Gistermorgen was de ‘Ik-zie-jou’-viering in Op de Helte.
Voor de eerste keer met medewerking het ‘Af&Toe-koor’; ik schreef er eind januari al eens over. (zie >>>)
Zo’n laagdrempelige viering begint al anders dan anders: eerst koffie.
Ontmoet en groet zeg maar. De zangers waren er vanmorgen al om 08.45 uur om in te zingen, dus de koffie viel bij ons goed in de smaak.

Voordat de kinderen naar de kindernevendienst gingen leerden ze van de dominee een nieuw spelletje: Elisa-tikkertje. Eén kind was Elisa en alle anderen speelden dat ze ziek waren, ze hadden bijvoorbeeld een zeer been. Als je dan getikt werd door Elisa was je been weer beter. Sommigen konden nog verrassend hard lopen met hun zere benen voordat ze getikt werden……

Er waren wat bijzondere elementen in deze viering. Om te beginnen zagen we een video die prachtig in beeld bracht wat ‘Omzien naar elkaar’ in de praktijk kan betekenen.
(klik hier >>> om naar de video te gaan).
Verder werd de eerste schriftlezing gedaan in ‘vertel- vorm’: twee mannen zitten op het podium en de één vertelt het verhaal van Elisa aan de ander. (Ook benieuwd naar het verhaal? Klik hier 2 Koningen 4: 8-21 >>>  voor het voor het verhaal zoals het in de basisbijbel staat.)
De schriftlezing uit het nieuwe testament kwam tot ons in hoorspelvorm. (Bijbeltapes).
De overdenking begon met een interactief moment: organist Arjan werd ondervraagd over zijn werk bij een letselschadebedrijf. De kern van zijn verhaal was dat schadevergoeding begint met erkenning van wat het slachtoffer is overkomen.
We leerden vanmorgen dat we ‘um’ allemaal zijn. Kijk naar de ander; waar kun je helpen? Raak hem vervolgens aan, erken de problemen en probeert er voor hem/haar te zijn en de helpende hand te bieden.

Omdat het Af&toe koor er vanmorgen bij was, zongen we een aantal liederen die niet in het liedboek staan. “Laat zo je licht maar schijnen” van Elly & Rikkert zongen we met de hele gemeente in canon. Verder zongen we “With a little help from my friends’ van the Beatles en de gospel ‘We are one in the spirit”, dit alles begeleid door de gitaren van Piety en Fokelien en Arjan Schippers op de piano. Ondanks het feit dat we licht gespannen waren (we stonden per slot van rekening voor het eerst in deze samenstelling te zingen)  ging het zingen goed.
De reacties na afloop waren hartverwarmend. Er was zelfs iemand die vond dat ‘Af&Toe’ wel mocht veranderen in “Wel-wat-vaker”.
De volgende keer dat het koor te horen en te zien is zal op Palmzondag zijn, 25 maart.
Ken je iemand of ben je iemand die ook mee wil zingen in ons koor en met naam en emailadres in mijn kaartenbak wil? Geef het door!

Dan nog even dit: bij  een blog met deze titel hoort natuurlijk dit fimpje, Bert is um! >>>