Vanmorgen werd mij op de radio al verteld dat het 1 april was; ‘weest op uw hoede, mensen’.
Maar er gebeurde niets, tenminste niet met mij persoonlijk.
Er waren wel nogal wat grappen die de landelijke pers haalden: Volkswagen wordt toch geen Voltswagen in de toekomst, geen nachtcrème van Boer’nyoghurt, de winkels van Meneer Jamin gaan in de toekomst niet Japlus heten en er komt geen muurverf die zich aanpast aan je gemoedstoestand.

Wat ik uit mijn jeugd nog weet is de landelijke actie in 1969 om televisiekijkers die geen kijk- en luistergeld hadden betaald op te sporen.
Dit is wat er gebeurde: het NOS-journaal had gemeld dat er op 1 april een landelijke ‘zwartkijkers’-actie gehouden zou worden. Er zouden controleurs met een scanner door de straten gaan om overtreders te betrappen. Een journalist vroeg; “Is daar dan niets aan te doen?” waarop één van de controleurs antwoordde: “Nee. Alleen als de televisie helemaal wordt ingepakt in aluminiumfolie kunnen de voorbijrijdende controleurs met hun scanners niets uitrichten. Maar ik kan me niet voorstellen dat mensen dat gaan doen.”
De volgende dag was in alle winkels het aluminiumfolie binnen enkele uren uitverkocht.
Ik weet het nog omdat mijn ouders dikke lol hadden omdat er bij ons in de familie ook iemand heel zenuwachtig was geworden……

Onze kinderen vonden 1 april vroeger een ontzettend leuke dag.
Ze haalden de hele dag grapjes uit op school, soms samen met de juf/meester en ook thuis werden wij als ouders regelmatig voor het lapje gehouden.
Meestal hadden we dat wel door, maar één keer had Frea Gerard echt even op de kast.
Wij hadden in die tijd bij overvloedige regenval nog wel eens grondwater in onze kelder.
Heel vervelend, want dat er moest er weer uit en dat moest gewoon met dweilen en emmers.
Gerard had hier allerlei maatregelen tegen getroffen en hoopte dat het afgelopen zou zijn met de overstromingen; het ging al een paar maanden goed.
1 april viel die dag op een zondag en we zaten in de huiskamer de krant te lezen.
Frea zou iets uit de kelder ophalen en riep met een zielig stemmetje: “Papa…… er staat weer water in de kelder…..’
“NEE TOCH HÈ!!” Gerard sprong op uit zijn stoel en haastte zich naar de kelder.
Waar Frea hem geruststelde. “1 april papa!”

Toen ik Gerard vanmorgen vroeg wat hij nog wist van 1 aprilgrappen van vroeger, vertelde hij dat zijn jongste broer Roelof hun moeder de stuipen op het lijf had gejaagd.
Ze was in de stallen bezig en Roelof kwam haar ophalen: “Moe! Ie moet snel kommen, het huus stiet in braand!”
Moeder schrok zich een ongeluk en kon de grap allerminst waarderen……de destijds 7- jarige Roelof zag de ernst van de mededeling nog niet helemaal in en schrok op zijn beurt van moeders geschokte reactie.

Dit jaar horen we vast ook wel weer genoeg over al dan niet geslaagde grappen.
Want die visdeurbel in Utrecht…….
Niks over gehoord? Hierbij een link naar een artikel op Nu.nl.
Is dat echt? Of toch een grap?

Voor de liefhebber: vorig jaar schreef ik op deze dag ook iets over 1 april;  (zie Is dit een grap…..of om te huilen)  toen hadden we net twee weken corona-lockdown achter de rug.
Vreemd om zo’n  blog een jaar later te lezen met de wetenschap van nu dat het toen nog meer dan een jaar ging duren.