Gisteren en vandaag weer op de fiets naar Groningen.
De zon kwam mooi oranje op. In Roden was het al helder, maar in de Onlanden was het nog mistig.
‘Mistig, kold en stille’.
De reeën die ik vorige week niet had gezien waren en nu wel en hoe. Vanuit de mist doken ze zo ineens voor mij op. Ze waren bezig om al huppelend de weg over te steken, maar ze schrokken zich rot van mij. En ik van hen. Ze bleven even staan en schoten toen in paniek alle drie een kant op. Ik ben maar even afgestapt.
“Wat een avontuur hééé” zou Bert Visscher zeggen.
Gisteren ontdekte ik dat mijn MP-3 speler op ‘shift all’ kan zetten. Dat levert een spectaculaire reeks muziekstukken op.
“Lonely this christmas” van Mud, gevolgd door “Sehet Jesus hat die Hand…” uit de Matthäus.
Drentse teksten van Daniël Lohues afgewisseld met engelse liedjes van Caro Emerald en Anouk.
Beatles na Mozart en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Bij sommige muziek denk ik zelfs: “Nu even niet!” zoals “Blauwe korenbloemen” van de zusjes de Roo. Voor smartlappen moet ik echt in de stemming zijn en die hoor ik het liefst als ik een vervelende huishoudelijke klus doe. Kan ik mooi meebléren.
En het ‘Benedictus’ uit de Theresiënmesse hoor ik liever niet met het geraas van voorbijrijdende auto’s erdoor heen.
Maar ik laat het allemaal voorbijkomen, ik kan nou eenmaal niet om de haverklap op de knopjes drukken om een nummer door te spoelen.
Vanmorgen zag ik een hele groep aalscholvers bij het Hoornse Meer, die hadden ruzie met een reiger. Ze verbeeldden het spreekwoord “Vissen in dezelfde vijver”. In mijn oren zong Daniël: “Aj joe verkleed’n as schaop dan komm de wolv’n joe nao”.
Ik kan zo in de Ko de Boswachtershow.
Ken je het liedje nog?
Des zondags bij achten zit hij al te wachten bij de kast van de radio…dan buigt hij zijn kopje en drukt hij op het knopje voor de: Ko de boswachter show!
Geef een reactie