We schrijven donderdag 26 augustus.
Het is de eerste dag na de laatste dag van onze indrukwekkende vakantie naar Gotland.
Na verre reizen, zoals Canada en Lanzarote bijvoorbeeld, heb ik last van ambivalente gevoelens.
Aan de ene kant blij en opgelucht dat ik weer thuis ben en dat alles goed is gegaan onderweg, aan de andere kant een heimwee-achtig/spijtig gevoel dat het voorbij is.

Fysiek is het voor mij beter dat ik zulke reizen niet maak; mijn lichaam is gewend aan een vrij regelmatig ritme van dagen en weken, af en toe onderbroken door een feestje of een leuke activiteit.
De dagelijkse pilates/yoga schiet er op zulke vakanties nogal eens bij in, het reizen en ontdekken van nieuwe gebieden is doodvermoeiend en we wijken vaak af van het verantwoorde eet- en drink patroon. Mijn stoelgang is daardoor helemaal ‘oet örder’. Het enige dat niet anders is dan thuis is het aantal voetstappen per dag: moeiteloos haal ik de 15.000.
De voordelen van ‘weer lekker thuis’ zijn o.a. je eigen wc en douche, geen stress om files, verse groente uit de tuin (bonen, sla, andijvie), gewoon brood,

Maar op zo’n eerste dag na de laatste dag zit mijn hoofd nog zo vol met ‘hoe leuk het was’ en wat we allemaal hebben beleefd.
Bij alle tassen die ik uitpak vind ik dingen waar een herinnering aan kleeft.
Bijzondere stenen, opgeraapt van het strand op Faro.
Als ik de zakken leeghaal van de broeken en jasjes die in de wasmachine gaan vind ik servetjes met Zweedse logo’s en een boardticket van Stena Line. En mondkapjes.
Een kastanje, nog in de bolster, meegenomen van een boom na een heerlijke maaltijd in een hippe bistro in the middle of nowhere.
Een papiertje met uitslagen van het nieuw geleerde kaartspel klootzakken.
Smeerkaas in een tube.
Lege snoeppapiertjes uit een Zweedse supermarkt.
Een plattegrondje van de binnenstad van Visby (dat kaartje veroorzaakte echt even een kriebeltje in mijn maag…) en een bevestigingsmail van een boeking voor een nacht voor drie personen van een hotel in Trelleborg.

Als alles is opgeruimd, één was buiten hangt te drogen en een volgende was staat te draaien ga ik met een kop koffie achter m’n toetsenbord zitten om dit blog te schrijven.
Ook één van de voordelen van thuis zijn.
Vanmiddag ga ik even weer accordeonspelen, die had ik ook niet mee 😉
Mijn vakantie duurt nog een dag of drie, de ervaring leert dat ik na twee dagen, morgen dus, weer gewoon functioneer.
Dan is ook Gotland een herinnering geworden.

Dit is het 13e en laatste deel van de blogserie over de afstudeervakantie van Carlijn naar Gotland.
Wil je ook de andere delen lezen?
Klik dan naar deel 1, daar vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen: Afstudeervakantie van onze jongste
Deel 8 gaat over het torentje op de afbeelding.