een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Handwerken Pagina 14 van 23

16 juli: Ik ben ‘bi’…!

Al pratend met mijn kinderen ervaar ik soms een generatiekloof. Laat ik niet overdrijven: een kloofje.
Donderdagmorgen aan de koffie kregen we het met Carlijn over televisiekijken.
“Ik heb geen televisie en kijk dus ook nooit televisie.  Ja, bij jullie! Van mijn vrienden heeft niemand televisie. Nieuws halen we van internet, we hebben Netflix, YouTube, waarom zou je wachten tot iets op televisie komt?”
Wij zitten ’s avonds om 20.00 uur klaar voor het journaal. Met koffie. Hopeloos ouderwets. En de omroepen zich maar druk maken om de kijkcijfers. Terwijl we allemaal weten dat de jeugd de toekomst heeft. En als de jeugd geen televisie meer kijkt, dan kan een blind paard nog zien hoe de toekomst van de omroepen/televisie/radio er uit ziet.
Want radio luisteren ze ook niet meer: ‘We hebben Spotify.”

Alles halen ze tegenwoordig van internet. Carlijn haalt heel veel van Reddit. (Zie.: Wat is Reddit? >>>). Enthousiast zat  ze te vertellen: “Dan heb je sub-reddits waar je lid van kan worden. Ik ben bij knitting (breien) en bij crochet (haken) en als je allebei kunt heb je ook nog bi-stitchual” (bi-stekerig,  bi-stekelig, bi–stekueel. ….)

Bi-stitchual. Blijk ik ook te zijn.
Verbaast u niet, verwondert u slechts.
De afgelopen weken heb ik mijn brei – kant goed ontwikkeld. Voor Harriët maakte ik net zo’n Zeeuwse visserstrui als voor Gerard, (zie 29 december >>>) maar zij wilde graag een groene en ook een ander patroon er in: Arnemuidse  slangen en blokjes van Yerseke.

trui j@

Zeeuwse visserstrui

detail: blokjes en slangen

detail: blokjes en slangen

 

 

Reageren

24 juni: Bezit uw ziel in lijdzaamheid….

Vandaag stond in het teken van een reis naar Utrecht. Eén uur en drie kwartier staat daarvoor. Maar vandaag hadden we  op de heenweg al pech.
File voor Joure. Brug open na Joure. Druk met vakantieverkeer.
Wij Noordelingen zijn ook niks gewend.
De radioloog die wij spraken was dik tevreden over Gerards herstel, de volgende controleafspraak mag weer in Groningen.

Op de terugweg hebben we er drie uur over gedaan. Het was heel druk rond Utrecht en bij de Ketelbrug stond een vrachtwagen met pech: dikke file.
Maar…..we hadden wel mooie muziek in de auto. Via bluetooth

"Breiwerk schiet mooi op!"

“Breiwerk schiet mooi op!”

konden we met Gerard’s telefoon naar Radio 5 luisteren. Het was vandaag ‘jukebox-dag’: de hele dag verzoeknummers van luisteraars.
Genieten. Queen, ABBA,  Jim Reeves, Ray Charles, van alles kwam voorbij.
Ondertussen appten we wat met ons gezin over hoe stom Brexit is, over ons fileleed en we ‘bezaten onze ziel in lijdzaamheid’.
Gerard stuurde hen nog een foto met onderschrift :

breiwerk schiet mooi op!
Elluk nadeel hep se voordeel.

Reageren

13 juni: Gehaakt yoga-haarbandje

Maandag. Voor sommige mensen de beroerdste dag van de week, maar niet voor mij.
Op maandag hoef ik niet naar het werk en heb ik ‘huishoud-rommel-yoga-zwem’-dag.
Al een jaar heb ik op maandagmorgen Club-yoga van 09.45 – 10.45 uur.
Mijn hgehaakt haardbandjealflange haar, wat als ik rechtop sta niet voor mijn ogen hangt, hindert mij bij de yoga-oefeningen. Mijn moeder wist dat vroeger al treffend te omschrijven: “Whaarbandje bordurenat he’j dat haor weer veur d’oogn te slier’n.”

Daarom haakte ik vorig jaar een eenvoudig haarbandje.  Klik hier  eenvoudig gehaakt haarbandje  voor een PDF met de beschrijving. (ook heel goed te doen als je nog niet veel ervaring hebt met haken) . Inmiddels heb ik er ook één voor dochter Harriët gehaakt.
Afgelopen week bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om een haarbandje te borduren.
Dan gebruik ik zo’n gehaakt haarbandje als basis en daar naai ik een geborduurd laagje overheen. Geen idee of het wat wordt, maar ik ga het in ieder geval proberen.
Hierbij een foto van het eerste probeersel.
Wordt vervolgd dus.

Reageren

2 juni: Telefoonhoesje af.

Voorkant met opengeslagen klepje

Voorkant met opengeslagen klepje

Vandaag legde ik de laatste hand aan het geborduurde telefoonhoesje.
Het ‘stoffie van Het Goed’ zit er achter als voering en het is goed gelukt.

Vandaag dus veel foto’s en weinig tekst. Als je op de

Hoesje achter, met klepje opgeslagen

Hoesje achter, met klepje opgeslagen

foto’s klikt krijg je een vergroting. Dan zie je ook de accenten die ik heb aangebracht met zilverkleurig draad.
Dat geeft een chique, middeleeuws effect.

hoesje dicht

hoesje dicht

Alsof mijn moderne telefoon in een historisch hoesje zit.

Over dit hoesje heb ik inmiddels vier blogs geschreven: als je het hele proces wil volgen klik dan op 9 maart >>>>,  19 april >>> en 21 mei >>>
Op  9 maart ben ik er mee begonnen, vandaag is het 2 juni. 3 maanden heb ik er dus over gedaan.

Moderne telefoon in een middeleeuws hoesje.....

Moderne telefoon in een middeleeuws hoesje…..

Reageren

21 mei: ‘Stoffie’ van Het Goed

Het GOED in Roden, Ceintuurbaan Noord 119c.

Het GOED in Roden. Ceintuurbaan Noord 119c.

Afgelopen week ging ik even langs bij Het Goed in Roden. Enkele jaren geleden zag je mij nog niet bij winkels met tweedehands spul.
Niks voor mij; dacht ik.
Tot dochter Carlijn er een zaterdagbaantje kreeg. Eerst vond ik het niks. Een uitdragerij vond ik het. “Kom nou eens kijken, mam, het is een hele leuke winkel!”

Ze had groot gelijk. Het was allesbehalve een uitdragerij. Alle spullen goed gesorteerd en mooi uitgestald. Geen vieze dingen.  Het concept is eenvoudig: alles waar je van af wilt kun je daar heen brengen, maar je krijgt er niets voor. Het Goed haalt zelfs een inboedel op als de eigenaar is overleden en de nabestaanden niet in de gelegenheid zijn om het op te ruimen. Ook daar krijg je niets voor en dat is natuurlijk gelijk ook de winst van de keten. Meer weten over de winkel van Het Goed? zie >>>

uiltjesTegenwoordig kom ik er minstens om de veertien dagen. En ik vind vaak de leukste dingen als ik niets zoek. Een mooi kristallen glas. Een boek. Een fotolijstje in een telefoonhoesjebepaalde uitvoering. Een broodtrommeltje.  Een bijzonder kledingstuk. Afgelopen week zocht ik wel iets: een stofje voor de achterkant van mijn geborduurde telefoonhoesje. En kijk nou wat een mooi stukje ik vond: een uit elkaar getornd kussenhoesje met uiltjes. Voor  € 0,95.

Het telefoonhoesje is bijna klaar: de witte gedeelten moeten nog volgeborduurd worden. Op de foto (klik er op voor een vergroting)  rechts zie je hoe het er nu uit ziet. Ik schat nog twee weken.

Reageren

19 april: Kruissteek & Mozart

telefoonhoesjeGisteravond had ik even weer tijd om te  borduren.
Op 9 maart >>> vertelde ik over mijn nieuwe borduurproject.

detail accent zilverdraad

detail accent zilverdraad

Het is de bedoeling dat ik af en toe even een up-date plaats met mijn vorderingen” schreef ik toen.
Inmiddels ben ik al over de helft en het ziet er nu zo uit.
Na ‘Met het mes op tafel’ ging Gerard nog even achter de computer en ik pakte mijn borduurwerk, zocht mijn MP3-speler op en installeerde me op de bank.

Het Requiem van Mozart zette ik aan.
Een ‘o-wat-verheug-ik-mij-moment’.
Want ik heb namelijk een kaart voor een herdenkingsconcert hier in Roden waar dit stuk van Mozart wordt uitgevoerd door de Nederlandse Bach-academie. Dat is op zaterdag 30 april in Op de Helte om 20.00 uur. Het is het eerste concert in een reeks van vier in Drenthe: Assen, Hoogeveen en Coevorden volgen in de dagen daarna. Meer weten? Zie >>>

Mijn broer heeft ook een kaart. Met hem deel ik de liefde voor dit stuk, dit wordt de eerste keer dat we het samen ‘life’ gaan beluisteren. Vandaag als ‘waarde van de dag’ een link naar een stukje uit de film Amadeus >>>. We zien een doodzieke, koortsige Mozart, die de muziek voor het ‘confutatis maledictis’ doorgeeft aan Salieri, die aan zijn bed zit. In dit fragment wordt het stuk per partij opgebouwd. Het is maar zeer de vraag of het zo gebeurd is, maar wat krijg je hier een mooi inkijkje in het complexe muziekstuk.
Als ik het stuk beluister krijg ik bij het ‘voca me’ altijd weer kippenvel.
Nog 11 dagen……!

Reageren

17 maart: Macramé; dát was lang geleden….!

bloemenhangerVorige week kreeg ik van dochter Carlijn een foto van een bloemenhanger 2bloemenhanger die ze zelf ontworpen had. De hanger bestond uit drie halve glazen bollen, die ze met een vlechtwerk van garen onder elkaar had gehangen.
(zie foto’s links en rechts van deze tekst)

Maar het hing allemaal nog niet zo stevig.
“Hoe kan ik dat nou anders doen?” was haar vraag aan mij.
Haar idee deed me denken aan een bloemenhanger die ik vroeger eens had gemaakt op school. We moesten daarvoor een halve kokosnoot gebruiken. Ik hoor mijn moeder nog zeggen: “Een kokosneute? Hoe kom ik daor dan an!” We kochten er gewoon één bij groenteboer Hummel. Mijn vader zaagde de noot door en wij proefden de melk en de kokos.
Wij vonden het niet zo lekker. Het was begin jaren ’70 en we waren nog niet zoveel gewend.

Om de halve kokosnoot maakten wij met dun jute-touw een bloemenhanger met macramé knopen. Oranje! Dat was destijds een hippe kmacrameleur. De kokosnoot was bruin, ook een heel moderne kleur toen….
Maar dat is inmiddels meer dan 40 jaar geleden.
Het was iets met steeds vier strengen, dat wist ik nog.
Samen met Carlijn ben ik zondagmorgen maar gewoon begonnen.
Links zie je het resultaat: ik kon het nog.

Carlijn gaat nu kijken of ze met deze techniek een steviger hanger in elkaar kan fabrieken.
Op een internetpagina van ‘de Hobbydoos’ >>> vond ik tekeningen van de verschillende macraméknopen.
Voor de liefhebbers. Of voor als ik ooit geen zin meer heb in haken, breien of borduren.

Reageren

9 maart: Nieuw borduurproject.

Na het tablet-hoesje en de plexiglas onderzetters ben ik begonnen aan een nieuw borduurproject: een hoesje voor mijn telefoon.
Dat maak ik met 3 verschillende kleuren groen en accenten van zilverdraad.
Eerst heb ik de contourtelefoonhoesje 1en van het hoesje geborduurd, daarna ging ik bedenken wat ik daar binnenin zou borduren.

Daarbij ging ik als volgt te werk: ik zocht uit het boek van José Sterrenburg (Randen borduren in kruissteek) een leuk sterretje waarmee ik wilde beginnen.
Dat tekende ik met kruisjes op ruitjespapier en  tekende er daarna een ruit omheen en daaromheen weer een rand.
Die ga nu eerst helemaal borduren en dan bekijk ik hoeveel ik aan weerszijden overhoud en wat daar nog in past.telefoonhoesje 2

Het ziet er nu zo uit ( klik op de foto voor een vergroting).
Het is de bedoeling dat ik af en toe even een up-date plaats met mijn vorderingen.
Voor mezelf is het ook nog een verrassing hoe het eindresultaat zal zijn……

Reageren

1 maart: “Altijd eerst een proeflapje breien, meisjes!”

Op internet vond ik een paar weken geleden een afbeelding van een kussen dat was gehaakt met een bijzondere Granny square. Het heette ‘Kussen Toscaan’, hierbij een link >>> naar de pagina waar ik het vond en de foto’s van het kussen.
Het kussen is gemaakt van ‘dichte’ granny squares en als je ze aan elkaar naait lopen de lijnen kruislings over het hele kussen.
Er stond helaas geen beschrijving van de Granny square bij (tenminste…. ik kon het niet vinden) dus ik heb het van de afbeelding nagehaakt.

Bij handwerken wordt heel vaak gezegd: brei of haak eerst een proeflapje. (De onderwerp-zin  van dit blog is van mijn eerste handwerkjuf, mw. D. de Vink; het minst opgevolgde advies in brei- en haakpatronen.)
In dit geval heb ik een heel ‘proefkussen’ gemaakt. Bij de Max in Leek kocht ik goedkope bolletjes acrylgaren in de kleuren rood, zwart, grijs en wit en ik ben maar gewoon begonnen.

Dit is hem geworden.
kussen ToscaanHet is niet helemaal geworden wat ik er van had verwacht.
Het zwarte is te donker, daardoor zie je de kruislingse, doorlopende lijn wat minder, de kleuren moeten eigenlijk ook wat zachter en vier kleuren is eigenlijk te weinig.
Daarom is het fijn dat het een ‘proefwerkje’ is, nu ga ik mooi garen kopen in de goede kleuren.
In de kamer heb ik drie kussens liggen, daar ga ik ‘Toscaan‘ omheen haken.

De haakbeschrijving voor dit kussen en een tel-tekening van de dichte Granny square vind  je op dit pdf: Granny square voor kussen toscaan

Reageren

20 februari: Breien in het Fries Museum

Gistermiddag was ik in Leeuwarden bij dochter Carlijn.
Op het programma stond een bezoek aan het Fries Museum >>>.
Het was beslist de moeite waard. We hebben genoten van de tentoonstelling ‘het ferhaal fan Fryslan’, waarin alle facetten van de Friese geschiedenis aan de orde kwamen.
We zagen het zwaard van Grutte Pier, we maakten kennis met Mata Hari, we zagen schilderijen en andere kunstwerken uit Friesland, er was een tentoonstelling ‘Goud, gevonden schatten uit de middeleeuwen’;  kortom, we kwamen ogen en oren te kort.

Nieuw spreekwoord!

Nieuw spreekwoord!

Wie breit die blijft 2

Breien in het Fries Museum.

Waar we vooral benieuwd naar waren was de tentoonstelling Breien. Ik had er al een aantal mensen over gesproken en de meningen waren unaniem lovend.
Carlijn en ik kunnen dat volmondig beamen.
We liepen langs vitrines met beschrijvingen en voorbeelden van de geschiedenis van het breien, er hingen prachtige gebreide creaties van ontwerpers en kunstenaar en er was een ruimte waar we zelf mochten breien.
De geschiedenis van het breien begint in de late middeleeuwen. Eerst was ‘breier’ een beroep en een mannenaangelegenheid; ze breiden stugge onderkleding. Later werd het een tijdverdrijf voor adellijke vrouwen. Zij gingen met steeds fijner garen breien, zodat het leek op kant, o.a. mitaines (lange handschoenen om te voorkomen dat je armen bruin werden van de zon; dat was niet chique…).
Weer later werd breien een noodzaak: als je niet veel geld had kon je zelf kleren breien. In de jaren 50, na de tweede wereldoorlog, was het heel gebruikelijk dat kinderen in zelfgebreide kleding rondliepen.
In de jaren ’90 van de vorige eeuw raakte het breien ‘uit’.

Vanaf 2010 begon het aan een revival en tegenwoordig is het weer heel hip.
Als je je fantasie en creativiteit gebruikt kun je van een losse draad alles maken wat je wilt.
We hebben ons werkelijk vergaapt aan een soort sprookjeswereld van breiwerken die in één ruimte was gecreëerd. Fantastisch.

Ben je in de gelegenheid om naar Friesland te reizen de komende maanden?
Ga er heen! De tentoonstelling Breien duurt nog tot augustus, maar ook de vaste collectie is prachtig en bezorgt je een aangename middag in Leeuwarden.

Carlijn heeft een foto-album aangemaakt op de website Imgur. Hierbij een link naar dat album. Imgur Carlijn >>>
Let op: er zijn 25 foto’s. Na foto 10 moet je naar een volgende pagina, klik daarvoor op de kleine blauwe lettertjes “Load remaining 15 images”.
Imgur is een engelse website…..gelukkig zijn het voornamelijk foto’s!

Reageren

Pagina 14 van 23

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén