Rechtstreeks uit het

umcgNa een goede nachtrust zonder piepend infuusapparaat (die maken tegenwoordig amper nog geluid) zat ik al vroeg aan het ontbijt. Dus niks zaterdagmorgen uitslapen, vandaag werd de eerste chemokuur met het zogenaamde Melfalan wordt toegediend.
Wel spannend.  De verpleegkundige zei gisteren:  “Die kuur tast de weke delen aan van mond tot kont”. Ik moet eerlijk zeggen, het idee alleen al sprak mij niet heel erg aan.

Ik kreeg vooraf medicijnen tegen het misselijk worden. Verder moest ik ijslollies eten en ijsblokjes. Het is de bedoeling dat je je mond meer dan een half uur lang ijskoud houdt, dan krijgt de Melfalan zo weinig mogelijk grip op je mondslijmvlies. ijsklontjes
Nou ben ik normaal gesproken wel van het ijs, maar drie mierzoete ijsstaven is wel wat veel van het goede. Gelukkig kon ik het afwisselen met gewone ijsklontjes. Het ging heel goed tijdens de kuur. Ik werd er niet erg misselijk van, ik had alleen een beetje een weeig gevoel in de maag,  dat ook wel de hele dag wat aanwezig bleef.

Het eten heeft er wel om door kunnen gaan en dat is  voor een Waninge wel belangrijk, dat moge bekend zijn. Vandaag kreeg ik  bezoek van Carlijn en Ada.
We deden gezellig spelletjes in het dagverblijf, waaronder het geliefde Machiavelli.
“Wat zullen wij vanavond eens gaan doen met z’n tweeën” vroeg Ada aan Carlijn.
“Laten wij ook een lijntje leggen…!” zei Carlijn een beetje ondeugend.
De dames willen kennelijk niet achterblijven.
Wordt vervolgd: welterusten!

Ineens ziet mijn leven er heel anders uit! De reis naar het UMCG heb ik nu een paar keer gemaakt, dus ik ben wat gewend aan het rijden in het stadsverkeer. De dagelijkse gang van zaken aan de Boskamp is even minder gestructureerd dan anders (lees: helemaal niet gestructu20151110_124902reerd) en ik laat het ook maar gewoon gebeuren. Ik hou gelukkig wel heel erg van spelletjes doen.

Dit blog sluit ik af met een leuk bloemstukje dat we vorige week kregen van een meelevend gemeentelid. Ze heeft een boom in de tuin waar piepkleine appeltjes aan groeien. Daarmee had ze heel creatief een herfststukje gemaakt. Ze vertelde erbij hoe ze het had gedaan:

Een klein oranje potje vullen met oasis en daarbovenop een flinke toef mos (met van de kleine krinkeltjes). Daarbovenop had ze de appeltjes geprikt met cocktailprikkertjes en daar tussen een beetje mos er uit laten piepen. Leuk resultaat!