een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Koken & bakken Pagina 10 van 18

24 augustus: “Ha bah foi, al daagn bonn’n…..”

“Ha bah foi!”

Het is oogsttijd.
Uit onze moestuin eten we aardappels, sla, rode bieten, andijvie en bonen.
Veel bonen.
In de familie Waninge is een grote hoeveelheid bonen voor altijd verbonden met tante Mien uit Tweede Exloërmond. Die kwam op een dag bij mijn schoonmoeder, die bezig was met het wegwerken van een grote voorraad bonen. Ze zag de enorme bergen bonen en riep vol afschuw uit: “Ha bah foi! Al daag’n bonn’n…”!” Ze moest er niet aan denken.
“Ha bah foi!” betekent dus in de familie Waninge: we hebben hééél veel bonen.

En ik hou eigenlijk niet zo van bonen, (zie Spekbonen met rösti >>>).
Dus ik bedenk allerlei dingen die bonen een beetje lekkerder maken, daarbij geholpen door internet.

Vandaag aten we bami met bonen en kip. Van ‘Smulweb’ haalde ik een eenvoudig recept en paste het een beetje aan onze smaak aan.
Benodigdheden:
– 200 gram bami
– olie om in te bakken.
– 400 gram bonen
– 2 uien
– 200 gram kipfilet
– 2 teentjes knoflook
– 4 eetlepels ketjap manis.

Zo maak je het klaar:

Kook de mie volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Maak de bonen schoon en breek ze door midden en kook ze even 10 minuten voor.
Snijd de uien in ringen.
Snijd kipfilet in blokjes en marineer ze in knoflook (uit de pers) en de ketjap.
Verhit de olie in een wok, doe hierin de kipfilet knoflook/ketjapmarinade.
Even laten bak

ken en dan de uien en de bonen toevoegen.
Dit mengsel roerbakken gedurende 4 minuten op hoog vuur.
Als het te droog wordt beetje water bij voegen.

Je kunt nu alles door elkaar roeren, maar je kunt de bami en de kip/bonen ook apart opdienen.
Eet smakelijk.

Reageren

23 juli: Kip-saté uit de tuinhaard

Wij zitten regelmatig op een zomeravond achterin de tuin bij een vuurkorf te genieten van een knapperend vuur. Maar zit je per ongeluk in de wind, dan moet je uitkijken voor vuurspatters; soms zit er dan zo maar een brandgaatje in  je broek! Inmiddels is dat probleem opgelost: Gerard kreeg een tuinhaard voor z’n verjaardag.

Daarin kun je fantastisch ‘vuutje brann’n’, maar er zit ook een rooster bij, dus als je er briketten in brandt kun je er ook mee barbecuen. Gistermiddag hebben we dat met z’n tweeën uitgeprobeerd. Gerard verpakte een paar aardappels (uit eigen tuin) in aluminiumfolie, we haalden een krop sla uit de tuin en mengden die met een bakje komkommersalade en ik maakte zelf kip-saté.
– 2 teentjes knoflook uitpersen
– kipfilet in blokjes snijden, mengen met de knoflook.
– flinke scheut ketjap manis en een beetje maggi er door en even laten intrekken
– stukjes aan een saté prikker rijgen.
–  20 minuten op de bbq: lekker!

Na een half uur waren de aardappels gepoft en de kip-saté gaar. Een beetje kruidenboter en bieslook gebruikten we als finishing touch bij de gepofte aardappel.

Wat een succes; dat gaan we deze zomer nog een keer doen. We kunnen het ook nog uitproberen met wat anders. Bratwurst of zo…..

Reageren

15 juli: Wat een boer niet kent……

Alweer een ‘afsluiting van het seizoen’, dit keer van de ZWO. Een etentje ‘door elkaar, voor elkaar’ (uitleg zie blog 20 juni 2015 >>>).
Afrika was het thema deze keer; de ZWO is de komende tijd actief voor het project ‘Straatkinderen in Oeganda ‘.
We kregen een lijst met gerechten en ik mocht kiezen wat ik wilde maken.
“Afrikaans. Wat ja weer lastig.” zei ik tegen Gerard “wanneer hebben jullie eens een project in Italië of Duitsland of zo….” Dan weet ik wel wat ik moet kiezen. Pasta met kip en pesto. Sauerkraut mit Bratwurst.

Ik ben dan wel geen boer, maar voor mij gaat het spreekwoord “Wat een boer niet kent dat eet ie niet” echt nog wel op. Toen ik het lijstje met gerechten naspeurde vond ik niet één gerecht dat ik op voorhand kende. Uiteindelijk koos ik voor boboti. Een ovenschotel met sperziebonen, gehakt, knoflook, ui, banaan en appel.
Op zich al een wonderlijke combinatie, maar de kruiden die je moest toevoegen waren kerrie, koriander, gember en kaneel. KANEEL!

Op internet vond ik een recept voor boboti zonder pakjes en zakjes op de kookwebsite “Lekker & Simpel”. Twee schotels maakte ik: één met gehakt en één met quorn voor de vegetariërs.
Ondanks mijn aanvankelijke weerstand tegen de ongewone combinatie van ingrediënten vond ik het heel erg lekker. Net als overigens de gerechten die de anderen meenamen: pindasoep, de rijstsalade, de couscous schotel, de chapati – omelet -rolletjes, de drie variaties op een bakbananenschotel én de fruitsalade.
Met slagroom en ijs van Albert Heijn.
Niet Afrikaans, maar ook heel lekker.

Ben je net zo’n spreekwoordelijke boer als ik?
Dan kan ik je dit recept >>> als ervaringsdeskundige van harte aanbevelen!

Reageren

3 juli: Canada 7 – Rabarber-muffins van Lynn.

Gerard en ik logeerden de eerste dagen in Canada bij Gerard’s neef Henry en zijn vrouw Lynn. We kenden de familie in Canada van te voren niet heel erg goed. Dan is het best wel spannend als je te gast bent in hun huis. Als we ons daar al zorgen over hadden gemaakt, dan vielen ze weg op het moment dat we kennis maakten. Wat een hartelijke mensen.
Na een paar dagen en vele, soms emotionele gesprekken voelde het al net zo vertrouwd als ‘gewone’ familie. Hun moeder en Gerards vader waren zus en broer. Maar omdat hun moeder al vrij vroeg overleed (in 1975, de jongste dochter Judy was toen nog maar 13) was er met de familie Waninge minder contact dan met de familie van vader, de Wichers-kant. We haalden herinneringen op aan de ouders en probeerden een stukje familiegeschiedenis te achterhalen.

De eerste zondag zaten we met z’n allen in tuin van Fred en Nikki. Iedereen had wat lekkers meegenomen voor een buffet en warempel: het leek wel een familie-Waninge bijeenkomst. Er werd druk gepraat en gelachen, we hieven het glas op de familie, iedereen genoot van het meegebrachte eten en de mannen gingen een spelletje Jeu de boules doen. Niks anders dan wat wij doen op een familiedag (zie verslag van gisteren)

Even terug naar gastgezin Henry & Lynn. We werden erg gastvrij onthaald, het voelde een beetje als een luxe ‘Bed&Breakfast’. Iedere morgen stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar:  yoghurt met vruchten, geroosterd brood, thee, vruchtensap en door gastvrouw Lynn zelfgebakken rabarber-muffins. ‘Rabarber’ heet daar ‘rhubarb’; het Nederlandse woord is door een Canadees niet uit te spreken. Die muffins waren heel erg lekker; Lynn heeft me het recept van de rabarber-muffins via de mail toegestuurd.
Ook eens proberen?
Klik hier rabarbermuffins voor een PDF met het recept.
Het recept kreeg ik natuurlijk in het Engels. Met behulp van google-translate heb ik geprobeerd een vertaling te maken. Op het PDF vind je eerst Lynn’s versie en daarna de vertaling.
Het was nog een heel gedoe om het recept om te zetten. Van de ‘cups and teaspoons’ van Lynn heb ik grammen en milliliters gemaakt met behulp van een website waarop dat haarfijn wordt uitgelegd. Hierbij een link>>> naar die pagina.
Verder was het voor mij wat ongewoon dat Lynn gebruik maakt van baking-soda en baking-powder. Op internet vond ik een pagina waarop het verschil wordt uitgelegd.
Als je iets zuurs in je baksel verwerkt (in dit geval dus karnemelk) wordt baking-soda aangeraden, doe je dat niet dan moet je meer bakpoeder gebruiken.
Hierbij een link >>> naar die pagina. Advies: lees even door en bekijk zelf wat voor jou het beste is. Met andere woorden ‘kiek moar eem.’
Op de foto’s links en rechts van deze tekst het resultaat van mijn bakkunsten, ik heb exact het recept van Lynn gevolgd.

Reageren

2 juni: Romige spinazieschotel met vis, roomkaas en groene pesto.

Wat heb je tegenwoordig toch veel mogelijkheden om vis te bereiden.
Vandaag een vis-schoteltje met spinazie voor twee personen.

Wat heb je nodig:
– 500 gram uitgelekte diepvriesspinazie
– 200 gram kabeljauw, koolvis, tilapila of een andere witte vissoort
– viskruiden
– klein potje groene pesto (hier heb je maar de helft van nodig voor twee personen)
– een kuipje franse roomkaas (Paturain of iets dergelijks)
– beetje bieslook
– 500 gram aardappelen

Wat moet je doen:
– Oven voorverwarmen op 180 graden
– aardappelen schillen en gaar koken.
– De vis kruiden en aan weerszijden aanbakken.
Daarna de vis in stukjes van ongeveer 1 centimeter snijden.
– Spinazie in een pan opwarmen.
– Vermengen met de pesto, de bieslook en de roomkaas.
– Ovenschoteltje invetten met een beetje olijfolie en de helft van het mengel in de schotel doen.
– De blokjes vis over het eerste laagje verdelen.
– Vervolgens de vis bedekken met de tweede helft van het mengsel.
Als het uit de oven komt ziet het er zo uit:

Deze visschotel serveer je bij gekookte aardappelen.
Heel grappig was Gerards reactie toen ik het op tafel zette.
“Wel aardappels, geen jus?”
Het blijft een Waninge….. maar hij vond het wel heerlijk; ook zonder jus!

Reageren

7 mei: Pannenkoeken.

Als ik op dit blog al een winkel (zoals laatst Achterpand) of een merknaam noem, dan heb ik daar geen bedoelingen bij.
Geen financiële motieven. Deze website levert mij niets op, sterker nog: ik betaal voor het gebruik maken van de diensten van WordPress. De eerste versie van deze website, ‘Handwerkenenmeer’ was voor mij gratis, maar daar werden dan wel kleine advertenties op geplaatst. Foto’s van dames die contact zochten enzo. Daar ergerde ik me zo aan, dat ik op den duur voor WordPress heb gekozen. Kost wel wat, maar dan heb je in ieder geval niet van die stomme knipperende reclame-berichtjes. Ik geniet erg van deze hobby en een hobby mag per slot van rekening wel wat kosten. Zo duur is het nou ook weer niet…..

Vandaag een blog over pannenkoekmeel, waar de fabrikant van dat meel (meneer Koopmans in dit geval) dus niets van weet. Ik vind er iets van, dus schrijf ik er iets over op dit blog.
Toen wij trouwden kon ik niet veel op kookgebied, maar ik kon wel pannenkoeken bakken.
Die aten we dus op de eerste zaterdag na onze trouwdag.
Mijn moeder bakte toen altijd al pannenkoeken met ‘Kabouter Pannekoekmeel’ (toen nog zonder ‘n’) van Koopmans, dus dat kocht ik ook.
Lekker, wij zijn er helemaal aan gewend.

In onze voorraadkast stond nog een pak Pannenkoekmeel van Jumbo. Zat in één of ander kerstpakket. Of een keer gekregen, in ieder geval: gisteren maakte ik pannenkoekbeslag van dat pak meel. Er rustte geen zegen op. Ik kreeg het eerste exemplaar al haast niet uit de pan, Gerard vond dat het beslag veel te dun was en toen hij een pannenkoek probeerde te bakken kwam hij vervolgens in stukjes op mijn bord. Het lag aan het meel, dat was wel duidelijk. Heerlijk kunnen we dan samen mopperen. “Dat beetje wat ik nog over heb (in casu 75 gram) gooi ik gewoon weg”. “Volgende keer weer gewoon Kaboutermeel van Koopmans!”

Mijn schoonmoeder zou ons bestempelen als ‘verwende sikken’.
Zie voor een afbeelding daarvan de foto op het blog van gisteren…..

Reageren

12 april: Wat een mooi voorjaar!

Vandaag is het 12 april. Gerard en ik hebben ons hele huwelijk (34 jaar) al rabarber in de tuin. Eind april, begin mei kunnen we dat vaak al eten.
In al die jaren hebben we het één keer heel vroeg gehad: dat was op 12 april. Dat heb ik onthouden, omdat we toen een heel vroeg en mooi voorjaar hadden.

Dit jaar hebben we ook een vroege lente. De rabarber ‘broest de grond uut’.
Afgelopen zondag gaf ik al wat stengels mee aan Carlijn en maandag kookte ik de eerste rabarber van 2017. Op 10 april!!

Op deze website gaf ik al eens eerder het recept voor de Drentse rabarbermoes van mijn schoonmoeder (zie 26 mei 2015 >>>) .
Deze week hebben we dus weer een schaaltje rabarber bij de warme maaltijd op tafel staan.
Onze kinderen konden het toen ze klein waren amper uitspreken.
Maar ze vonden het wel lekker; ze noemden het ‘rabberur’.
Bij de familie Waninge net  zo geliefd als appelmoes. En peertjes.
Bereid volgens Oma Waninge’s recept.

Reageren

3 april: de laatste prei ‘uut de tuun’.

Gerard is al weer druk in zijn tuin. Afgelopen zaterdag heeft hij de groentetuin helemaal leeggehaald; de laatste boerenkool eruit (weggegooid) en de prei (die altijd tussen de boerenkool in staat vanwege de rupsen) werd verzameld, gewassen en in een emmertje aan mij gegeven. “Hier kun je vast nog wel wat mee.”
Maar natuurlijk.

Van deze laatste prei van de tuin van 2016 maakte ik een ‘Fish-pie’:  een ovenschotel met aardappelschijfjes, stukjes kabeljauw, gesmoorde prei met ui en kaas.
Het is een recept dat ik ooit van iemand heb overgeschreven.
Het staat op een groen briefje gemaggeld en eerlijk gezegd wist ik zelf niet meer dat ik het had. Het zat in mijn zelf samengestelde map met recepten van overal en nergens bij het tabblaadje ‘VIS’.

Het is vrij eenvoudig te maken en je kunt de ovenschotel ook heel goed van te voren maken, handig als je eens wat weinig tijd hebt om te koken.
Als het klaar is ziet het er zo uit als op de foto rechts. Daar is de helft al op……
Klik hier  Fish-pie met prei, ui en kabeljauw voor een PDF met de receptbeschrijving met foto’s van deze visschotel.

De tuin is inmiddels weer bijna omgespit.
Er moet nog compost door en paardenmest.
De nieuwe aardbeienplantjes staan al weer klaar…….

Reageren

1 februari: Brummel-krummel

Frea introduceerde dit weekend iets heerlijks dat ze zelf gemaakt had: een bramen-kruimel-taart. In het Engels heet het Blackberry-crumble. Bij hun appartement hoort ook een stukje tuin en daar staan meerdere bramenstruiken. Ze had jam gemaakt van de rijke oogst. En bakjes bramen in de diepvries gedaan. Van haar Amerikaanse vriendin McKenzy had ze geleerd hoe je een lekkere krokante kruimellaag over een vruchtentaart maakt.

Volgens Frea is het heel eenvoudig en kan het niet mislukken.
Dit zijn de basisingrediënten:

200 gram fruit
200 gram bloem
100 gram boter
100 gram suiker

Vriendin McKenzy doet naar eigen zeggen maar wat, het kan haast niet mislukken.
Doe je er meer boter bij, dan wordt de kruimellaag wat vettiger.
Doe je er meer bloem bij, dan wordt ie wat kruimiger.
Vind je kaneel erdoor lekker, dan doe je dat.
Havermout erdoor kan ook…….

Je kunt een springvorm, een bakblik of een ovenschotel gebruiken.
Bedek de bodem van de bakvorm met het fruit.
Suiker en bloem (en eventueel kaneel en havermout) mixen en daarna kruimel je met je vingers de boter door het meel. Letterlijk zegt McKenzy “rub  the butter into the flour.”
Met de kruimelmassa die is ontstaan bedek je het fruit.

Vervolgens zet je de kruimelvlaai in een voorverwarmde oven (180) en laat hem er 35 minuten in staan.
Het fruit kookt dan in zijn eigen vocht gaar en de kruimellaag wordt lekker ‘crunchy’.
Black-berry-crumble dus.
In het Drents noemen we bramen brummels en kruimels krummels.
Wij noemden deze fruitvlaai dus ‘Brummel-krummel’.

Reageren

22 januari: Komp gewoon bie de Lidl weg!

Zaterdagavond waren we uitgenodigd voor een maaltijd bij een oud-collega van mij. Voor mijn gevoel ‘eeuwen geleden’ werkten we 7 jaar samen.
In 1979 begon ik op 1 november als ‘schrijver A’ op het parket van de Officier van Justitie in Assen. Een geweldige tijd heb ik daar gehad. Toen onze Frea werd geboren in 1986 stopte ik met (betaald) werken.

Alle contacten met collega’s van toen zijn verwaterd (heel af en toe  spreek ik nog wel eens toevallig een ‘justitiaan’) alleen met Klaas en zijn vrouw Alie spreken we nog af en toe wat af. We zien elkaar weer en we praten zo weer verder waar we de vorige keer gebleven waren.

Gisteravond haalden we herinneringen op, luisterden naar elkaars verhalen, klonken samen op elkaars gezondheid en genoten van een heerlijke maaltijd. Alie had een jachtschotel gemaakt. We vonden het erg lekker! Aardappelpuree met zuurkool, wortel, gehakt ….ik vroeg om het recept. “Lidl!” riep Klaas. Dan moet ik gelijk denken aan ex-schoonzoon Erik die dan met een hoog stemmetje riep: “Komp gewoon bie de Lidl weg!”
Ook deze Lidl jachtschotel maken? Klik hier Jachtschotel   voor een PDF met het recept.

Na het eten bekeken we foto’s van personeelsreisjes, hadden het over andere collega’s “Hoe is het eigenlijk met die en die….” Klaas had ook niet overal een antwoord op, hij is ook al 11 jaar met pensioen. Time flies.
Wat gezellig was het weer! We vroegen Klaas of hij nog steeds zong. Hij heeft zich bij onze dochters onsterfelijk gemaakt door hen een keer (toen ze bij ons op visite waren)  naar bed te brengen. Hij had een verhaaltje voorgelezen en toen hadden de dames geroepen: “En nu nog een liedje!” Maar hij kende niet zoveel liedjes. Toen had hij maar het ‘Ave Maria’ gezongen, dat kende hij van het mannenkoor waar hij bij zong.

Bij het koor waar hij nu bij zingt wordt het Ave Maria vast niet gezongen; Klaas is lid van het gezelligheidskoor ’t Spoor Biester >>>.
Hij vertelde: “Wij zingen levensliederen. André Hazes enzo. En liedjes als “Darf ich bitten zum Tango um mitternacht” en “Du schwarzer Zigeuner”. Hij ging koffie zetten en zong in de keuken nog verder.
Mooie muziek; sweet memories (zie 30 augustus >>> )
Gisteravond weer heel wat sweet memories gedeeld. Deze zomer komen ze bij ons op Waninge Plaza een glaasje wijn drinken en een hapje eten. Praten we zo weer verder!

Reageren

Pagina 10 van 18

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén