een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 10 van 22

5 april: Net als vroeger ‘stiekem lezen’.

De zeeën van tijd die ik voor de bypassoperatie had heb ik voor zover mogelijk aangenaam doorgebracht.  Toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen  was ik net begonnen met een nieuwe vorm van breien: continentaal breien op een rondbreinaald (9 maart).  Inmiddels heb ik het onder de knie.  De ‘Pairfect-sokken’ zijn af (14 maart)  en het volgende project vordert gestaag: een Zeeuwse visserskol (3 maart) voor mezelf van gemeleerd blauw garen.  Deze keer niet op 4 pennen, maar met een rondbreinaald.

Ook heb ik heel veel gelezen; tijdschriften, het Dagblad van het Noorden en na ‘de Amerikaanse prinses’ (23 maart) las ik het boek ‘Veenbrand’ van Karin Fossum. Een Noorse detectiveschrijfster die een hele serie heeft geschreven over de inspecteurs Sejer en Skarre.  Het boek nam me mee het leven in van Bonnie en haar zoontje Simon. Op de eerste pagina lees je dat de twee dood worden aangetroffen in een oude caravan.  Vervolgens springt het boek een half jaar terug in tijd en kom je er stukje bij beetje achter wat er gebeurd is. Twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben komen aan het einde van het boek even verrassend als gruwelijk bij elkaar.  Zo mooi geschreven; ik werd er helemaal door gegrepen. Als de nachtzuster ’s avonds op de laatste ronde het kamerlicht uitknipte, deed ik mijn eigen bedlampje aan en las nog even verder. Het gaf mij een beetje het gevoel van vroeger: papa en mama gingen naar bed en daarna lag ik nog een poosje ‘stiekem’ te lezen……

Reageren

14 maart: Gesprekje bij de mosterdsoep.

Gistermiddag ging ik tussen de middag lunchen met een paar collega’s.
Kok Cor had ’s morgens heerlijke mosterdsoep gekookt; dat ik ervaar ik iedere keer weer als een klein cadeautje op een werkdag.
We zaten met ons soepie en ons broodje bij elkaar en de dames van het gezelschap verbaasden zich over het patroon dat zich aftekende op de sok die ik aan het breien ben.
(zie ‘Even afbrillen‘).

“Zit je dat nou allemaal in te breien? Ingewikkeld ja!”
Maar ik breide het patroontje er  niet in: dat ontstaat vanzelf door het garen dat ik gebruik.
Het is speciale sokkenwol van Arne en Carlos, twee Noorse ontwerpers die breien weer helemaal hip hebben gemaakt.
De sokkenwol is een soort garen waar ik in 2016 al over las op het blog “Blij dat ik brei” Pairfect van Arne en Carlos.
In de bol is knalgeel ‘markeer-draad’ verwerkt. Als je de tweede sok begint met de draad ná het gele draadje halverwege de bol krijg je precies dezelfde sokken.

Inmiddels gaat het continentaal breien (zie ook Even afbrillen)  op rondbreinaalden me redelijk goed af.
In het begin was het wel een geprutst, maar nu handigt het me al wat beter.
Mijn collega’s moesten er nog wel erg aan wennen, vooral de mannen, al vonden die wel dat dit er een stuk veiliger uitzag dan het breiwerk met die vier naalden die alle kanten opstaken.
De wikkel die rondom de bol garen zat had ik meegenomen om het plaatje te kunnen laten zien. Collega Jan bestudeerde de wikkel bijzonder goed en kwam daarna met de opmerking: “Ik heb even in de stekentabel gekeken: als je sokken voor mij gaat breien moet je 58 steken opzetten, ik heb maat 46.”

Reageren

9 maart: Even afbrillen…..

Zat ik afgelopen woensdag nog in geuren en kleuren te vertellen dat ik in het ziekenhuis sokken zat te breien op 4 pennen, een dag later had ik alles wat ik had gedaan weer afgetrokken. Als ik op 4 pennen brei krijg ik altijd zo’n vervelende rij grote steken op de plaats waar je overgaat op de andere naald. Hoe strak ik de draad ook aantrek, die naald-overgangsnaad blijf je zien.

Dat vertelde ik aan een een medebreister en die zei: “Waarom brei je die sokken niet op een rondbreinaald?”
Op dit blog meldde ik al eens eerder dat ik dat vervelend breien vind, omdat je dan niks onder je armen hebt; dat zei ik ook tegen mijn adviseuse.
“Ja, maar dan moet je continentaal breien. Dus niet de draad om de pen heenslaan, maar de draad over je linkerwijsvinger leggen en de draad door de steek heenhalen!”
O ja. Natuurlijk.
Ik keek kennelijk zo ongelovig dat ze zei: ‘Kijk maar eens op internet. Er zijn filmpjes en foto-blogs, je leert het zo.”

Dat heb ik gedaan en ik heb besloten om het in ieder geval te proberen.
Een mens is nooit te oud om te leren.
De uitleg over het continentaal breien vond ik op de website Breiclub: continentaal breien Een duidelijk filmpje over hoe je dan precies recht en averecht  breit staat op Drops Design; de links staan hieronder.
recht breien  en averecht breien.

Tadaaah….!

Vervolgens zocht ik een pagina over sokken breien op een rondbreinaald.
Die vond ik op de site: A la Sascha: sokken breien op een rondbreinaald.
Zelf had ik wel zo’n naald, maar het soepele tussenstuk was veel te kort.
Ik kreeg een hele uitgerekte sok…….. ook niet de bedoeling.
Maar gisteravond sprak ik Elizabeth en Tineke tijdens een handwerksessie en Tineke had zo’n sok op een rondbreinaald staan: kon ik het mooi even afbrillen.
Vandaag heb ik een nieuwe rondbreinaald gekocht met een langer flexibel tussenstuk en tadaaaah: het begin is er.

Als een klein kind leer ik nu opnieuw breien.
Het valt me nog niet mee.
Eén sok ga ik in ieder geval op deze manier proberen.
Wordt vervolgd!

Reageren

3 maart: Zeeuwse visserscol.

Op verzoek van Gerard breide ik een warme col-sjaal voor thuis.
Hij had deze winter nog steeds een oud, onooglijk sjaaltje van mij om, het was hoog tijd voor iets nieuws. Nieuw voor mij was dat ik het patroon én de wol voor deze col bestelde via internet. Al jaren volg ik Jeannet van de website Blij dat ik brei.
Ze heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden en ze schrijft, net als ik, iedere dag een blog. Een patroon, een nieuwe soort wol, de handwerkbeurs, een sjaal, een nieuwe steek: elke dag is er wel iets om met andere handwerkliefhebbers te delen.

Sinds kort heeft Jeannet op haar website ook een webshop, waar ze heel veel soorten garen, maar ook kant-en-klare pakketten verkoopt.
Een paar weken geleden bestelde ik het pakket de Zeeuwse Visserscol.
Twee dagen later had ik het al in mijn brievenbus.
Er zat een uitgeschreven patroon met tel-tekeningen bij én vier bollen garen.
Die vier bollen waren vacuum gezogen in een plastic zakje en pasten dus prima door mijn brievenbus.

Inmiddels is de col klaar; erg mooi geworden!
Wat voor mij wel lastig was: je moet deze col eigenlijk breien op een rondbreinaald,
Maar dat vind ik helemaal niks, omdat je dan niks ‘onder je armen’ hebt.
Het handigt mij helemaal niet! Alternatief is dan dat je deze col op 4 pennen breit.
Ook niet iets waar ik heel goed in ben….. maar ik heb het wel gered.
Het was leuk om de col te breien. De afwisseling van de steken maakt dat je steeds iets anders moet breien; op de automatische piloot is maar heel af en toe, meestal moet je blijven tellen.

Gerard heeft hem vooral ’s avonds om, lekker warm om nek en schouders.
Misschien ga ik ook nog wel één voor mezelf breien.
Maar dan waarschijnlijk wel op twee pennen.
Dan maar een naad achterin, het gehannes met vier naalden heb ik wel even gehad.

Een eerder blog over ‘Blij ik brei’:
‘9 februari 2015: Blij dat ik brei’

Reageren

1 februari: Meid…..vertel!

Eind december zag ik in de agenda  van één van de Vestigingsmanagers staan: laatste dag zwangerschapsverlof M.

Hè?!?

Ik ken M. als een ‘single lady’ van halverwege de dertig die al net zolang als ik bij Lentis werkt. De eerste jaren werkten we in hetzelfde gebouw, zij het wel op verschillende afdelingen, maar we waren beide secretaresse en hadden in die hoedanigheid regelmatig met elkaar te maken. Sinds 2013 zit ik in een ander gebouw en spreken we elkaar voornamelijk telefonisch, áls we elkaar al spreken.

Onmiddellijk belde ik een andere collega van dezelfde afdeling.
“Wat hoor ik nou? Was M. in verwachting? Heeft ze een baby? ”
Vrouwen onder elkaar. “Meid…… vertel! Nee! Echt waar? Joh!”

M. had een babyjongetje gekregen; de details laat ik op dit blog onbesproken.
Twee weken geleden, M. was al weer aan het werk, zocht ik haar op na het werk.
Heerlijk even bijgekletst. Hoe het nu ging met haar en haar kereltje. Foto’s bekeken op de mobiele telefoon.
“Als ik had geweten dat je zwanger was, had ik een truitje voor je gebreid” zei ik.
Ze merkte snedig op dat dat nog wel kon.
Tuurlijk!

Ik breide een klein spencertje voor een jongetje van 6 maanden en kocht er bij de HEMA twee rompertjes bij met lange mouwen.

Het spencertje heb ik zelf in elkaar geknutseld met wat patronen van oudere truitjes en vestjes die ik nog ik mijn handwerkkast had liggen.
Voor de breisters onder mijn lezers heb ik het patroon helemaal uitgeschreven, dus als je het leuk vindt kun je zelf aan de slag!
Hierbij een link  Baby-spencertje breien naar een PDF met de breibeschrijving, benodigdheden en verdere aanwijzingen.

Reageren

30 januari: Van rondjes naar vierkantjes.

Onder de titel ‘het virus’ schreef ik in juli, augustus en september blogs over de Rodermarktwagen die we met de kerk bouwden. Eén aspect daarvan was het haken van blauwe rondjes voor de voorkant van de wagen. We plaatsten een oproep op de PKN-website, deden een afkondiging in de kerk en deelden een haakbeschrijving uit.
De respons was overweldigend. We werden overspoeld met blauwe rondjes!
Op de foto zie je wat we er mee hebben gedaan: ze vormden de onderkant van de lessenaar waar de grote bijbel op lag te pronken.

De wagen werd gesloopt, maar de rondjes werden er af gehaald door Hetty. Zij vond het zonde als ze allemaal werden weggegooid. Ze had ook al een idee wat ze er mee ging doen: ze wilde meedoen met het project ‘de grootste gehaakte deken van de wereld’ (GGDW) dat is opgezet in het kader van Leeuwarden Culturele hoofdstad van Europa 2018.
Hetty heeft in haar eentje al één deken voor dat project klaar, gemaakt van de rondjes van de Rodermarktwagen. Ze maakte van de rondjes vierkantjes door er omheen te haken.
Er zijn nu nog best heel veel rondjes over en Hetty wil graag nóg zo’n deken maken, maar alleen is maar alleen, het is een hele klus en in mei sluit de aanlevertermijn.
De slogan van de GGDW is ‘Haak aan, haak mee!’ en dat is wat Hetty nu aan mensen die kunnen haken vraagt: haak je met haar mee en maak je ook vierkantjes van rondjes?

Op de website van onze kerk PKN>>>> vind je meer informatie over hoe je Hetty kunt helpen met vierkant maken van de rondjes.
Meer weten over de grootste gehaakte deken van de wereld?
Klik hier >>> voor een filmpje van Omroep Friesland over dit onderwerp.
Er is ook een Facebook-pagina: klik hier >>>.

Reageren

24 januari: De capuchon-sjaal. Of sjaal-capuchon (2)

In december schreef ik over de capuchon/sjaal die ik voor Carlijn had gebreid.
(Alweer vergeten? Lees 16 december >>>).
De laatste zin van dat blog was:
Binnenkort maar eens weer naar Leek.
Voor wol voor nog zo’n sjaal-muts-capuchon.
Voor mezelf!

Voor de kerstdagen ging ik nog naar Leek; in het handwerkwinkeltje Atelier 6A kocht ik twee bollen ‘Batik Swirl’ van het merk ‘Stylecraft’: een gemeleerd garen van in elkaar overlopende kleuren.
De blauwachtige versie die ik kocht heet ‘Blue Ocean” en bestaat uit 80% acryl en 20% wol.
De bollen wegen 200 gram per stuk en voor mijn eigen sjaal-muts was ik twee bollen nodig.
Inmiddels is ook mijn exemplaar klaar.
Ik had nog een beetje van één bol over en daarvan breide ik nog een bijpassende haarband, die lekker warm is over de oren.
Hiervoor 81 steken opzetten met een rondbreinaald, 16 cm versprongen boordsteek breien, alle steken in één keer afkanten. Het werk dubbelvouwen (je haarband is dan ongeveer 8 cm breed) en de twee kanten  losjes aan elkaar zetten.
Kun je niet met een rondbreinaald overweg?
Gewoon op rechte naalden breien en naast het dubbelvouwen en aan elkaar zetten van de boven- en onderkant ook de zijkanten vastzetten.
Op het vorige blog van 16 december staat een breibeschrijving van de capuchon/sjaal, en op dat blog staat een link naar de beschrijving van de versprongen boordsteek die ik hiervoor heb gebruikt.
Over de kleur: op de foto lijkt de sjaal lichter door het zonlicht dat er op valt, de kleuren zijn in het echt donkerder en iets meer zeegroen, zoals het plaatje van de bol hierboven.

Reageren

16 december: De Capuchon-sjaal. Of de Sjaal-capuchon.

Ongeveer een maand geleden schreef ik over een sjaal/capuchon die ik aan het breien was voor Carlijn.
Daarin beschreef ik uitgebreid de ‘versprongen of verschoven boordsteek’.
Hoe was het ook maar weer? Zie 10 november >>>
Toen beloofde ik dat ik een vervolgblog zou schrijven
Inmiddels is hij af.

Het principe is heel eenvoudig.
Je breit een sjaal en in het midden daarvan minder je aan één kant en in elke naald één steek, in totaal iets meer dan de helft van het aantal steken.
Daarna meerder je aan dezelfde kant weer hetzelfde aantal steken.
Als de sjaal helemaal klaar is naai je de twee delen waar je hebt geminderd aan elkaar, waardoor een soort muts ontstaat.
De naad loopt dan van je kruin tot je nek.
De muts doe je op je hoofd en de sjaal-delen sla je om. Lekker warm!
Een uitgebreide brei- beschrijving van deze sjaal vind je hier capuchon sjaal  .

Omdat de sjaal niet mocht kriebelen kwam het Carlijn nogal krek.
Daarom nam ik haar mee naar het handwerkwinkeltje Atelier 6A in Leek, waar ze zelf heel zacht garen uitzocht.
100 % polyester, merk Scheepjes, soort Eliza.

Binnenkort maar eens weer naar Leek.
Voor wol voor nog zo’n sjaal-muts-capuchon.
Voor mezelf!

Reageren

10 november: Versprongen of verschoven boordsteek.

Voor Carlijn ben ik bezig met het breien van een sjaal en een capuchon/muts aan een stuk.
Ze had zo’n ding gekocht, maar het was gebreid van (haar woorden) prik-wol.
Helemaal kriebelig werd ze er van.
“Wil jij precies zo één voor mij breien? Maar dan van lekker zacht garen?”
Tuurlijk.

Het voorbeeld was gebreid in tricotsteek. V-tjes aan de voorkant, ribbels aan de achterkant. Nadeel daarvan is dat de zijkanten omkrullen en dat de voorkant veel mooier is dan de achterkant. Bij een sjaal moeten eigenlijk beide kanten gelijk zijn.
Ordnung muss sein.
Met Carlijn overlegde ik dat een andere steek ging proberen.
Van de veel te vroeg overleden Willy van ’t Spinnewiel leerde ik de ‘versprongen boordsteek’. Wordt ook wel ‘verschoven boordsteek’ genoemd.
Redelijk eenvoudig te breien en een verrassend resultaat.

boordsteek 2 recht 2 averecht (foto Wolenco.nl)

Versprongen boordsteek 2 r 2 a + 1

Je zet een veelvoud van 4 steken + 1 op de pennen, in het geval van de sjaal-muts 72 + 1 = 73.
Dan brei je in de eerste pen 2 steken recht, 2 steken averecht, dit steeds afwisselen.
Op het laatst hou je 1 steek over, die brei je recht.
De tweede pen is precies hetzelfde en alle volgende pennen ook; ik zei al: redelijk eenvoudig.
Het verschil met de gewone boordsteek (2 recht 2 averecht) en de versprongen boordsteek zie je op de foto’s. Het effect is dat je aan beide kanten maar één rij V-tjes krijgt op 4 steken. De structuur van het breisel is wordt lekker los en rul als je het op één pen groter breit dan op de wol staat aangegeven.
Probeer het maar eens!

Er komt nog een deel 2 van dit blog: dan is de capuchon-sjaal klaar en vertel ik welk ‘niet-prik-garen’ ik heb gebruikt en hoe je zelf zo’n combi kunt breien.
Zie hiervoor 16 december: Capuchon-sjaal >>>

Reageren

20 augustus: Mohair in een doos vol restjes.

Vorige week kreeg ik van iemand van onze PKN-gemeente een grote Pamper-doos vol restjes wol.
Ik kieperde de doos op de kop om de kleuren bij elkaar te zoeken. Blauw zat er niet meer in……gek he? Heeft denk ik alles met dat ‘RM-virus’ te maken!
Maar er bleef nog genoeg over.

Tot mijn grote verrassing vond ik een aantal bollen heel dunne mohair-wol; een paar ‘paars-blauw-groen-gemêleerde bollen en een aantal knotjes lila en paarse tinten. Ik legde het allemaal bij elkaar en vond het een mooie combi. Inmiddels ben ik begonnen aan een sjaal.

Eerst probeerde ik een aantal breipennen in verschillende diktes uit. Pen 5 gaf het mooiste resultaat. Daarna zocht ik naar een steek die aan beide kanten van de sjaal een mooi effect geeft en ik vond de honingraatsteek.
Aan de voorkant ontstaat een honingraat-relief en aan de achterkant  krijg je een mand-vlecht-motief. Bij deze steek brei je alle naalden aan de voorkant 2 recht en 1 averecht en aan de achterkant 1 recht en 2 averecht. Een soort boordsteek zeg maar.
Bij de 3e en de 4e naald brei je 3 steken niet en neem je draad mee naar de volgende steken.
Dan trek je als het ware de draad over de 3 niet gebreide steken heen.
Daardoor ontstaat het mand-vlechtwerkpatroon aan de achterkant.
Hierbij een link >>> naar een duidelijke brei-beschrijving op de website ‘Stricka’.

Reageren

Pagina 10 van 22

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén