombinaties die zo ontstaan vallen erg leuk uit, de col is dan ook goed gelukt. Ik heb hem bijna klaar.

De dames van het clubje waren ook erg enthousiast. Ik mocht er gelijk bij komen zitten. Ik kreeg ook thee kon zo ‘meebeppen’. Daar had ik wel anderhalf  uur bij kunnen zitten, ware het niet dat ik nog naar Roden terug moest fietsen én nog boodschappen moest doen. Het bleef bij ruim twintig minuten. Er werd vrolijk gezongen, want er was iemand jarig geweest. Verder werd er gemopperd over de was: het was te duur én het hoeslaken was niet gestreken! Ik heb maar niet verteld dat ik mijn hoeslakens nooit strijk. In de ogen van mijn oma was je dan ‘een tonte’.

Even ter verduidelijking: in het Drentse woordenboek staat daarover het volgende.
Een tonte van een wief: een slordige vrouw.

Reageren

Pagina 7 van 10

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén