Categorie: Handwerken Pagina 14 van 22

13 januari: MUTS!

Door Ada

Op 13 januari 2016

Het woord MUTS heeft er de laatste jaren een andere betekenis bijgekregen.
Vroeger was een muts gewoon een hoofddeksel.
Tegenwoordig is het ook een scheldwoord voor ‘een burgerlijke, domme, saaie vrouw die nooit eens uit de band springt’.

Dat wil natuurlijk niemand zijn. Het is ook niet echt een compliment als iemand je een ‘muts’ noemt. Dat is waarschijnlijk nog erger als je een man bent: je wilt niet naast één lopen, laat staan dat je zelf voor muts wordt uitgemaakt!
En ze zijn er hoor, mannelijke ‘mutsen’….

Maar soms vind ik het ook helemaal niet erg om voor ‘muts’ te worden uitgemaakt.
Mijn dochter vindt dat ik soms ontzettend aan het mutsen ben met handwerk-dingen.
Nou, dat is dan zo.
Een weekend mutsen: krant lezen, koffiedrinken, spelletje doen, leuke film kijken.
Op de busbaan staan met m’n Yaris was een ontzettende muts-actie: vond ik ook.
Je kunt nu eenmaal niet altijd ‘groots & meeslepend leven’. Mutsen hoort er ook bij.

De mutsen in de oorspronkelijke betekenis van het woord horen er deze maanden ook helemaal bij: Gerard heeft inmiddels wel vier waar hij uit kan kiezen! Hij draagt ze graag.
Op verzoek van dochter Carlijn maakte ik een beanie met een

Breskens

breipatroon van een Zeeuwse visserstrui: een patroon van Breskens deze keer.
3 steken tricot-steek
(voorkant recht, achterkant averecht)
afgewisseld met 3 steken gerstekorrel
(voorkant 1 a, 1 r, 1 a, achterkant 1a, 1 r, 1 a).

Zo ‘mutsen’ we wat af……
Voor een breibeschrijving van een beanie zie >>>

Reageren

11 januari: ‘Oelegie’ aan mijn sleutelbos

Door Ada

Op 11 januari 2016

In Haken, Handwerken

Oelegie – gehaakt uiltje

Dit blog is in augustus 2014 begonnen als een Handwerkblog >>>.
En ook al is mijn blog in anderhalf jaar wel heel erg veranderd qua inhoud en vormgeving, handwerken doe ik nog steeds veel en graag.
Afgelopen zondag had ik een vrije middag en dan vind ik het leuk om die tijd te besteden aan een projectje. Ik koos voor een klein, gehaakt uiltje (in het Drents: oelegie) voor aan mijn sleutelbos.
Op internet vond ik niet helemaal wat ik zocht, dus ik heb ‘van hier en van daar’ wat gecombineerd en uiteindelijk is dit hem geworden.
Kostte me ongeveer 3 uur om het te maken.

Klik hier haakpatroon Oelegie voor een PDF met de beschrijving van het haakpatroon

Reageren

29 december: Een kor vol vissen

Door Ada

Op 29 december 2015

In Breien, Handwerken

Op 1 juli >>> schreef ik over een boek dat ik had gekocht: Truien bij de vleet.
Aan de hand van een patroon uit dat boek heb ik nu een trui gebreid voor Gerard.
Op 21 oktober >>> plaatste ik al een foto van ‘de-trui-tot-dan-toe’, het heeft me dus ruim

Visserstrui ‘Een kor vol vissen’

twee maanden gekost om de trui af te breien. Gerard is een grote man, dus de rug en de mouwen heb ik iets langer gebreid dan in het patroon stond.

Dit is hem geworden. (Klik op de foto voor een vergroting).

Het is een echte Zeeuwse visserstrui (die ook door Drentse mannen gedragen kan worden…..) en hij heet: “een kor vol vissen”. Een kor is een ander woord voor ‘groot sleepnet’. Het stekenpatroon komt van het eiland Tholen.
Met een beetje fantasie maak je van de ribbels en de blokjes van 2 steken recht en 2 steken averechts om en om een visnet met vissen er in. Nou….. misschien meer dan een beetje.

Het garen heb ik gekocht bij de Hema: mixed cotton, 50% katoen en 50% acryl. Lekker zacht en het prikt niet.

De visvergunning voor 2016 is al betaald, het mooie weer is besteld: vissen, weest op uw hoede!

Reageren

24 december: Viel bastelspass!

Door Ada

Op 24 december 2015

In Borduren, Handwerken

Vorig jaar kreeg ik een doosje met kerst-knutselspullen van mijn buurvrouw.
Ze waren in de kerstvakantie in een huisje van Landal Greenpark geweest en hadden als welkomstgeschenk dit doosje gekregen.
Buurvrouw zelf wordt niet heel gelukkig van naaien en borduren, buurman ook niet geloof ik, dus ze hadden aan mij gedacht.
Ik kreeg het na kerst, toen had ik geen zin meer om met kerstmannen en rendieren te prutsen. Het doosje verdween in de doos ‘Kerstkaarten maken’ en dit jaar kwam ik het dus weer tegen.

Het geborduurde tablet-hoesje was klaar, dus ik heb mij de afgelopen dagen gewijd aan Kerst-attributen fröbelen.
Het was inderdaad net iets voor mij. Er zaten drie kleuren viltvellen in, waarin de figuurtjes al waren uitgestansd. Verder drie kleuren borduurgaren, een naald, fiberfill en een werkbeschrijving. ‘Viel bastelspass!’ stond er boven.

Op de figuurtjes moest je dingen naaien, dan moest je twee delen op elkaar leggen en met een festonsteek aan elkaar borduren. Als het bijna dicht was moest je met fiberfill de dingetjes vullen. Het heeft me ongeveer 9 uren gekost om alles in elkaar te zetten. Het was leuk. En het ziet er net zo uit als op het plaatje! (klik op de foto voor een vergroting)

Inmiddels hangt het bij de buren voor het zijraam aan onze kant.
Kunnen wij er ook nog naar kijken!

Reageren

2 december: Verrassing van Sinterklaas.

Door Ada

Op 2 december 2015

In Alledag, Breien, Handwerken

Het Sinterklaasfeest gaat dit jaar geruisloos aan ons voorbij. We vieren het niet dit weekend, maar dat wil niet zeggen dat we het helemaal niet vieren; in de kerstvakantie komt Frea bij ons logeren, dus tussen Kerst en Oud&Nieuw vieren wij nog een ouderwetse Sinterklaasavond. Ik heb 6 rollen Sinterklaas-inpakpapier, een zakje suikerbeesten en twee megazakken pepernoten in huis gehaald (want die zijn dan natuurlijk nergens meer te krijgen…). Dan zal het allesbehalve geruisloos zijn.

Toen ik vanmiddag thuis kwam om half zes vanuit het UMCG was het al donker. Uit de brievenbus stak een ingepakte roos. En voor de deur stond een feestelijk pakketje. De roos was een ‘hart onder de riem’ van meelevende gemeenteleden en het pakketje was van Sint en Piet. Die Sint en Piet kennen ons wel goed, want er zat o.a. een ‘lekkere dreuge worst’ in en een flesje port. Ik stuurde een foto naar Gerard in het UMCG. “Wat aardig van Sint en Piet” was zijn reactie. “Ook een afzender er bij?”
Ja, Sint en Piet……. dus dat weten we niet. Wat een leuke verrassing!

Bij de Sinterklaas op de foto hierboven (2010) ging gisteren het voedings-infuus er af en vanmorgen is het interne infuus (het lijntje) er uit gehaald. Alle belangrijke waarden waren gestegen, de hematoloog was tevreden. Het lichaam moet kennelijk hard werken om weer bij te komen, want Gerard is nog wel erg moe. Twee rondjes liepen we samen over de afdeling, toen wou hij wel graag weer liggen.

Een paar weken geleden schreef ik over de beanie die ik had gebreid voor Gerard. (zie 31 oktober >>>). Daarbij werd ook duidelijk dat onze dochters niet zo gecharmeerd waren van het Harry Slinger-mutsje. Maar ook als het gaat om hoofdbedekking kan er sprake zijn van voortschrijdend inzicht. Want de dochters kunnen het wel niks vinden, maar er waren anderen die juist het mutsje van de Amsterdamse Slinger wel wat vonden hebben.

Van zachte grijze katoen (met een vleugje acryl) breide ik zo’n mutsje en warempel: Gerard vindt het fijn. Niet zo warm als de beanie en lekker zacht.

Carlijn zat gistermiddag aan Gerards bed en gaf geen commentaar. Dat zegt eigenlijk al genoeg….uit voorzorg hadden Frea en zij in Engeland alvast een hippe zwarte pet voor hem gekocht, in de hoop dat het Slinger-mutsje niet gemaakt zou worden. Helaas voor de dames: het staat hem goed! Hierbij een link naar een breipatroon van het Harry Slinger -mutsje.

Reageren

26 november: Cruijffiaans en een gehaakt sterretje.

Door Ada

Op 26 november 2015

In Alledag, Haken, Handwerken

Johan Cruijff maakte vorige week indruk op mij tijdens een persconferentie die was belegd omdat hij longkanker heeft. Hij zei o.a. “De behandeling is al begonnen en ik heb nu meer kracht dan voorheen. Alle genegenheid die ik krijg maken me twee keer zo sterk.”
Alle genegenheid. Daarmee vat hij in één woord alles samen wat ook Gerard ten deel valt. Bezoekjes, kaarten, emails, apps & reacties op het blog: het maakt ons sterk.
Omdat je daarmee het gevoel hebt dat je er niet alleen voor staat, je wordt gedragen door iedereen die met je meeleeft.

Vandaag kregen we een reactie op het blog van gisteren (zie hiernaast) waarin een woord stond dat ik niet kende. Catharsis. Ik heb het even opgezocht. Het komt uit het Grieks en het betekent “Reiniging en/of zuivering: afvoer van ziekmakende stoffen en affecten.” Van de schrijver van de reactie kreeg ik later nog deze toevoeging: “catharsis betekent ook lijdensweg of louteringsweg”. Zo kun je het inderdaad wel zien. Gerard moet door deze catharsis heen en dat is zwaar. Vanavond aan de telefoon was hij voorzichtig optimistisch. Het eten was er vandaag (op het ontbijt na) allemaal ingebleven. Toen ik ophing rond 21.00 uur ging hij nog even kijken of hij iets van de wedstrijd van Ajax kon zien. Dat is voor mij een teken dat het weer wat beter gaat. Afgelopen maandag vroeg ik namelijk of hij Studio Sport nog teruggekeken had. Nee, daar had hij geen zin in. Dan is hij echt ziek…….. want zondagavond 19.00 uur is zijn heilige moment, dat mist hij praktisch nooit.

Om nog even op de quote van Cruijff terug te komen: vandaag kreeg ik van een collega drie gehaakte sterretjes in een feestelijk kerstzakje. Het was een symbolisch kadootje. Eén voor Gerard, één voor mij en één voor het jaar 2016. Ze sprak hierbij de hoop uit dat het voor ons in 2016 weer ‘normaal’ wordt en dat we weer ruimte krijgen voor het gewone leven. De sterretjes hangen we straks in de kerstboom.
Daarna gaan ze in de doos met de lampjes, ballen en andere kerst-frutsels naar de zolder en zal ik ze ieder jaar weer tevoorschijn halen, daarbij denkend aan deze fantastische collega die meer is dan alleen iemand waar ik mee samenwerk.
Voor het patroon van dit sterretje hierbij een link naar een pagina op het blog van ‘Karin aan de haak’>>>

Reageren

23 november: Een biggetje met rode laarsjes.

Door Ada

Op 23 november 2015

In Alledag, Haken

Het heeft nog niet over in het UMCG, nog geen ‘eigen bijdrage’ deze dag.
De dip heeft toegeslagen. Het infuus is er nu helemaal af, Gerard moet het opkrabbelen nu op eigen kracht doen. Daar heeft hij een dagtaak aan. Het doel is om het maag- en darmstelsel aan het werk te houden, maar hij mag daarbij niet te veel kilo’s verliezen.

Vanmorgen heeft hij wel al weer zelf gedouched, het slapen gaat goed en er zijn geen calamiteiten zoals infecties en/of koorts. Wel moet hij wat meer in beweging nu. Vanmiddag hebben een wandeling gemaakt over de afdeling, drie rondjes zelfs. Maar daarna was hij weer moe en wilde hij wel graag even weer liggen.

Ook vandaag zorgde de post weer voor veel positiviteit. Namens Gerard bedankt voor zoveel blijken van medeleven!
Er was ook een kaartje bij uit Engeland. Jongste dochter Carlijn is met haar vriend bij oudste dochter Frea op bezoek en ze hadden een idioot kaartje gestuurd van een biggetje met vier rode laarsjes aan.
Een potsierlijke foto waar je spontaan van in de lach schiet.
Met de hartelijke groeten van het spul uit Engeland. Daar knapte papa van op!

Afgelopen weekend heb ik mij zowaar nog even gewaagd aan het haken van een babyschoentje. Voor de ziekenhuisopname had ik er ééntje gehaakt, maar voor de tweede had ik steeds geen tijd. Deze schoentjes had ik gezien op het blog Handwerkles en ik vond ze erg leuk. Hierbij een link >>> naar het patroon. Je vindt hier een beschrijving van het haakpatroon, maar er zijn ook drie instructiefilmpjes. Je kunt gewoon achter je beeldscherm gaan zitten, het filmpje opstarten en ‘meehaken met Mirte’. Pure ontspanning voor mij.

Reageren

11 november: Nog niet…. origamisloffen & Bert Visscher

Door Ada

Op 11 november 2015

In Alledag, Breien, Handwerken

Vanmiddag zaten we te wachten op een telefoontje van het UMCG. Het telefoontje dat niet kwam. Om half vijf belde Gerard zelf, want we wilden toch wel graag weten of de opname morgen ook door zou gaan. Maar ze hadden het vorige week al gezegd: “We zetten 12 november met potlood in de agenda”. Er was nog geen bed beschikbaar. Misschien worden we morgen gebeld dat hij vrijdag kan komen, maar als dat niet lukt, dan wordt het over het weekend heen getild. De stamcelcoördinator vond het zelf ook wel een lastige manier van communiceren, maar het is nu eenmaal moeilijk te bepalen wanneer patiënten al dan niet naar huis mogen.

Dus.

We moesten even wennen aan de gedachte, want we hadden ons al helemaal ingesteld op ’12 november begint het’, maar we hebben ons er al snel mee verzoend. We hebben de komende weken de agenda leeg en we zien wel. Morgen hoef ik niet te werken en het wordt mooi weer: we maken er wel wat van.

Afgelopen zaterdag vierden we de verjaardag van één van onze vrienden van ‘de club van Hoogersmilde’. Het gesprek ging weer over van alles nog wat. Ervaringsdeskundigheid met betrekking tot de Mc Drive, weinig beenruimte in vliegtuigen, campings, een neusoperatie en een overleden hond. Vriendin S. vertelde: “Ik ben tegenwoordig ook aan het breien”. Dit nieuws sloeg in als een bom. Breien? S.? “Ja, niet moeilijk hoor, het worden slofjes. Ik brei alleen maar ribbels. Eigenlijk brei ik lapjes met ribbels. Iemand anders zet het dan in elkaar, daar ben ik niet van”. Haar moeder breide die slofjes voor een goed doel. Vriendin breit dus ribbellapjes en moeder maakt daar slofjes van.

Het patroon daarvoor vind je op ‘breierij de paradijsvogel’, hierbij een link naar de pagina met de beschrijving van de slofjes >>>.

Er staat ook een beschrijving bij van hoe je de maat moet berekenen.
Met heel duidelijke tekeningen wordt uitgelegd hoe je het in elkaar moet zetten.
Bij het woord Origami kan ik het niet laten. Daar hoort een stukje Bert Visscher bij. De eerste show die wij van hem zagen was “Don chaot en de foute architect”. Hierin ‘doet’ hij een stukje ‘cursus Origami’. Wij rolden destijds van de bank van het lachen, Harriët zelfs letterlijk. In ons gezin quoten we nog regelmatig zinnen uit deze sketch:

Jeetje! Ben ik eigenlijk wel goed bezig?
Gaan we nou al een stukje verder?
Als er maar niets gebeurt….
Tuurlijk! Als je maar wilt…!

Waarschuwing. Hou je niet van Bert Visscher? Kijk dan niet!
Heel flauw. Maar heeeeel leuk! Ik wordt er erg vrolijk van.
Wel kijken? zie >>>

Reageren

31 oktober: Beanie.

Door Ada

Op 31 oktober 2015

In Breien

Toen we bij de stamcelcoördinator waren vertelde zij dat Gerard na de kuur die hij afgelopen week heeft gehad zijn haar zou kunnen verliezen. “Dan haak ik wel een mutsje voor je!” grapte ik nog. Maar dat was nog helemaal niet zo’n gek idee. “Wat zal ik dan maken?” vroeg ik aan Carlijn. “Wat is hip tegenwoordig. Een Harry-Slinger-mutsje?”
“Wie is Harry Slinger!?” vroeg Carlijn vlak voordat ze in de bus stapte. “Google maar even” riep ik nog toen ze de bus inliep. Voordat ik thuis was had ik al een appje van haar GEEN HARRY SLINGER MUTSJE!

Oké.
Maar wat dan wel? Carlijn adviseerde een beanie. Een hippe heren- en damesmuts. Een David-Beckham-mutsje zeg maar. Bij de Hema kocht ik twee bollen zacht breigaren (50% wol en 50% acryl) in de kleur ‘denim blue’, breipendikte 3 -3,5.
Hierbij de beschrijving van het breipatroon:

Zet met breinaald 3,5 112 steken op.
Brei zestien toeren boordsteek: 2 steken recht, 2 steken averecht
Brei vier toeren ribbels (voorkant averecht, achterkant recht)
Brei nu in de heengaande toer steeds 3 steken averecht en 1 steek recht.
Brei in de teruggaande toer steeds 1 steek averecht en 3 steken recht.
Als het goed is krijg je nu aan de voorkant een soort ‘banen’ te zien, van 1 lange streep rechte steken (V-tjes) met 3 averechten (ribbels) er tussen, zie foto hiernaast.
In dit patroon doorbreien tot het hele werk 30 centimeter is.
Nu alle steken in één keer afkanten en de draad door de laatste lus halen.
Lange draad aan het werk laten zitten. De lange draad rijg je door de bovenkant van de beanie en als je aan het eind bent gekomen met rijgen trek je de draad strak aan. De hele bovenkant van de beanie wordt nu in elkaar getrokken, zodat de karakteristieke ‘hangpunt’ ontstaat.
Nu de zijnaad van de muts sluiten.

De beanie is inmiddels af.
Maar het haar zit er nog op!

Reageren

7 september: Mannen en breien.

Door Ada

Op 7 september 2015

In Breien, Handwerken

Voor een zwanger nichtje breide ik een babybal. Je breit voor deze bal zes lange repen van dunne katoen op naald 2.5. Die stroken vlecht je op een ingewikkelde manier in elkaar, voor een beschrijving zie dit pdf.document: gevlochten gebreide bal
Omdat je de lange repen in tricotsteek breit krullen ze om, waardoor ze mooi stevig in de bal blijven zitten. In de bal zit een klein belletje.

Mijn brei- of haakwerkje neem ik altijd mee naar kantoor. Tussen de middag heb ik een half uur pauze, dan eet ik m’n broodje en brei of haak een paar toeren. Zo ben ik even achter het beeldscherm weg en praat ik over wat anders dan werk. Op dinsdag vroeg één van de dames aan mij wat ik maakte. “Een babybal” antwoordde ik en legde uit hoe het zat met de lange repen.

Op woensdag zat ik weer met de pennen onder de arm en nu vroeg een andere collega wat ik aan het maken was. Die had het dinsdag niet gehoord, want de groepssamenstelling is iedere dag anders. “Een babybal” riep collega Fred vanaf de andere kant van de tafel.
“Die repen gaat ze in elkaar vlechten, heel ingewikkeld ” vulde Jan aan.
“Met deze steek krullen de randen mooi om, dan zit het stevig” wist collega Rien te vertellen.
Drie mannen met verstand van breien. Ze klonken als Kwik, Kwek en Kwak.
Collega Menco had het met stijgende verbazing aangehoord, net als de rest van de aanwezigen. “Zo, jullie hebben gisteren goed opgelet!”
De mannen hadden dikke pret.

Knoetergezellig is het dan tijdens de lunch. Er wordt gelachen, geplaagd en gepraat. Het gesprek kwam van de babybal op breien voor jongens op de basisschool en daarna ging het over de voetbalwedstrijd van Oranje tegen IJsland. Daar hebben de mannen namelijk ook verstand van.

Reageren