Voor iemand die helemaal niet van sport houdt gaat het er de laatste dagen wel veel over op mijn blog (zie 21 juni >>> en gisteren).
Toch ontkom ik er ook vandaag niet aan en dat heeft alles te maken met de kerkdienst van vanmorgen. Gerard en ik waren uitgenodigd om mee te werken aan een feestelijke overstapdienst in Nieuwlande. Twee kinderen verlieten de zondagsschool en maakten de overstap naar de jeugdkerk.
Dat er een zondagsschool is in Nieuwlande verraadt al dat de signatuur van deze gemeente anders is dan bij ons in Roden. De twee kinderen die afscheid namen mochten allebei hun lievelingslied opgeven: allebei Opwekkingsliederen. Het feit dat wij die liederen niet kennen betekent niet dat wij ze dan ook niet zingen; met YouTube kom je tegenwoordig een heel eind.
Met de hele zondagsschool als kinderkoor zongen we “God maakt vrij” (720 >>>) en ‘De rivier’ (642>>>).
Het thema van de viering was “Klaar voor de start?”
De voorganger, Hans Lowijs, had hiervoor 1 Korinthe 9: 24-27 als uitgangspunt genomen. Paulus vergelijkt in dit gedeelte ons geloofsleven met een hardloopwedstrijd (tekst lezen? zie dit gedeelte in de basisbijbel >>>, wel even naar onderen scrollen naar vers 24).
Aan de hand van dit verhaal legde de predikant aan de kinderen (en ons) uit wat je kunt doen om de wedstrijd zo goed mogelijk te lopen. Lezen in de bijbel, bidden, clubwerk, de tien geboden houden en wekelijks naar ‘de training’: zondagsschool of de kerkdienst. Wat de dominee nog de opmerking ontlokte dat hij de laatste tijd wel wat mensen miste op de training…..
De prijs, de krans, de kroon
Het doel is, zoals Paulus het omschrijft, de prijs: een mooie krans of een kroon, wat die prijs dan ook maar is. En daar is dan ook gelijk het verschil tussen een hardloopwedstrijd en het geloof: bij hardlopen kan er maar één winnen, bij God krijgt iedereen een prijs, ook als je niet zo hard kunt lopen.
Wij zongen in deze viering o.a. het lied ‘de wedloop >>>‘ van Elly & Rikkert Zuiderveld. Uit de oude verkleed-klerenzak van de kinderen had ik een kroon, een krans en een ‘prijs’ gezocht. Drie kindjes op de eerste rij hielden deze attributen omhoog als we er over zongen.
Om het beeld van de wedloop kracht bij te zetten was er voor de twee kinderen die overstapten een parcours uitgezet in de kerk. Drie rondjes moesten ze rennen om de gemeente heen, terwijl de andere kinderen hen aanmoedigden. Onderweg kwamen ze twee ‘horden’ tegen: afscheid van de zondagsschool met een praatje van de juf en welkom op de jeugdkerk met een praatje van de meester.
We hebben er van genoten vanmorgen. Voor ons was het de eerste keer sinds lange tijd dat we weer met de gitaar en de apparatuur op pad waren; het deed ons goed om weer zo intensief met de voorbereiding van een viering bezig te zijn en als duo mee te werken met muziek en zang.
Op zondag 7 augustus zingen we bij de IKR- viering in de bossen van Norg: we kijken er al naar uit!
Vrienden van ons wonen in Peize. Als we in de gelegenheid zijn bezoeken we hun verjaardagen. Vriendin bakt heerlijke appeltaarten, maar op de laatste verjaardag had ze iets anders: ze had een Mon Chou-taart gemaakt. Verrukkelijk. En niet zo moeilijk om te maken volgens haar.
