een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 10 van 22

5 juli: Sigaar uit eigen doos.

In de doos met cadeautjes die ik kreeg van mijn collega’s (zie 25 april) zat ook een handwerkblad met daarbij 10 piep-kleine bolletjes katoen in verschillende kleuren; van collega Winny. Met haar heb ik een tijdje op één kamer gezeten. Deze  maand viert zij haar 40-jarig jubileum als werknemer bij Lentis en twee weken geleden was er een feestelijk etentje in Winschoten.

10 mini-bolletjes

We legden allemaal een bedragje in voor een cadeau voor haar,  maar ik wilde ook graag iets persoonlijks geven; ik besloot haar cadeautje voor mij te transformeren tot een cadeautje voor haar.  Van één zo’n mini-bolletje kon ik net één onderzettertje haken.
Van de restjes haakte ik twee lossenkettingen voor een mooi strikje om een setje van 5 onderzetters.

Het cadeautje viel in goede aarde; al was het op de keper beschouwd eigenlijk een sigaar uit eigen doos.
“Iedere keer als je deze onderzetters gebruikt denk je even aan ons!” merkte iemand op.
Het is in ieder geval een leuke herinnering aan de goede tijd die we als collega’s samen hebben gehad.

Ook zo’n onderzetter haken? Hierbij een link naar het blog: ‘Van onderzetters naar rommelmarkt’ van 2 juli 2015.
Daar vind je een link naar het haakpatroon.

Reageren

9 juni: Omslagdoek wordt vest. Voor kantoor.

Eliza

Op 24 april schreef ik over de cadeautjesmand die ik kreeg van mijn collega’s. Twee bollen Scheepjeswol Eliza zaten er in van collega Jacquelien.
Ik bedacht dat ik daar wel een omslagdoek van zou kunnen haken,  maar dan heb je aan twee bollen niet genoeg.

Eva

Bij de Wibra kocht ik twee bollen Eva in een constrasterende kleur en wisselende de bollen af. De driehoekige doek haakte ik zoals wordt voorgedaan in een video die ik vond op You Tube, de link staat in de PDF onderaan dit blog.

De omslagdoek zou ik op kantoor in een la van mijn bureau leggen.  Ik deel een kamer met twee heren en een dame en soms ben ik de enige die het koud heeft.
In dat soort situaties leek mij een omslagdoek handig.
Maar in de praktijk blijft een omslagdoek niet zitten.

“Als ik die punten om mijn polsen draai ontstaan er mouwen” bedacht ik. Met de doek om mijn schouders probeerde ik wat uit.  Op de foto hiernaast zie je dat de doek om mijn linkerarm al een mouw heeft, om de rechterarm markeer ik met mijn vingers het punt waar de doek aan elkaar gezet moet worden om de mouwen te creëren.

Experiment geslaagd.
Een kantoor-omslagdoek-vest.
Hierbij de link naar een PDF Omslagdoek wordt vest met alle informatie hoe de doek is gehaakt, foto’s van de transformatie van doek naar vest en het eindresultaat.

Reageren

21 mei: Gehaakt zomerjurkje voor een baby-meisje.

Bij ons in de buurt is een klein baby-meisje geboren. Dat is op zich natuurlijk niets bijzonders, wij hebben zelf drie keer zo’n rose wolkje gekregen. Maar wij kennen de opa en oma van het babymeisje. Twee zonen hebben ze. De oudste zoon heeft op zijn beurt ook weer twee zonen gekregen en de tweede zoon had ook al één jongetje op de wereld gezet. Halverwege deze zwangerschap sprak ik de oma: “We krijgen een kleindochter!”

Eigenlijk heel gewoon,  maar o zo bijzonder.

Voor dit meisje haakte ik een klein, wit zomerjurkje. Het wordt steeds moeilijker om een patroontje voor zoiets te vinden op internet. Plaatjes genoeg, veel te veel zelfs. Eerst begon ik aan een patroontje met een vierkant pasje, dat moest je dubbelvouwen. Maar toen ik vier toeren van dat pasje had gehaakt, bleek dat als je dat dubbelvouwde er nooit een klein baby-meisjes-hoofdje doorheen zou passen.
Op de plaatjes die bij het patroontje stonden had een pop het jurkje aan.
Tja, dat hoofd kun je er even afdraaien…..

Verder zoeken. Ik vond een patroontje van een overgooiertje dat iemand zelf had aangepast zodat het een jurkje werd. (hierbij een link naar die website Charami >>>)
“Angel-wings-jurkje” heette het. Engelenvleugeljurkje.
Dat heb ik gemaakt voor ons buur(t)meisje, maar ook ik heb het weer hier en daar aangepast.  Het is gemaakt voor een meisje van 4-6 weken. Voor de liefhebbers: ik maakte een beschrijving van hoe ik het gehaakt heb, mét het extra gele randje en de knoopjes.
Hierbij een link baby jurkje angelwings naar het PDF en foto’s van de verschillende details.

Van de mama van het babymeisje kreeg ik twee dagen later een foto van hun meisje met het jurkje aan. Wát een schatje. Dit schreef ze er bij:  In ieder geval is het jurkje super leuk en het staat goed. Lekker voor deze warme dagen.

Reageren

6 mei: Handwerken en lezen.

Tijd genoeg. In periodes van werk,  huishouden en maatschappelijke drukte verlang ik daar wel eens naar.  Nu heb ik dat.  De operatie is nu bijna zes weken geleden. Als ik alleen een stent had gekregen had ik deze week weer aan het werk gekund. Dat is nu nog niet aan de orde.  Het borstbeen is nog erg gevoelig, ik heb een conditie van nul en ga volgende week beginnen met de revalidatie.

Tijd genoeg dus om te handwerken en te lezen.  Al een paar maanden was ik bezig met een blokken-deken in pasteltinten. Vrijdagavond was hij zomaar klaar. Het idee en het patroon had ik van de website ‘Blij dat ik brei’. Haak in dit geval.  Hierbij een link naar een beschrijving, patroon en foto’s op de pagina Blokjesdeken in pastel >>>.
De kleuren heb ik aangepast aan onze woonkamer en nu ligt hij op onze bank.
Al eerder had ik een gehaakte plaid voor de bank gemaakt, (zie Call the midwife-blanket), maar de gaatjes die daarin zaten waren iets te groot. De koek- en chipskruimels vielen daar doorheen…..

Ook voor lezen heb ik nu veel tijd: ik heb alweer een boek uit.
Het heet ‘Zwarte dageraad’ en het is geschreven door een het Zweeds schrijversechtpaar Börjlind.
Op internet vond ik de website ‘Thrillers & Zo’, gemaakt door Els Roest. Els beschrijft het schrijversechtpaar en het boek, dat ga ik op deze website niet nog een keer doen.
Hierbij een link naar de pagina ‘Cilla en Rolf Börjlind  ruim twintig jaar succesvol in de misdaad.’
Het is zo’n boek dat je niet meer weg kan leggen als je nog 100 pagina’s moet. “Ga jij maar vast naar bed, dit boek moet vanavond nog uit!”

Reageren

5 april: Net als vroeger ‘stiekem lezen’.

De zeeën van tijd die ik voor de bypassoperatie had heb ik voor zover mogelijk aangenaam doorgebracht.  Toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen  was ik net begonnen met een nieuwe vorm van breien: continentaal breien op een rondbreinaald (9 maart).  Inmiddels heb ik het onder de knie.  De ‘Pairfect-sokken’ zijn af (14 maart)  en het volgende project vordert gestaag: een Zeeuwse visserskol (3 maart) voor mezelf van gemeleerd blauw garen.  Deze keer niet op 4 pennen, maar met een rondbreinaald.

Ook heb ik heel veel gelezen; tijdschriften, het Dagblad van het Noorden en na ‘de Amerikaanse prinses’ (23 maart) las ik het boek ‘Veenbrand’ van Karin Fossum. Een Noorse detectiveschrijfster die een hele serie heeft geschreven over de inspecteurs Sejer en Skarre.  Het boek nam me mee het leven in van Bonnie en haar zoontje Simon. Op de eerste pagina lees je dat de twee dood worden aangetroffen in een oude caravan.  Vervolgens springt het boek een half jaar terug in tijd en kom je er stukje bij beetje achter wat er gebeurd is. Twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben komen aan het einde van het boek even verrassend als gruwelijk bij elkaar.  Zo mooi geschreven; ik werd er helemaal door gegrepen. Als de nachtzuster ’s avonds op de laatste ronde het kamerlicht uitknipte, deed ik mijn eigen bedlampje aan en las nog even verder. Het gaf mij een beetje het gevoel van vroeger: papa en mama gingen naar bed en daarna lag ik nog een poosje ‘stiekem’ te lezen……

Reageren

14 maart: Gesprekje bij de mosterdsoep.

Gistermiddag ging ik tussen de middag lunchen met een paar collega’s.
Kok Cor had ’s morgens heerlijke mosterdsoep gekookt; dat ik ervaar ik iedere keer weer als een klein cadeautje op een werkdag.
We zaten met ons soepie en ons broodje bij elkaar en de dames van het gezelschap verbaasden zich over het patroon dat zich aftekende op de sok die ik aan het breien ben.
(zie ‘Even afbrillen‘).

“Zit je dat nou allemaal in te breien? Ingewikkeld ja!”
Maar ik breide het patroontje er  niet in: dat ontstaat vanzelf door het garen dat ik gebruik.
Het is speciale sokkenwol van Arne en Carlos, twee Noorse ontwerpers die breien weer helemaal hip hebben gemaakt.
De sokkenwol is een soort garen waar ik in 2016 al over las op het blog “Blij dat ik brei” Pairfect van Arne en Carlos.
In de bol is knalgeel ‘markeer-draad’ verwerkt. Als je de tweede sok begint met de draad ná het gele draadje halverwege de bol krijg je precies dezelfde sokken.

Inmiddels gaat het continentaal breien (zie ook Even afbrillen)  op rondbreinaalden me redelijk goed af.
In het begin was het wel een geprutst, maar nu handigt het me al wat beter.
Mijn collega’s moesten er nog wel erg aan wennen, vooral de mannen, al vonden die wel dat dit er een stuk veiliger uitzag dan het breiwerk met die vier naalden die alle kanten opstaken.
De wikkel die rondom de bol garen zat had ik meegenomen om het plaatje te kunnen laten zien. Collega Jan bestudeerde de wikkel bijzonder goed en kwam daarna met de opmerking: “Ik heb even in de stekentabel gekeken: als je sokken voor mij gaat breien moet je 58 steken opzetten, ik heb maat 46.”

Reageren

9 maart: Even afbrillen…..

Zat ik afgelopen woensdag nog in geuren en kleuren te vertellen dat ik in het ziekenhuis sokken zat te breien op 4 pennen, een dag later had ik alles wat ik had gedaan weer afgetrokken. Als ik op 4 pennen brei krijg ik altijd zo’n vervelende rij grote steken op de plaats waar je overgaat op de andere naald. Hoe strak ik de draad ook aantrek, die naald-overgangsnaad blijf je zien.

Dat vertelde ik aan een een medebreister en die zei: “Waarom brei je die sokken niet op een rondbreinaald?”
Op dit blog meldde ik al eens eerder dat ik dat vervelend breien vind, omdat je dan niks onder je armen hebt; dat zei ik ook tegen mijn adviseuse.
“Ja, maar dan moet je continentaal breien. Dus niet de draad om de pen heenslaan, maar de draad over je linkerwijsvinger leggen en de draad door de steek heenhalen!”
O ja. Natuurlijk.
Ik keek kennelijk zo ongelovig dat ze zei: ‘Kijk maar eens op internet. Er zijn filmpjes en foto-blogs, je leert het zo.”

Dat heb ik gedaan en ik heb besloten om het in ieder geval te proberen.
Een mens is nooit te oud om te leren.
De uitleg over het continentaal breien vond ik op de website Breiclub: continentaal breien Een duidelijk filmpje over hoe je dan precies recht en averecht  breit staat op Drops Design; de links staan hieronder.
recht breien  en averecht breien.

Tadaaah….!

Vervolgens zocht ik een pagina over sokken breien op een rondbreinaald.
Die vond ik op de site: A la Sascha: sokken breien op een rondbreinaald.
Zelf had ik wel zo’n naald, maar het soepele tussenstuk was veel te kort.
Ik kreeg een hele uitgerekte sok…….. ook niet de bedoeling.
Maar gisteravond sprak ik Elizabeth en Tineke tijdens een handwerksessie en Tineke had zo’n sok op een rondbreinaald staan: kon ik het mooi even afbrillen.
Vandaag heb ik een nieuwe rondbreinaald gekocht met een langer flexibel tussenstuk en tadaaaah: het begin is er.

Als een klein kind leer ik nu opnieuw breien.
Het valt me nog niet mee.
Eén sok ga ik in ieder geval op deze manier proberen.
Wordt vervolgd!

Reageren

3 maart: Zeeuwse visserscol.

Op verzoek van Gerard breide ik een warme col-sjaal voor thuis.
Hij had deze winter nog steeds een oud, onooglijk sjaaltje van mij om, het was hoog tijd voor iets nieuws. Nieuw voor mij was dat ik het patroon én de wol voor deze col bestelde via internet. Al jaren volg ik Jeannet van de website Blij dat ik brei.
Ze heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden en ze schrijft, net als ik, iedere dag een blog. Een patroon, een nieuwe soort wol, de handwerkbeurs, een sjaal, een nieuwe steek: elke dag is er wel iets om met andere handwerkliefhebbers te delen.

Sinds kort heeft Jeannet op haar website ook een webshop, waar ze heel veel soorten garen, maar ook kant-en-klare pakketten verkoopt.
Een paar weken geleden bestelde ik het pakket de Zeeuwse Visserscol.
Twee dagen later had ik het al in mijn brievenbus.
Er zat een uitgeschreven patroon met tel-tekeningen bij én vier bollen garen.
Die vier bollen waren vacuum gezogen in een plastic zakje en pasten dus prima door mijn brievenbus.

Inmiddels is de col klaar; erg mooi geworden!
Wat voor mij wel lastig was: je moet deze col eigenlijk breien op een rondbreinaald,
Maar dat vind ik helemaal niks, omdat je dan niks ‘onder je armen’ hebt.
Het handigt mij helemaal niet! Alternatief is dan dat je deze col op 4 pennen breit.
Ook niet iets waar ik heel goed in ben….. maar ik heb het wel gered.
Het was leuk om de col te breien. De afwisseling van de steken maakt dat je steeds iets anders moet breien; op de automatische piloot is maar heel af en toe, meestal moet je blijven tellen.

Gerard heeft hem vooral ’s avonds om, lekker warm om nek en schouders.
Misschien ga ik ook nog wel één voor mezelf breien.
Maar dan waarschijnlijk wel op twee pennen.
Dan maar een naad achterin, het gehannes met vier naalden heb ik wel even gehad.

Een eerder blog over ‘Blij ik brei’:
‘9 februari 2015: Blij dat ik brei’

Reageren

1 februari: Meid…..vertel!

Eind december zag ik in de agenda  van één van de Vestigingsmanagers staan: laatste dag zwangerschapsverlof M.

Hè?!?

Ik ken M. als een ‘single lady’ van halverwege de dertig die al net zolang als ik bij Lentis werkt. De eerste jaren werkten we in hetzelfde gebouw, zij het wel op verschillende afdelingen, maar we waren beide secretaresse en hadden in die hoedanigheid regelmatig met elkaar te maken. Sinds 2013 zit ik in een ander gebouw en spreken we elkaar voornamelijk telefonisch, áls we elkaar al spreken.

Onmiddellijk belde ik een andere collega van dezelfde afdeling.
“Wat hoor ik nou? Was M. in verwachting? Heeft ze een baby? ”
Vrouwen onder elkaar. “Meid…… vertel! Nee! Echt waar? Joh!”

M. had een babyjongetje gekregen; de details laat ik op dit blog onbesproken.
Twee weken geleden, M. was al weer aan het werk, zocht ik haar op na het werk.
Heerlijk even bijgekletst. Hoe het nu ging met haar en haar kereltje. Foto’s bekeken op de mobiele telefoon.
“Als ik had geweten dat je zwanger was, had ik een truitje voor je gebreid” zei ik.
Ze merkte snedig op dat dat nog wel kon.
Tuurlijk!

Ik breide een klein spencertje voor een jongetje van 6 maanden en kocht er bij de HEMA twee rompertjes bij met lange mouwen.

Het spencertje heb ik zelf in elkaar geknutseld met wat patronen van oudere truitjes en vestjes die ik nog ik mijn handwerkkast had liggen.
Voor de breisters onder mijn lezers heb ik het patroon helemaal uitgeschreven, dus als je het leuk vindt kun je zelf aan de slag!
Hierbij een link  Baby-spencertje breien naar een PDF met de breibeschrijving, benodigdheden en verdere aanwijzingen.

Reageren

30 januari: Van rondjes naar vierkantjes.

Onder de titel ‘het virus’ schreef ik in juli, augustus en september blogs over de Rodermarktwagen die we met de kerk bouwden. Eén aspect daarvan was het haken van blauwe rondjes voor de voorkant van de wagen. We plaatsten een oproep op de PKN-website, deden een afkondiging in de kerk en deelden een haakbeschrijving uit.
De respons was overweldigend. We werden overspoeld met blauwe rondjes!
Op de foto zie je wat we er mee hebben gedaan: ze vormden de onderkant van de lessenaar waar de grote bijbel op lag te pronken.

De wagen werd gesloopt, maar de rondjes werden er af gehaald door Hetty. Zij vond het zonde als ze allemaal werden weggegooid. Ze had ook al een idee wat ze er mee ging doen: ze wilde meedoen met het project ‘de grootste gehaakte deken van de wereld’ (GGDW) dat is opgezet in het kader van Leeuwarden Culturele hoofdstad van Europa 2018.
Hetty heeft in haar eentje al één deken voor dat project klaar, gemaakt van de rondjes van de Rodermarktwagen. Ze maakte van de rondjes vierkantjes door er omheen te haken.
Er zijn nu nog best heel veel rondjes over en Hetty wil graag nóg zo’n deken maken, maar alleen is maar alleen, het is een hele klus en in mei sluit de aanlevertermijn.
De slogan van de GGDW is ‘Haak aan, haak mee!’ en dat is wat Hetty nu aan mensen die kunnen haken vraagt: haak je met haar mee en maak je ook vierkantjes van rondjes?

Op de website van onze kerk PKN>>>> vind je meer informatie over hoe je Hetty kunt helpen met vierkant maken van de rondjes.
Meer weten over de grootste gehaakte deken van de wereld?
Klik hier >>> voor een filmpje van Omroep Friesland over dit onderwerp.
Er is ook een Facebook-pagina: klik hier >>>.

Reageren

Pagina 10 van 22

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén