In het seizoen 2017/2018 verzörgde ik veur de PKN in Roden in het kader van ‘Samen-ver-binden’ een aomnd over de muziek, de teksten en de verschilende aspecten van de artiest Daniel Lohues ( zie Zuks bedenk ie van te veuren iet >>>.)
Noar aanleiding van die presentatie in Roden weur ik uutneudigd om ok zo’n aomnd in Beilen en Hoogeveen te verzörgen. In Beilen was dat op 15 januari (zie Ontmoeting en Inspiratie >>>) en gusteraomnd zaten wij om kwart over zes in de auto richting Hoogeveen.

Zaten d’r in Roden en Beilen 25 tot 30 mensen in de zaal, in Hoogeveen waren dat d’r ongeveer 100. Dat was ik ja niet wend…..
Gelukkig huufde ik niet veur een microfoon te praoten, ik kreeg een heuse ‘headset’ woar as ik eigenwies met lopen kun. En eigenlijk was dat ok het ienige dat aans was as in Roden en Beilen, want verder verleup het programma volgens hetzelfde stramien.

Veur zo’n aomnd huuf ik qua enthousiasme hielemaol niet mien best te doen. Zölf ben ik namelijk zo lyrisch over Lohues en zien muziek/teksten, dat ik zölf arg veul plezier beleef an het vertellen over de liedties en over Lohues. Soms moet ik mij bedapperen um niet hardop met te zingen as ik zien muziek laot heuren; maor soms kan ik mij ok niet inhollen, dan doe’k toch stiekem zachies met.

In de pauze trök mij iene an de mouwe. Ik keek uutzied en zag een schoolvriendin van toen ik op de HAVO in Assen zat. Och, wat ja leuk en wat gezellig! Wij mussen natuurlijk eem bijpraoten. Zij vertelde dat zij toen as puber hielemaol klaor was met dat ‘plattelandsgedoe’: zij trök veul liever op met de wichter uut Assen.
Daorin verschilden kennelijk ok toen al van mening: ik vun dat ik as Drent op een schoele in Assen gewoon Drents mus kunnen praoten met mien medeleerlingen en ze mussen mij dat ok niet verbieden. (lees hierbij het verhaal over mien anvaring met de leraar Nederlands van destieds Hier kom ik weg >>>).

Naotied sprak ik nog wat mensen die het arg naor de zin had hadden en mij daormet complimenteerden. Wat mij opvalt is dat de gesprekjes begunt met Lohues, maor al gauw overgaot op het underwarp ‘streektaol’. Mensen die het zölf al niet meer praot, maar zo fijn vind um het nog ies te heuren. Een meneer uut Den Haag die het allemaol prima verstaon haar: ‘Dat valt met Drents zo mee….”.  In zu’n gesprek wordt ok vaak de zörg uutspreuken dat de streektaol niet blef bestaon.

Het liekt d’r inderdaod op.
Maor ik zal het tegen beter weten in toch bliem roepen: “Hier ku’j Drents praoten!”
Daniël helpt mij.
Of ik hum…..