Vanmorgen luisterde ik naar Bert Haandrikman op Radio 5.
In het kader van het nieuws dat asteroïde Bennu in de 22e eeuw de aarde op korte afstand zal passeren belde Haandrikman met een sterrenkundige, verbonden aan de universiteit in Groningen.
Het was een vlotte babbelaar en ik moest onwillekeurig denken aan de conference ‘Stemmen horen bij beroepen’ van cabaretier Fons Jansen.
Letterlijk zegt Jansen daarin:

Stemmen horen bij beroepen. Stel voor, u houdt een wildvreemde meneer aan op
straat en u vraag: Wat is uw beroep? En die man die antwoordt: “Jonge, ik hep
nou weer een boantje, je lag je eige rot, ik sit hier aan de universitet, as
professor in de sterrenkunde.”
Dat kan niet. Zover zijn we nog niet…

We hebben het over eind jaren zestig.
Die conference stond op mijn vaders bandrecorder en ik kan hem dromen.
Woord voor woord.
Mijn broer ook denk ik.
Sommige woorden en zinnen gebruik ik nog wel eens in mijn dagelijks taalgebruik.
“Hè nee arbeiders, doe niet eng, toe nou….”
“Persoon’n die naar Londen mott’n as de sodemieter naor uutgang 22!”
“Ik heb het ook wel eens maar dat zet je toch niet op de vóórgevel…”
Er zijn steeds minder mensen die deze zinnen bekend in de oren klinken.

Luisterend naar die conference kun je constateren dat er veel veranderd is, maar sommige dingen ook niet.
Ook toen had je kennelijk al oeverloze reportages op de achtergrond van het nieuws.
Over een verslaggever in het buitenland die bij een telefoongesprek zegt:
“De toestand is hier buitengewoon verward….”
Ja! Hij is niet teruggeroepen, dus  hij zorgt er wel voor dat het verward blijft….”

Eén van de mooiste stukjes zijn de groeten aan zeevarenden.
In deze tijd niet meer voor stellen, maar vroeger kon men op de radio groeten overbrengen aan dierbaren die op dat moment op zee waren.
De zenuwachtige vader: “Mot ik hier prate……”
Tante Jo, die in haar nervositeit alles twee keer zegt.
hierbij een link naar de conference.
9 minuten genieten.

Het is een iets andere opname dan op onze bandrecorder.
Ik hoor iedere andere intonatie, iedere afwijking van wat in mijn brein staat gegrift.
Dat kun je op zich ook weer als een afwijking beschouwen……