Tussen Kerst en Oud&Nieuw bezocht ik de Roder Boekenmarkt; dit jaar in het oude Aldi-gebouw bij de Juliananarotonde. Daar vond ik een boek van Max de Lange-Praamsma: ‘Lente in de herfst’. Die schrijfster kende ik eigenlijk alleen maar van de Goud Elsje-serie die ik in mijn puberteit bijna helemaal heb gelezen. De verhalen over Elsje Berkhout die met haar ouders in ‘Ons nestje’ woonde vond ik prachtig, maar ik herkende me er niet in.
Die verhalen waren geschreven in 1946 en in 1976 zag de wereld er voor een meisje van 15 heel anders uit.
Het waren ‘feel-good’boeken. Bevolkt door héle goede en héle chtistelijke mensen en bedoeld voor meisjes tussen 15 en 20 jaar. Ik vrat boeken in die tijd: ‘de Olijke tweeling’, ‘Stijfkopje’, de hele Pitty-op-de-kostschool’-reeks, om maar eens wat titels te noemen.
Goud Elsje was ongelooflijk braaf en burgerlijk en stond heel ver van mijn eigen beleving af, maar het waren wel mooie boeken. En ze liepen altijd goed af.
Het boek dat ik op de boekenmarkt kocht was een boek voor volwassen lezers en is eind jaren ’60 geschreven, in 1969 verscheen de eerste druk. We maken kennis met Ammarens (Ammy) LaFleur, weduwe en moeder van 2 zoons en drie dochters. En weer bekroop me het ‘Goud Elsje-gevoel’ uit mijn jeugd: wat een brave mensen. Wat een lievigheid. Ook in dit boek heeft het huis van de hoofdpersoon een naam, ‘De wilde wingerd’ heet het.
De christelijke signatuur komt in dit boek heel duidelijk naar voren en ook de verstikkende moraal uit die tijd walmt je vanaf de bladzijden tegemoet.
De ‘roaring sixties’ zijn aan de schrijfster kennelijk volledig voorbijgegaan.
Maar aan de andere kant: wat lees ik dit toch ook weer graag.
Even zwelgen in die tijd, even meeleven met zo’n superbrave christin die in haar vriendenkring twee mannen heeft waar ze een relatie mee zou kunnen beginnen.
Hoe dat gaat in ‘Lente in de herfst’ kunnen wij ons in onze maatschappij niet meer voorstellen. Verder is de schrijfster kennelijk een groot natuurliefhebster, want in het boek staat regelmatig een beschrijving van meerdere alinea’s van bloeiende struiken, prachtige bloemen en weelderige bomen. Elizabeth George zou er nog iets van kunnen leren. Maar dit terzijde.
Zoekend op internet naar wat meer informatie over dit boek kwam ik erachter dat deze titel deel 1 is van de ‘LaFleur-trilogie’. Er komen hierna dus nog twee boeken.
Maar nu ben ik natuurlijk hartstikke nieuwsgierig! Hoe gaat het verder met Ammarens en 
haar tweede huwelijk? En hoe loopt het af met Juultje? En krijgt Hes nog weer verkering? Krijgt de baby van Carolie en Arie nog een broertje/zusje?
Dus met dit blog begint mijn zoektocht: hoe kom ik aan de ‘LaFleur-triolgie’?
Heeft iemand het misschien in de kast staan?
Binnenkort loop ik even binnen bij de bibliotheek, misschien dat ik het daar nog kan bestellen. En anders koop ik het via internet: op tweedehands-boekensites staat het nog gewoon te koop.
(naschrift 1 maart 19.32 uur: Tineke belde. Zij heeft het voor mij in de kast staan; ik kan het maandag ophalen!)
‘Lente in de herfst’ gaat nu eerst naar mijn schoonzusje.
Toen die hoorde dat ik een boek van Max de Lange-Praamsma op de kop had getikt vroeg ze: “Mag ik het na jou lezen?”
Net als ik vroeger een christelijk meisje.
Ook goede herinneringen aan Goud Elsje.
Je moest je schamen!
